Centrum przesiadkowe
 |
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Zintegrowany węzeł przesiadkowy.
|
Centrum przesiadkowe, węzeł przesiadkowy – miejsce, w którym możliwa jest dogodna zmiana środka transportu, posiadające niezbędną infrastrukturę, taką jak miejsca postojowe, przystanki, punkty sprzedaży biletów oraz system informowania pasażerów. Definicja węzła przesiadkowego zawarta została w ustawie z 16 grudnia 2010 o publicznym transporcie zbiorowym[1].
Potocznie węzeł przesiadkowy rozumie się jako miejsce, w których podróżni przesiadają się między różnymi liniami bądź środkami transportu, np. z pociągu na tramwaj. Warunkami niezbędnymi dla każdego węzła przesiadkowego są:
- co najmniej dwie linie transportu ulicznego, bądź jedna linia, kiedy możliwa jest zmiana środka transportu z indywidualnego na zbiorowy
- odległość między stanowiskami (np. peronami) wynosi od kilku do maksymalnie 300 metrów
- między peronami i innymi stanowiskami wymiany pasażerów istnieje połączenie, które umożliwia pasażerom zmianę jednego środka komunikacji na inny. Definicja węzła przesiadkowego zawarta została w ustawie z 16 grudnia 2010 o publicznym transporcie zbiorowym[1].
Cechy[edytuj]
.jpg)
Węzły przesiadkowe powinny się charakteryzować następującymi cechami:
- minimalizacją czasu przejścia pasażerów pomiędzy przystankami i peronami;
- unikaniem rozwiązań architektonicznych polegających na konieczności pokonywania różnic poziomów;
- wyposażeniem w infrastrukturę i urządzenia dla osób niepełnosprawnych;
- kompleksową informacją dla pasażerów (wizualna, głosowa, mobilna);
- realizacją funkcji innych niż transportowe (usługi, handel).
Czas pobytu pasażera w centrum przesiadkowym powinien być optymalizowany do minimum, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej popularności transportu zbiorowego. Sytuacja taka zapewniana jest w przypadku integracji rozkładowej oraz taryfowej różnych rodzajów transportu.
Centra przesiadkowe powinny być wyposażone w odpowiednią liczbę miejsc postojowych (system Park&Ride, Bike&Ride, Kiss&Ride)[2].
Centra przesiadkowe na świecie[edytuj]
Od 1868 do 1968 roku w hrabstwie Buckinghamshire w Anglii działało centrum przesiadkowe. Zbudowano je na dwóch liniach kolejowych przecinających się wzajemnie na otwartej przestrzeni[3].
Kolejnym przykładem mogą być centra, które oferują przesiadkę z linii kolejowej na linię metra. Ma to miejsce na stacji Stratford w Londynie lub na stacji Nam Cheong w Hongkongu, która oferuje przesiadkę między dwoma liniami szybkiego systemu kolejowego MTR.
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 Radosław Bul. Węzły przesiadkowe jako główny element zintegrowanego systemu transportu publicznego w aglomeracji poznańskiej1. „Transport miejski i regionalny”. 09, s. 11-19, 2017.
- ↑ Ewa Załoga: Pasażerski transport regionalny. Warszawa: PWN, 2019, s. 145-148. ISBN 978-83-01-20364-1.
- ↑ Disused Stations: Verney Junction Station, www.disused-stations.org.uk [dostęp 2018-08-11].
This article "Centrum przesiadkowe" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Centrum przesiadkowe.
