Andrzej Mierzyński
| ||
| ||
| Pseudonim | Andymian | |
| Miejsce urodzenia | Mielec | |
| Pochodzenie | [[{{#Property:P495}}]] | |
| Przyczyna śmierci | {{{przyczyna śmierci}}} | |
| Instrumenty | instrumenty klawiszowe – syntezatory, gitary, instrumenty perkusyjne | |
| Gatunki | instrumentalna i instrumentalno-wokalna muzyka elektroniczna, ilustracyjna, teatralna | |
| Zawód | muzyk, kompozytor, grafik komputerowy | |
| Wydawnictwo | {{{wytwórnia płytowa}}} | |
| Współpracownicy | ||
| Elżbieta Mierzyńska | ||
| Zespoły | ||
| Andymian | ||
| [[Plik:{{{podpis}}}|130x100px|alt=Faksymile|]] | ||
| Strona internetowa | ||
Andrzej Mierzyński[1] (ur. w Mielcu, woj. rzeszowskie). Od drugiego roku życia do chwili obecnej mieszka w Olsztynie. Muzyk (instrumenty klawiszowe – syntezatory, gitary, instrumenty perkusyjne), kompozytor instrumentalnej, instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej, ilustracyjnej, teatralnej. Pseudonim artystyczny: Andymian. Grafik komputerowy, grafik prasowy. Wspólnie z żoną Elżbietą realizują niezależne projekty muzyczne i multimedialne.
Działalność prasowa i wydawnicza[edytuj]
Pracę w zawodzie grafika rozpoczął w olsztyńskich biurach projektów, a od 1988 r. zaczęła się jego przygoda z olsztyńskimi mediami prasowymi i wydawnictwami książkowymi. Zaczął w redakcji Dziennika Pojezierza i tam zdobywał pierwsze doświadczenia jako grafik prasowy. Potem pracował w redakcjach: Dziennika Północy, Głosu, Żółtej Strony (Agencji Reklamowej „EMI”), Gazety Warmińskiej, Panoramy Warmii i Mazur, Expressu Pojezierza, Gazety Olsztyńskiej (przez 11 lat) i Posłańca Warmińskiego.
Dla olsztyńskich wydawnictw: Warmia [1], Ośrodka Badań Naukowych, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i dla kilku prywatnych wydawców wykonał wiele projektów okładek książkowych (około 300 zrealizowanych i skierowanych do druku projektów). Projektuje również foldery reklamowe, katalogi, plakaty, wizytówki, okładki płyt oraz pisma kolorowe (Cała Ty dla Gazety Olsztyńskiej, Zdrowe Życie dla Szpitala Miejskiego w Olsztynie, Posłaniec Warmiński dla Kurii Warmińskiej). Obecnie jest grafikiem w Pracowni Wydawniczej „ElSet” [2].
Działalność muzyczna[edytuj]
Andrzej „Andymian” Mierzyński pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka grał na kilku instrumentach. Edukację muzyczną rozpoczął w klasie akordeonu. Przez 5 lat grał w zespole akordeonistów, potem opanował grę na gitarze i grał w młodzieżowych zespołach rockowych. Wtedy też powstały pierwsze gitarowe kompozycje muzyczne.
Obecnie kompozytor instrumentalnej i instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej z domieszką brzmień symfonicznych i rocka progresywnego, oraz muzyki ilustracyjnej i teatralnej. Projekt muzyczny Andymian [3].
Preferuje dłuższe, rozbudowane formy muzyczne. Jest inicjatorem i kierownikiem artystycznym dużych koncertów z cyklu Elektroniczne Pejzaże Muzyczne [4] (osiem edycji w latach 2005–2012), realizowanych w Olsztynie przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie [5], oraz I Olsztyńskich Koncertów „Muzyka w Obrazie” [6] (2014), realizowanych przez Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie [7].
W latach 2005–2007 współpracował z niezależnym teatrem „między innymi” [8], dla którego napisał muzykę do kilku spektakli dramatycznych, plenerowych i dla dzieci:
Spektakle dramatyczne[2]:
- J.P. Sartre Przy drzwiach zamkniętych (2006)
- Václav Havel Wernisaż (2006)
- W. Jędrzejczak U-rodziny (2006)
- Mishima Yukio Wachlarz (2006)
Spektakle plenerowe[2]:
- W. Jędrzejczak Strach na wróble (2005)
- W. Jędrzejczak W Ogrodzie Deszczowego Króla (2006)
Spektakle dla dzieci[2]:
- W. Jędrzejczak Dlaczego małpy nie budują domów? (2006)
Z żoną Elżbietą – jako niezależni twórcy – współpracują z grupami tańca współczesnego, ruchu teatralnego, teatrami ognia, z młodymi filmowcami i fotografikami.
