Akkarin

Akkarin – Wielki Mistrz Kyraliańskiej Gildii Magów w Trylogii Czarnego Maga. Pochodzi z rodu Delvon, domu Velan.

Posiada niezwykłą moc magiczną oraz dodatkowo wzmacnia się czarną magią (która jest zakazana w Krainach Sprzymierzonych)

Ma ostre rysy twarzy. Opisany przez Trudi Canavan jako wysoki brunet o długich włosach, spiętych na karku. Jest skryty, nieco mroczny i tajemniczy. Ma ponure usposobienie i jest bardzo inteligentny.

Uwaga! Opisy zawierają informacje zdradzające fabułę oraz zakończenie.

Lata młodości, podróż do Sachaki[edytuj]

W wieku dwudziestu lat wyruszył w podróż, czując głód przygód i ryzyka. Problem polegał na tym, że w Gildii nie potrafił odnaleźć ani jednego, ani drugiego. Postanowił więc napisać książkę o starożytnej magii, co było pretekstem do ruszenia w świat. Podczas podróży trafił na dziwne odniesienia do wyższej magii, które go zaintrygowały. To właśnie te wzmianki o magii zawiodły go do Sachaki.

Przez miesiąc włóczył się po pustkowiu, aż wreszcie spotkał oazę Ichanich. Zaciekawiony ruszył ku spotkaniu z bogatym kupcem, którym był Dakova. Kupiec znienacka zaatakował Akkarina. Mag nie spodziewał się, że Dakova może okazać się tak potężny i został pokonany. Ichani bez problemu odczytał myśli młodego wojownika i wiele dowiedział się o Gildii Magów oraz o tym, że zabroniła używać magom wyższej magii. Akkarin początkowo myślał, że zdradził Gildię, lecz inny z niewolników uświadomił mu, że Dakova potrafi przedzierać się przez bariery umysłu bez ograniczeń. Akkarin był wyczerpany, jednak nie poddawał się i próbował uciec, lecz Dakova i tak go odnalazł. Codziennie pobierał od wojownika moc, którą on już zdążył odzyskać i czytał jego myśli. Akkarin poznał w niewoli swojego późniejszego towarzysza i przyjaciela Takana.

Pewnego dnia Dakova zaatakował innego Ichaniego. Walka tak go wyczerpała, że zaczął pobierać moc od swoich niewolników, którzy kolejno ginęli. Przeżył jedynie Akkarin i Takan. Dakova zwyciężył, ale był osłabiony przez wiele dni mimo wsparcia w postaci niewolników, których przysyłał mu brat - Kariko. Akkarin przez pięć lat uwięziony był w Sachace. Pewnego dnia Dakova dowiedział się o pewnym Ichanim osłabionym walką, którym szczególnie pogardzał. Mężczyzna ukrywał się w opustoszałej kopalni. Dakova postanowił więc go odnaleźć i zabić.

Gdy Ichani wraz ze swoimi niewolnikami dotarł do kopalni, grunt pod ich stopami zaczął się osuwać. Akkarina ocalił inny Ichani. Wojownik był przekonany, że mężczyzna go zabije, a tymczasem złożył mu pewną propozycję. Obiecał nauczyć Akkarina czarnej magii, jeśli ten obieca zabić Dakovę. Mag przystał na tę umowę. Akkarin posłużył się podstępem i odebrał całą moc Dakovie. Następnie uciekł z Sachaki, nie zabierając ze sobą ani wody, ani jedzenia. Dopiero następnego dnia zorientował się, że Takan podąża jego śladami z zapasami. Od tej pory podróżowali razem i udało im się wrócić do Kyralii.

Akkarin pragnął jak najszybciej zapomnieć o wydarzeniach, które miały miejsce w Sachace. Niedługo po powrocie z podróży został wybrany na Wielkiego Mistrza. Tym sposobem jego sekret był bezpieczny i mógł spokojnie mieć na oku Ichanich oraz Sachakę jako Wielki Mistrz.

Okazuje się, że Akkarin ukrył przed wszystkimi pewien istotny fakt - czarnej magii nie nauczył go Ichani z kopalni ale frakcja zwana Zdrajcami. W zamian za to obiecał im, że nauczy ich magii leczenia. Jednak zaraz po zabiciu Dakovy wyruszył w podróż do Kyralii. Jako pierwszy dowiaduje się o tym Lorkin - jego syn który został wybrany na asystenta Ambasadora Gildii w Sachace.

Lorkin dowiaduje się również, że niektóre osoby obwiniają Akkarina o śmierć córki królowej - wierzą bowiem, że magia leczenia uratowałaby ją przed śmiercią. Z tego powodu Lorkin ma pewne nieprzyjemności.

