Ania Goledzinowska
| ||
| ||
| Prawdziwe nazwisko | Anna Golędzinowska | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 października 1982 Warszawa | |
| Agencja | Agencja Aktorska JMC Warszawa | |
| Wzrost (cm) | 173 | |
| Masa ciała (kg) | 52 | |
| Kolor włosów | blond | |
| Kolor oczu | szaroniebieskie | |
| Kolor skóry | biała | |
| [Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa] | ||
Ania Goledzinowska, właściwie Anna Golędzinowska – polska modelka, aktorka, prezenterka telewizyjna pracująca i mieszkająca we Włoszech.
Życiorys[edytuj]
We Włoszech mieszka od 1999. Padła tam ofiarą oszustwa i zmuszano ją do pracy w nocnym klubie. Swoją historię początków pracy we Włoszech opowiedziała w 2008 w programie Rozmowy w toku w odcinku pt. „Handel żywym towarem”[1].
Karierę modelki rozpoczęła w Mediolanie, gdzie uczestniczyła w pokazach mody, m.in.: Italian Fashion, Pianegonda, Masca, Byblos, Cerutti, Moda Mare Positano, Chanel, Irge, Bozart Gioielli, Brelil Profesional, Sportland, Garelli[2]. Wygrała casting i dostała się do finału włoskiej edycji reality show „Uomini e donne” („Kawaler do wzięcia”) w Canale 5[3]. W latach 2006–2007 uczęszczała na zajęcia z aktorstwa w szkole „Il Faro”, a od 2007 rozpoczęła naukę w „The Actor’s Academy” w Mediolanie.
Jest prezenterką telewizyjną. Zagrała w O La Va O La Spacca i włoskim serialu Love Bugs 2. Wystąpiła we włoskiej edycji „Tańca z gwiazdami”. W Polsce była gościem programów telewizyjnych: Dzień Dobry TVN i talk-show Rozmowy w toku w telewizji TVN w 2008[4]. W 2008 włoskie gazety opisywały jej romans z księciem Wenecji i Piemontu Emanuelem Filibertem[5].
W lutym 2011 we Włoszech wyszła jej książka Con Occhi Di Bambina (polskie tłumaczenie pt. Ocalona z piekła)[6][7]. W 2014 wyszła jej druga książka o tematyce religijnej dla młodzieży Dalle Tenebre alla Luce. W 2016 wyszła w Polsce jej trzecia książka, pt. Jestem grzesznikiem[8].
Będąc w związku od trzech lat z Paolo Enrico Berettą[9] (siostrzeńcem Silvia Berlusconiego), w 2011 zostawiła swoje dotychczasowe życie i zamieszkała klasztorze w Medziugorie[10]. Założyła w Medjugorje razem z Ojcem Renzo Gobbi inicjatywę Czyste Serca dla młodzieży która działa we Włoszech. Jest to inicjatywa, która promuje czystość przedmałżeńską i jej symbolem jest obrączka czystości[11].
Od 2015 roku współpracuje z włoską gazetą „La Croce Quotidiano”[12] i jest prezesem inicjatywy Czyste Serca (Cuori Puri)[13].