Zrealizowali wspólnie spektakle muzyczno-taneczne i parateatralne[2]:
- Pozwól mi być z udziałem Grupy Teatralnej „Zmysł” (2008, 2009)
- Głód z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2010)
- Ognisty Ptak z udziałem Tancerzy Ognia „Exodus” (2010)
- Zaklęty Ptak z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2011)
- Sen jednej nocy z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2012)
oraz reportaże foto-muzyczne[2]:
- Uratujmy stare dworce (2009, 2010)
- Pociąg do przeszłości (2011)
- Wstaje dzień i ja chcę to zobaczyć (2012)
- Bilet Olsztyn – Chicago (premiera: Olsztyńskie Planetarium [9], styczeń 2014)
Dyskografia[edytuj]
Wydał sześć autorskich albumów CD Audio z muzyką instrumentalną:
- Archipelag Wyobraźni (2002) [10]
- In The Garden of The Rainy King (2005) [11]
- Scarecrow – Passion of Survival (2006) [12]
- The Lords and The Paupers (2009) [13]
- Spirit – Escape from Civilization (2010) [14]
- Atlantis – Journey To The Abyss Of Time (2013) [15]
oraz wspólnie z żoną Elżbietą (wokal, teksty):
- Tysiące Wigilii – Kolędy polskie (2008) [16]
- Bezsenność Anioła (2010) [17]
- Ładna dla Nieba, wredna dla Piekła (2013) [18]
- Rezerwacja na łyk powietrza (2016) [19]
- Renesans – A.D. 2017 (2017) [20]
- Dwupłytowy album CD Podróże przez... Cztery Pory Roku (2018) [21]
Wspólne wydawnictwa płytowe z muzykami w kraju – projekt Contemporary Electronic Soundscapes. Jego kompozycje znalazły się na kilkunastu kompilacjach CD.
Muzyczne publikacje radiowe: Polskie Radio Olsztyn, Radio Planeta FM (obecnie Radio Zet Gold), Program III Polskiego Radia, Polskie Radio Chicago [22] (USA), radia internetowe: El-Stacja [23], welle303 [24] (Niemcy), radio UWM [25].
Zainteresowania i pasje[edytuj]
Uprawia rysunek satyryczny i karykaturę portretową. Członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury „SPAK [26] od 1988 r. Debiut prasowy w 1984 r. na łamach Gazety Olsztyńskiej. Wiele publikacji prasowych w prasie regionalnej (Gazeta Olsztyńska, Dziennik Pojezierza, Głos), krajowej (Szpilki, Tak i Nie, Rzeczywistość), zagranicznej (Ludas Matyj, Węgry) oraz publikacje w katalogach wystaw krajowych i zagranicznych.
Wystawy[edytuj]
Wystawy indywidualne:
- 1985 – Ewa to kobieta, Olsztyn
- 1986 – Galeria Sztuki w Iławie
- 1986 – Galeria „Satyr” KMPiK, Olsztyn
- 1987 – KMPiK, Olsztyn
Wystawy zbiorowe:
1984
- VIII Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry, Lidzbark Warmiński
- II Ogólnopolskie Prezentacje Artystyczne, Szczecin
1985
- III Olsztyńska Wystawa Karykatury, Kętrzyn
- IV Olsztyńska Wystawa Karykatury, Olsztyn
- Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
- Międzynarodowa Wystawa Humoru i Satyry, Gabrowo (Bułgaria)
1986
- Międzynarodowa Wystawa „Ochrona Środowiska”, Budapeszt (Węgry)
- Wystawa Rysunku Satyrycznego SSK „Pojezierze”, Olsztyn
- Salon Karykatury, Tokio (Japonia)
- 23. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
- Salon Karykatury, Belgrad (dawna Jugosławia)
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
- Wystawa pokonkursowa, Warszawa
1987
- 10. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
1988
- 25. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
- Galeria „Szpilek”, Warszawa
- 11. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
- Konszachty – wystawa pokonkursowa, Gostyń
1989
- Salon MiK, Muzeum karykatury, Warszawa
- Ochrona Środowiska, Suwałki
- 150 lat fotografii, Muzeum Karykatury, Warszawa
- Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
- Muzyka – wystawa rysunku satyrycznego, Zielona Góra
- 8. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
- Eurokartoenale (Belgia)
- 12. Salon karykatury, Beringer (Belgia)
1990
- 22. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 3. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
- 9. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
1991
- 4. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
- Od konstytucji do konstytucji, Muzeum Karykatury, Warszawa
- 14. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
- 12. Biennale, Ancona (Włochy)