Wielki Mistrz posiadał ciągły kontakt z Królową Zaralą, stworzył bowiem krwawy klejnot za pomocą którego mógł kontaktować się z nią. Jest to właśnie ten trzeci klejnot o którym mówi Sonei, jednak nie zdradza on jego właściciela.

Historia w czasie trwania opowieści[edytuj]

Sonea przez przypadek zobaczyła, jak Akkarin pobierał moc od Takana, co było ewidentnym dowodem na używanie czarnej magii przez Wielkiego Mistrza. Dziewczyna nie rozumiała wówczas tego, co zobaczyła. Dopiero podczas przesłuchania prawdomówności Lorlen zobaczył przypadkowo wspomnienie Sonei i wszystko jej wytłumaczył. Dziewczyna opowiedziała o wszystkim jeszcze Rothenowi, ponieważ jako jej mentor mógł przypadkowo odkryć prawdę. Od tej chwili sekret Akkarina znały trzy osoby, ale z obawy przed potęgą Czarnego Maga, postanowili czekać na odpowiedni moment i, dopiero gdy nadarzy się odpowiednia sytuacja, pozbawić go stanowiska.

Lorlen bardzo przeżywał fakt, iż Akkarin jest Czarnym Magiem. Nie potrafił przestać o tym myśleć, a już w szczególności przy samym Wielkim Mistrzu. Akkarin dostrzegł zmianę w zachowaniu przyjaciela i wystarczyło jedno powierzchowne "czytanie" myśli Lorlena, żeby dowiedział się prawdy. Zażądał więc opieki nad Soneą, w ten sposób Rothen i sama Sonea zostali zmuszeni do milczenia. Natomiast aby zyskać milczenie Lorlena, Akkarin stworzył krwawy klejnot, dzięki któremu znał każdą myśl przyjaciela.

Mentor Sonei[edytuj]

Gdy Akkarin dowiedział się, że Sonea oraz Rothen wiedzą o jego sekrecie, zażądał opieki nad dziewczyną. Nowy układ miał być gwarancją milczenia Alchemika i Nowicjuszki.

Akkarin chce jednak, żeby ktoś jeszcze oprócz Takana poznał prawdę o Ichanich i jego niewoli w Sachace, pragnie zyskać sprzymierzeńca. Stopniowo zaczyna podsuwać dziewczynie księgi o wyższej magii. Nowicjuszka dowiaduje się, że niegdyś czarna magia była powszechnie używana przez magów i dopiero jeden nieprzyjemny incydent to zmienił. Sonea dowiaduje się coraz to nowszych rzeczy dzięki lekturze, jaką podsyłał jej Wielki Mistrz. Akkarin rozmawia z dziewczyną o tym, co przeczytała, zmuszając ją przy tym niewątpliwie do szerszego myślenia i wyciągania wniosków.

Pewnego dnia Wielki Mistrz postanawia jeszcze bardziej wtajemniczyć we wszystko Soneę i zabiera ją do miasta, aby poznała Tavakę - kolejnego Ichaniego zabijającego mieszkańców Irmadinu za pomocą czarnej magii. Aby dziewczyna mu uwierzyła, postanawia nauczyć ją czytania myśli w taki sposób, by nie potrzebowała na to zgody Sachakanina. Sonea dzięki nowej umiejętności dowiaduje się o spisku Ichanich i niebezpieczeństwu, jakie grozi Irmadinowi.

Następnego dnia Akkarin znajduje wagarującą Soneę przy źródle. Dziewczyna jest zmieszana przez to, czego wcześniej się dowiedziała. Zaczyna inaczej postrzegać Wielkiego Mistrza, bowiem nie jest on tym zimnym draniem, za którego go uważała. Dodatkowo mężczyzna postanawia powierzyć jej jeszcze większy sekret i zwierzyć się. Sonea dowiaduje się przez co przeszedł Akkarin w młodości, poznaje jego losy jako niewolnika Dakovy. Historia ta wywiera jeszcze większy wpływ na dziewczynę, a jej opinia o Wielkim Mistrzu zmienia się diametralnie- zaczyna dostrzegać w nim kogoś dobrego, kogoś okrutnie doświadczonego przez los. Wkrótce postanawia pomóc Akkarinowi - nie tylko oddaje mu dobrowolnie swoją moc, ale także chce nauczyć się czarnej magii. Akkarin początkowo nie chce się na to zgodzić, ale po namowie postanawia nauczyć Soneę czarnej magii. Uczennica szybko opanowała tę dziedzinę nauki i już po tygodniu umiała się nią sprawnie posługiwać. Niedługo potem Wielki Mistrz dostaje informację od Złodziei, że Ci odnaleźli ślad Ichanich, więc podąża wraz z Soneą w miejsce, w którym powinna być kobieta. Podczas walki Mistrz słabnie, a Sonea bierze Sachankę z zaskoczenia wbijając jej drewno w kark, a następnie uśmiercając ją poprzez pobór mocy. Podczas powrotu Akkarin zobaczył (dzięki krwawemu pierścieniowi Lorlena), że został zabity Mistrz Jolen i cała jego rodzina, a głównymi podejrzanymi są oni. Mówi o tym Sonei wymuszając na niej obietnicę, że wykona każdy jego rozkaz; chce ją chronić. Gdy tylko weszli do podziemnego pokoju w domu Wielkiego Mistrza, zastali tam innych magów, którzy przeglądali książki o czarnej magii, które znaleźli również w pokoju dziewczyny. Sonea i Akkarin zostają uwięzieni i oskarżeni o praktykowanie czarnej magii, a także morderstwa za jej pomocą, za co grozi im śmierć.

