You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Adam Cezar Męciński

Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Skocz do:nawigacja, szukaj

Adam Męciński
Adam Cezar August
książę [1][2]
Dynastia de Albarosa tzw. Różyców (rosa alba- biała róża)[3][4]
Rodzina Męcińscy z Kurozwęk
Data urodzenia 21 maja 1846
Data i miejsce śmierci 14 stycznia 1925
Dukla
Ojciec doktor hrabia CK Cezar Męciński książę de Albarosa
Żona

Józefa Kuczyńska z Kuczyna h. Ślepowron, Magdalena Jabłecka z Jabłeczników i Kościesz herbu Kościesza [potrzebny przypis]

Dzieci

Cezaryna, Benedykt, Adamina, Aurora

Odznaczenia
Krzyż Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)

Adam Cezar Męciński, właściwie Adam Cezar August książę de Albarosa Męciński z Kurozwęk na Żarkach i Dukli herbu własnego, tj. odmiana herbu Poraj (ur. 21 maja 1846, zm. 14 stycznia 1925 w Dukli) – współwłaściciel majątku m.in. w Dukli, Zboiskach, Trzcianie, Głojscach, Mszanie i Chyrowej, właściciel pól naftowych w Ameryce Południowej, przedsiębiorca naftowy, filantrop, doktor prawa, kolekcjoner sztuki.

Pochodzenie[edytuj]

Był jedynym synem hrabiego CK doktora Cezara i Gabryelli Katarzyny Konstancji de domo hrabianki Starzeńskiej ze Starzenic na Strabli i Kuczynie h. Lis odmienny. Posiadał jeszcze siostrę Edwardianę Adelajdę Gabrielę, urodzoną i zmarłą w 1844 roku.

Życiorys[edytuj]

Wychował się w pałacu Męcińskich w Krakowie, na zamku w Dukli i we Wiedniu. W 1918 papież Benedykt XV przywrócił Męcińskim (Adamowi i jego synowi) średniowieczny dziedziczny tytuł książęcy [potrzebny przypis], jako sukcesorom w męskiej linii brata świętego Wojciecha, Poreja Slawnikowca de Albarosa, którego potomkowie w Polsce przybrali najpierw nazwisko Poraj od jego imienia, a potem Kurozwęcki od Kurozwęk i w końcu Męciński od Męcin. [5][6] Adam doktoryzował się z prawa. Inwestował z ojcem w Ameryce Południowej, gdzie prowadził interesy, głównie skupiając się na wydobyciu ropy i produkcji alkoholu rodzinnej marki, m.in. wódki Benedict. Wykupował niewolników i dawał im wolność, pomagał w ich resocjalizacji[potrzebny przypis]. W 1925 roku zamek w Dukli, Biały Pałac w Dukli, ratusz w Dukli oraz inne obiekty w wyniku rodzinnego konfliktu, zostały zapisane synowi kochanki, Stanisławowi hrabiemu Tarnowskiemu. Zmarł 14 stycznia 1925 roku w niewiedzy, iż doczekał się męskiego wnuka (jego kochanka niszczyła telegramy). Gdyby o tym wiedział, zmieniłby swoją wolę w testamencie.

Polityka[edytuj]

Dukielski klucz przez zaborami był określany jako tzw. Państwo Dukielskie i cały czas posiadał własną konstytucję, zmienioną tylko raz przez hrabiowski ród Mniszchów w XVIII wieku. Ambicje rodowe Męcińskich, roszczących sobie prawa do polskiej korony, chciały osiągnąć przynajmniej autonomię terytorialną dla swojego klucza. Ich przodek w męskiej linii, Dobiesław Kurozwęcki był regentem, a potem wicekrólem Polski po śmierci Kazimierza Wielkiego, który zainicjował powstanie unii polsko-litewskiej. Brat prababci Adama, Ignacy Ścibor-Marchocki założył swoje własne państwo, Księstwo Minkowickie, które przetrwało kilkadziesiąt lat, jako najnowocześniejszy ustrój na świecie. Adam wykorzystując sytuację końca I wojny światowej, zrzeszył ziemie swojego klucza i graniczące z nim miejscowości, deklarując powstanie Królestwa Albarosy[potrzebny przypis] , graniczące z Republiką Komańczańską. 2 miesiące później państewko zostało zlikwidowane, a Męciński trafił do więzienia. Interwencja włoskiej rodziny królewskiej wyciągnęła go z opresji[potrzebny przypis] .