Telewizja[edytuj]
- Koncert – Gala 30-lecie czasopisma Brulion dla TVP2 – prowadząca (2016)[14]
- „Powiedzieć Tak” – film dokumentalny (2013)
- videoclip z Dik Dik dla programu „Ciak, si canta!”, Rai Due
- „Punto 7 Finanziamenti” – reklama
- „Ballando Cantando” – koprezenterka – Canale Italia
- „La Canzone Piu Bella” Anni 70 – prezenterka – Canale Italia
- „Viva Sanremo” – prezenterka – Canale Italia
- „La Canzone Piu Bella” Anni 60 – prezenterka – Canale Italia
- Cosi fan tutte (sitcom) – jako córka Pana Faccini
- reklama dla SkySport „Nivea for men”
- Charts Music By Carmen Electra MTV
- „Diretta Stadio” – Gold 7
- O La Va O La Spacca (serial) – Canale 5
- Sailing Channel – Sky (Salone Nautico Genova)
- Love Bugs 2 (sitcom) – jako Ludmilla
- „Gas Up” – prezenterka programu
- „Hot” – Match Music – koprezenterka programu
- Anche Crozza Legge Dante – jako prostytutka
- Gialappas (Mai Dire Martedi) Italia 1
- Showgirl – „Ballando Cantando”
- „Musica Insieme” – prezenterka programu z Marco Predolin
- „Corona Non Perdona” – videoclip
- Mr.Lip (sitcom) – jako pielęgniarka
- Gialappas – „Rai Dire Gol”
Publikacje[edytuj]
- Ocalona z piekła. Wyznania byłej modelki, Edycja Świętego Pawła (2012); książka ta została nagrodzona statuetką Feniks 2013 w kategorii najlepsza książka roku dla młodzieży[15], wyd. we Włoszech jako Con occhi di bambina (2011)[16] oraz Salvata dall Inferno (2014)[17]
- Dalle Tenebre alla Luce, wyd. SugarCo, (2014)[18]
- Z ciemności do światła, wyd. Edycja Św. Pawła (2015)[19]
- Jestem grzesznikiem. Na spowiedź nigdy nie jest za wcześnie, wyd. Edycja Św. Pawła (2016)[8]
- Ti Perdono, wyd. SugarCo (2016)[20]
Nagrody i nominacje[edytuj]
Statuetka Feniks – Ocalona z piekła. Wyznania byłej modelki – w kategorii najlepsza książka roku dla młodzieży 2013[15].
Przypisy[edytuj]
- ↑ Ania Golędzinowska. Poderwała włoskiego księcia – Wiadomości24
- ↑ Anna Golędzinowska, Agencja Aktorska JMC Studio [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10].
- ↑ Wprost 24 – Polka poderwała włoskiego księcia
- ↑ Świadectwo Anny Golędzinowskiej, eprudnik.pl [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Ania Goledzinowska e la sua svolta di vita | Movida, movida.tgcom24.it [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Ania Goledzinowska: Ocalona z piekła. [dostęp 2012-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].
- ↑ Ocalona z piekła. Wyznania byłej modelki, edycja.pl [dostęp 2017-01-23].
- ↑ 8,0 8,1 Jestem grzesznikiem. Na spowiedź nigdy nie jest za wcześnie, edycja.pl [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Giacomo Galeazzi, La parabola di Ania, l’ex top model rinasce a Medjugorie, LaStampa.it, 26 września 2011 [dostęp 2016-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-11] (wł.).
- ↑ The model who gave up Chanel for a life of prayer www.catholicherald.co.uk. [dostęp 2012-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
- ↑ Cuori Puri - Castità Prematrimoniale, Cuori Puri [dostęp 2016-05-21] (wł.).
- ↑ la croce quotidiano | Salvati dall’inferno, salvatidallinferno.wordpress.com [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Cuori Puri, Cuori Puri [dostęp 2016-05-21] (wł.).
- ↑ 30-lecie bruLionu, TVP, 7 października 2016 [dostęp 2016-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-10].
- ↑ 15,0 15,1 DEON.pl, FENIKS 2013 dla Półtawskich – rozdano nagrody, „DEON.pl” [dostęp 2016-10-10] (pol.).
- ↑ Annamaria Capozzi, Ania Goledzinowska, con occhi di bambina, GossipNews, 14 marca 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-03-16] (wł.).
- ↑ Salvata dall Inferno www.unilibro.it
- ↑ Dalle Tenebre alla Luce www.unilibro.it
- ↑ Z ciemności do światła Jak żyć w czystości serca, edycja.pl [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Mondadori Store Team, Ti perdono. Confessione e misericordia - Ania Goledzinowska, Renzo Gobbi, mondadoristore.it [dostęp 2016-10-10].
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Ania Goledzinowska" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Ania Goledzinowska.