Magowie nie są pewni mocy Wielkiego Mistrza, nie wiedzą, czy wygrają, gdyby postanowili go zabić. Wiedzą, że zacząłby walczyć, więc postanowili wygnać go z Krain Sprzymierzonych. Na przesłuchaniu Akkarin opowiada całą historię od początku, jednak magowie teoretycznie muszą sprawdzić jej wiarygodność, a Wielki Mistrz nie chce się poddać badaniu prawdomówności, tak jak i Sonea. Również są uprzedzeni do czarnej magii, lękają się jej więc i tak już skazali Akkarina. Sonei postanawiają dać drugą szansę, ale ta, uświadomiwszy sobie, że najbliższą Krainą Niesprzymierzoną jest Sachaka i co czeka tam Wielkiego Mistrza, odmawia przyjęcia wyroku i zgadza się na wygnanie wraz z nim, wiedząc, że gdyby nie ona i jej moc- ten zginie w Sachace.

Wygnanie z Krain Sprzymierzonych[edytuj]

Eskorta odprowadza ich do granic Sachaki i wypuszcza, upominając, że nie mogą już wrócić. Wędrują wiele dni, cały czas wymykając się Ichani, którzy ich śledzą. Do Sonei coraz częściej dociera to, że zaczyna coś czuć do Wielkiego Mistrza, ale hamuje się przed tym wmawiając sobie, że to tylko jej głupie fantazje. Jednak przez przypadek odkrywa, że Akkarin odwzajemnia jej uczucia i w ten sposób zostają parą. Pewnego dnia podsłuchują rozmowę dwóch Sachakańczyków, w której mówią, że za kilka dni zaatakują Glidię, więc przesyła ją Lorlenowi. Ten jednak nie jest do końca pewny prawdziwości, więc nic z tym nie robi. Jednocześnie w Gildii Starszyzna odkrywa pierścień Lorlena i zakazują mu go używać.

Wygnańcy udają się do Południowej Przełęczy, skąd zamierzają wkroczyć z powrotem na teren Krajów Sprzymierzonych. Przekroczywszy granicę postanawiają odpocząć i zapadają w sen przytuleni do siebie. Z drzemki wybudza ich Dorrien, niezadowolony z tego, że wrócili do Kyralii, a jednocześnie z sytuacji, w której ich zastał. Postanawia odprowadzić ich do granicy. W drodze napada na nich Ichani i Dorrien ma możliwość przekonania się o prawdziwości historii Akkarina. Z ledwością udaje im się pokonać wroga. Dorrien postanawia im pomóc i pozwala zostać u niego na noc. Jednocześnie Ichani atakują Fort i Gildia miała możliwość przekonania się o historii Akkarina, która była prawdziwa. Ichani atakują Kyralię. Sonea razem z Akkarinem postanawiają utrzymać swoją obecność w Imardinie w tajemnicy. Gildia robi się coraz słabsza, lecz z pomocą Cery'ego i Złodziei zakochanej parze udaje się zabić kilku przeciwników. W końcu zostaje ich tylko trzech. W ostatnim starciu między pozostałymi Ichanimi a Soneą i Akkarinem, on zostaje ugodzony w pierś i oddaje większość swojej mocy partnerce. Sonea z gniewu i rozpaczy zabija ostatnich Ichan, jednak gdy odwraca się by ratować ukochanego jest już za późno i Akkarin umiera. Pogrążona w żałobie dziewczyna rozpoczyna działalność na rzecz slumsów. Kiedy przypadkowo spotyka się ze swoją ciotką, Jonną, mówi jej o ciąży w którą zaszła z Akkarinem. Ciotka decyduje się z nią zamieszkać i wspierać w czasie ciąży.

Bibliografia[edytuj]

Gildia magów. T. 1. Kraków: 2007, seria: Trylogia Czarnego Maga. ISBN 978-83-925796-0-1.
Nowicjuszka. T. 2. Kraków: 2008, seria: Trylogia Czarnego Maga. ISBN 978-83-925796-1-8.
Wielki mistrz. T. 3. Kraków: 2008, seria: Trylogia Czarnego Maga. ISBN 978-83-925796-2-5.