Młyn Grodzkiego

	Młyn Grodzkiego
	Młyn Grodzkiego
	; Młyn Grodzkiego od strony wschodniej
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Niedrzwica Kościelna
Adres	ul. Parafialna 9
Typ budynku	młyn zbożowy
Styl architektoniczny	mur pruski
Inwestor	Jan Grodzki
Wysokość całkowita	12 m
Wysokość do dachu	9 m
Kondygnacje	3
Rozpoczęcie budowy	1930 rok
Ukończenie budowy	4 września 1930 roku
Zniszczono	Spłonął w nocy z 16 na 17 stycznia 1933 roku
Odbudowano	wrzesień 1934 roku
Pierwszy właściciel	Jan Grodzki
Kolejni właściciele	Józef Chodorowski (1/3 od 1931); zarząd państwowy (od 1956)
Obecny właściciel	Gminna Spółdzielnia „SCh” w Niedrzwicy Dużej (od 1971)
	[Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa]

Młyn Grodzkiego — młyn zbudowany w 1930 roku we wsi Niedrzwica Kościelna w woj. lubelskim. Budynek młyna jest obecnie siedzibą Muzeum Młynarstwa i Rzemiosł Wiejskich założonego i prowadzonego przez Fundację Młyn Grodzkiego Muzeum Młynarstwa i Rzemiosł Wiejskich ^[1]

Historia[edytuj]

Historia Młyna Grodzkiego zaczyna się 18 marca 1930 roku. Wtedy właśnie wpłynęła prośba o wydanie orzeczenia dotyczącego przydatności placu w Niedrzwicy Kościelnej pod budowę młyna, do Wydziału Przemysłowego Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie. W dniu 10 czerwca 1930 roku Jan Grodzki uzyskuje zgodę Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie na budowę młyna. 20 czerwca 1930 roku następuje zatwierdzenie projektu budowy młyna. Budowę ukończono 4 września 1930 roku. Dnia 20 kwietnia 1931 roku Jan Grodzki odsprzedaje za kwotę 8750 zł jedną trzecią młyna Józefowi Chodorowskiemu. W nocy z 16 na 17 stycznia 1933 roku podczas pożaru młyn spłonął całkowicie. Zostaje odbudowany we wrześniu 1934 roku. Dnia 23 maja 1956 roku młyn zostaje przejęty pod zarząd państwowy i staje się własnością państwa. Pod koniec 1971 roku zostaje nieodpłatnie przekazany dla Państwowego Związku Gminnych Spółdzielni »Samopomoc Chłopska« w Lublinie Młyn działał produkcyjnie do roku 2016, wtedy to zawieszono mielenie.

Architektura[edytuj]

Budynek młyna złożony jest z dwóch brył: budynku głównego z trzema kondygnacjami oraz parterowej motorowni. Dolna kondygnacja budynku głównego łącznie z motorownią posiada unikalne dzisiaj ściany szkieletowe zwane murem pruskim. Natomiast górna kondygnacja zbudowana jest z drewna kantowego i obita deską.