Chris Horodecki

	Chris Horodecki
Pseudonim	The Polish Hammer (Polski Młot)
Data i miejsce urodzenia	24 września 1987 ; London (Kanada)
Obywatelstwo	Kanada; Polska
Wzrost	173 cm
Masa ciała	70 kg
Styl walki	kick-boxing
Klub	Team Tompkins
Zwycięstwa	21
Przez nokauty	7
Przez poddania	4
Przez decyzje	10
Porażki	7
Remisy	1
Nieodbyte	1

Chris Horodecki (ur. 24 września 1987) − kanadyjski zawodnik mieszanych sztuk walki wagi lekkiej polskiego pochodzenia. Walczył m.in. dla IFL, WEC, Bellator MMA oraz World Series of Fighting.

Życiorys[edytuj]

Chris urodził się w polskiej rodzinie, jego ojciec pochodzi z okolic Lublina, a matka z Żar. Przed narodzinami Chrisa wyjechali do Kanady i na stałe tam się osiedlili. Chris w wieku 13 lat zapisał się na seminarium prowadzone przez Shawna Tompkinsa który wprowadził Chrisa w mieszane sztuki walki^[1].

Kariera MMA[edytuj]

Horodecki w MMA zadebiutował 18 czerwca 2005 roku na gali UCW 2 - Caged Inferno w Winnipeg. Miał wtedy 18 lat, a jego przeciwnikiem był o 11 lat starszy Matt McDonald. Horodecki wygrał pojedynek przez techniczny nokaut (przerwanie przez lekarza) w trzeciej rundzie. Jeszcze w tym samym roku związał się z kanadyjską organizacją TKO Major League MMA. W ciągu niecałego roku stoczył dla niej cztery walki, wszystkie wygrywając przez nokaut.

International Fight League[edytuj]

W latach 2006-2008 był związany z amerykańską organizacją International Fight League (IFL). Stoczył w niej 9 pojedynków, przegrywając jeden o pas mistrzowski z Ryanem Schultzem w 2007 roku. W IFL reprezentował zespół Los Angeles Anacondas prowadzony przez Basa Ruttena. W 2008 roku po bankructwie IFL został wolnym agentem.

World Extreme Cagefighting[edytuj]

19 października 2009 roku trener Horodeckiego Shawn Tompkins ogłosił że jego podopieczny podpisał kontrakt z World Extreme Cagefighting^[2]. Dwa miesiące później stoczył swój debiutancki pojedynek na WEC 45, a jego przeciwnikiem był Nigeryjczyk Anthony Njokuani. Horodecki przegrał przez TKO w pierwszej rundzie. Następnie stoczył dwie wygrane walki kolejno z Dannym Downesem na WEC 49 poddając go duszeniem zza pleców oraz z Edim Ratcliffem na WEC 51 pokonując go niejednogłośnie na punkty. 16 grudnia 2010 roku na gali ostatniej gali WEC 53 stoczył pojedynek z Donaldem Cerrone. Cerrone w drugiej rundzie poddał Horodeckiego przez duszenie trójkątne. Po tej porażce ZUFFA (właściciel WEC i UFC) zwolniła Horodeckiego z WEC.

Bellator FC[edytuj]

Po zwolnieniu z World Extreme Cagefighting Horodecki stoczył dwie walki obie wygrane. Najpierw poddał Davida Castillo przez duszenie zza pleców na gali MMA 1: The Reckoning w Ontario następnie na gali Bellator 47 pokonał Chrisa Saundersa przez jednogłośną decyzję sędziowską. Swoją drugą walkę w Bellatorze stoczył 13 listopada 2011 roku. Horodecki kontrowersyjnie zremisował z Mikiem Coreyem po trzech rundach. Kolejny pojedynek (Bellator 64) przegrał przez nokaut w 1. rundzie z Mikiem Richmanem.

Kolejne pojedynki toczył na lokalnych kanadyjskich galach, notując dwie wygrane w tym jedną o pas mistrzowski miejscowej organizacji Xcessive Force Fighting Championship w wadze lekkiej i jedną zakończoną wynikiem no-contest z powodu przypadkowego zderzenia głowami co spowodowało głębokie rozcięcie uniemożliwiające kontynuowanie walki Horodeckiemu. W 2013 roku podpisał również kontrakt z World Series of Fighting gdzie w przeciągu roku zanotował bilans 1-1.