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
1992
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
- 24. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 10. Międzynarodowy Salon Karykatury (Turcja)
1994
- 26. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 14. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)
- Targowisko Humoru i Satyry, BWA, Olsztyn
1995
- 18. Międzynarodowe Biennale Humoru, Tolentino (Włochy)
- 1. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 15. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)
1996
- 2. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
1997
- 3. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 17. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)
1999
- 16. Międzynarodowy salon Karykatury (Turcja)
2000
- 6. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 32. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 2. Międzynarodowa Wystawa Karykatury „Nowe komunikacje”, Belgrad (dawna Jugosławia)
- Ogólnopolska Wystawa Rysunku Satyrycznego „Kość”, Sochaczew
- Satyrycy ku czci…, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
- Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2001
- 7. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 1 kwietnia dniem satyry, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
- Jaka będę... – 13. Ogólnopolski Konkurs Satyryczny, Barciany
2002
- Jaja z Mikołaja – 3. Ogólnopolska Wystawa Rysunku, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2009
- Odkryj swój Wszechświat, Olsztyn – Warszawa
- Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2010
- Turystyka w satyrze, Olsztyn – Ryn – Mikołajki – Jedwabno – Olecko
Publikacje[edytuj]
Wydał dwa tomiki z autorskimi rysunkami:
- Rysunek (2000) (wyd. pryw.)
- Milczenie Wysp Owczych (2002) – wspólnie z olsztyńskim dziennikarzem i literatem Władysławem Katarzyńskim [27] (wyd. pryw.)
Współautor książki Twarze miasta z dziennikarskimi wywiadami (wyd. Edytor Olsztyn, 2001).
Współautor albumu rocznicowego Wędrówki z tytułem wydanego z okazji 125 lat Gazety Olsztyńskiej (wyd. Edytor Olsztyn, 2003).
Ilustracje książek[edytuj]
- Elżbieta Mierzyńska, Prosto z życia (1989) (MOK Olsztyn [28])
- Jerzy Szumski, Kindżał Hasan-beja (1997) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [29])
- Jerzy Szumski, Wilczyca z jantaru (1998) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [30])
- Jerzy Szumski, Krzyż i podkowa (1998) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [31])
- Bogusław Gorczyński, Bajka o dziewczynce znalezionej w kapuście (1998) (wyd. pryw.)
- Jerzy Szumski, Czorsztyn (1999) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [32])
- Jerzy Szumski, Niedzica (2000) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [33])
Zilustrował (karykatury portretowe) osiem Szopek Noworocznych do tekstów Władysława Katarzyńskiego [34], które ukazały się na łamach Gazety Olsztyńskiej, i przedstawiały znane postaci z kręgu olsztyńskiej kultury, biznesu i polityki.
Nagrody i odznaczenia[edytuj]
- Nagroda Prezydenta Olsztyna za działalność na rzecz upowszechnienia kultury (1986, 1989)
- List Gratulacyjny Przewodniczącego Rady Miejskiej Olsztyna z okazji wystawy karykatury portretowej bohaterów Szopki Noworocznej (2001)
- List Gratulacyjny wojewody warmińsko-mazurskiego z okazji publikacji tomiku Milczenie Wysp Owczych (2002)
- Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – Zasłużony Działacz Kultury (2004)
- Podziękowanie Prezydenta Olsztyna za dorobek satyryczny i za „Szopkę Noworoczną” publikowana w Gazecie Olsztyńskiej (2004)
- List Gratulacyjny Narodowego Funduszu Zdrowia oddział w Olsztynie z okazji prezentacji muzyki elektronicznej na antenie Polskiego Radia w Olsztynie (2004)
- Nagroda Prezydenta Olsztyna za wieloletnią pracę artystyczną (2006)
- List Gratulacyjny Prezydenta Olsztyna z okazji premiery projektu muzycznego „Bilet Olsztyn – Chicago” (2014)
Przypisy[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Andrzej Mierzyński" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Andrzej Mierzyński.