Rodzina[edytuj]

2 września 1872 roku żenił się z daleką kuzynką, Józefą Kuczyńską z Kuczyna herbu Ślepowron. Małżeństwo nie było udane, bo zawarte szantażem. Adam był biseksualistą, a Józefa znając ten fakt, chciała stać się arystokratką. Dopiero w 1880 para doczekała się córki, Cezaryny Gabrieli Joanny Heleny Marii, lecz ta zmarła w następnym roku. Po tej tragedii małżeństwo zupełnie się rozpadło. W 1887 roku na balu w zamku dukielskim Adam zakochał się w Magdalenie Jabłeckiej z Jabłeczników i Kościesz herbu Kościesza, która przyszła w zastępstwie matki, Katarzyny z Gluzińskich herbu Korczak. Józefa wkrótce otruła przez pomyłkę Katarzynę Jabłecką. Związek z Magdaleną zaowocował jej ciążą. Apelowano do papieża o anulowanie pierwszego małżeństwa, ale bezskutecznie. Dopiero na wieść o ciąży Magdaleny papież ugiął się, pomijając w procesie anulacji fakt, że Adam miał z Józefą córkę. Do małżeństwa z Magdaleną doszło dopiero 7 października 1887 roku. Para doczekała się [potrzebny przypis]:

Magdalena została otruta przez Józefę w 1896 roku. Pogrążony żałobą mąż ponownie ożenił się z Józefą w 1898 roku. Sprawa otruć wyszła wkrótce na jaw, więc małżeństwo znowu się rozpadło[potrzebny przypis]. Po I wojnie światowej Adam miał romans z Wandą hrabiną Tarnowską de domo hrabianką Zamoyską, która namówiła go, aby przepisał jej synowi, Stanisławowi lwią część majątku.

Przodkowie[edytuj]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
hr. CK Adam Wojciech Jakub ks. de Albarosa Męciński z Kurozwęk na Żarkach
 
 
 
 
 
 
 
hr. CK Wojciech ks. de Albarosa Męciński z Kurozwęk na Żarkach
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aniela hr. Stadnicka ze Stadnik na Żmigrodzie
 
 
 
 
 
 
 
dr hr. CK Cezar ks. de Albarosa Męciński z Kurozwęk na Żarkach i Dukli
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek hr. Stadnicki ze Stadnik na Żmigrodzie
 
 
 
 
 
 
 
Helena hr. Stadnicka ze Stadnik na Żmigrodzie i Dukli
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Teresa Eufrozyna Marya Wężyk z Osin h. wł.
 
 
 
 
 
 
 
dr Adam ks. de Albarosa Męciński z Kurozwęk na Żarkach i Dukli
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Michał Hieronim hr. Starzeński ze Starzenic na Strabli i Kuczynie
 
 
 
 
 
 
 
Maciej hr. Starzeński ze Starzenic na Strabli i Kuczynie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Barbara Anna Teresa Kuczyńska z Kuczyna na Kneżynie h. Ślepowron
 
 
 
 
 
 
 
Gabryella hr. Starzeńska ze Starzenic na Strabli i Kuczynie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wiktor Ignacy hr. Baworowski z Baworowa na Strusowie
 
 
 
 
 
 
 
Maryanna hr. Baworowska z Baworowa na Strusowie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Julianna ks. Ścibor-Marchocka z Marchocic na Księstwie Mińkowieckim
 
 
 
 
 
 

Przypisy[edytuj]

  1. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 6 s. 359-368
  2. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 5 s. 460-465
  3. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 6 s. 359-368
  4. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 5 s. 460-465
  5. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 6 s. 359-368
  6. K. Niesiecki, Herbarz polski..., t. 5 s. 460-465

Bibliografia[edytuj]

  • Polski Słownik Biograficzny, t. 20, s. 502, psb.17708.10.
  • Baza Jerzego ks. Czartoryskiego, cz. I007342.
  • T. Jaszczołd, Genealogia Kuczyńskich, ku.1202.
  • Łuszczyński, Silva Heraldica, lu.16269.
  • sw.67667, Archiwum Państwowe w Krakowie, akt ślubu Cezar hr. Męciński i Gabriela hr. Starzeńska, Kraków, par. Mariacka 18/1841.
  • Jesús Parga, La industria petrolera en Bolivia, Cochabamba, 1929.
  • Kasper Niesiecki, Korona Polska przy złotey wolnosci starożytnemi Rycerstwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego kleynotami naywyższymi Honorami Heroicznym, Męstwem y odwagą, Wytworną Nauką a naypierwey Cnotą, nauką Pobożnością, y Swiątobliwością ozdobiona Potomnym zaś wiekom na zaszczyt y nieśmiertelną sławę Pamiętnych w tey Oyczyźnie Synow podana TOM ... Przez X. Kaspra Niesieckego Societatis Jesu, Lwów, 1738.
  • hr. Romelia Starzeńska, Korespondencja listowna z Antoniną Jabłecką-Męcińską, 1919-1951.
  • Testimonium obitus et sepulturae Wanda i Gabriela Jabłeckie-Męcińskie, Dukla, 1913.
  • Antonio Garcia, Polacos distinguidos en América del Sur, Quito, 1935.
  • Maria Lopes, La familia de fundadores de la escuela bendita Adalbert Mecinski de Polonia: el Príncipe Benedicto y la Princesa Antonina, Cochabamba, 1926.
  • praca zbiorowa, Dukla i okolice na starej fotografii Stowarzyszenie pod Karpatami, Krosno, 2018.
  • J. Bigo, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości…, Lwów, 1904.


This article "Adam Cezar Męciński" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Adam Cezar Męciński.



Read or create/edit this page in another language[edytuj]