Ambasadorowie Hiszpanii w Szwecji
Bliższe kontakty z Szwecja nawiązał już minister Giulio Alberoni w drugiej dekadzie XVIII wieku. Alberoni chciał pogodzić Szwedów z Rosjanami i rzucić ich razem przeciw Anglii i Austrii. Stad rozmowy Jacoba Butlera z Piotrem I, rozmowy z szwedzko-holsztyńskim ministrem Görtzem. Dlatego Szwecja była wówczas uważana w Londynie za sojusznika Madrytu, a więc wroga - ambasador szwedzki Carl Gyllenborg wtedy został aresztowany w Londynie.
Na początku lat dwudziestych Hiszpanie znów próbowali nawiazać kontakty ze Szwecją (misja Tobiasa del Burgo), jednak oficjalne kontakty zawarto dopiero w 1741 roku, gdy do Sztokholmu pojechał poseł hiszpański Joaquin Ignacio de Barrenechea.
Hiszpańscy oficerowie uprawiali w Szwecji szpiegostwo przemysłowe.
Hiszpańscy połowie, rezydenci i ambasadorzy w Szwecji[edytuj]
- 1741 Joaquin Ignacio de Barrenechea
- ok. 1750 Jerónimo Grimaldi
- 1763-1777 Francisco Guillermo de Lacy y White
- 1772-1780 Sebastian Llano y de la Quadra
- 1786-1793 Ignacio Maria del Corral y Aguirre
Bibliografia[edytuj]
- Cezary Taracha, Szpiedzy i dyplomaci. Wywiad hiszpański w XVIII wieku, Lublin 2005.
Zobacz też[edytuj]
This article "Ambasadorowie Hiszpanii w Szwecji" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Ambasadorowie Hiszpanii w Szwecji.
