Gwiezdny Niszczyciel typu Imperial-I

Gwiezdny Niszczyciel typu Imperial I (ISD-I) – okręt wojenny klasy Gwiezdnego Niszczyciela używany przez Imperium Galaktyczne. Był produkowany w stoczniach na Kuat, Korelii, Ringo Vinda i Fondorze.

Historia[edytuj]

Imperialny Gwiezdny Niszczyciel jest jednym z niewielu okrętów mogących poszczycić się zniszczeniem pierwszego celu jeszcze przed rozpoczęciem własnej fazy projektowej. Pierwszą ofiarą Gwiezdnego Niszczyciela klasy Imperial I, określanego jeszcze wtedy jako typ Imperator, stała się senacka Komisja do spraw Budżetu, która miała pecha wystąpić przeciw propozycji budowy nowego typu okrętu liniowego na potrzeby Imperium. Pomysłodawczynią i autorką projektu nowego niszczyciela była Lira Wessex, córka konstruktora niszczyciela typu Victory, a wspierała ją w przeforsowaniu tej propozycji zarówno większa część wysokich oficerów Floty, jak i jej świeżo poślubiony mąż, gubernator Denn Wessex oraz pewne siły związane bezpośrednio z Imperatorem Palpatine. Tak więc pomimo początkowych zarzutów i oskarżeń o bezcelowość konstruowania nowego superkrążownika, projekt został wkrótce rozpoczęty, a jako głównego wykonawcę nowych jednostek wybrano zakłady Kuat Drive Yards. Komisja do spraw Budżetu znalazła się natomiast w niełasce Imperatora i została szybko rozwiązana, aby nie sprawiała więcej podobnych kłopotów.

Dane techniczne[edytuj]

Parametry[edytuj]

Gwiezdny Niszczyciel klasy Imperial I jest długi na 1,600 metrów, co daje mu przewagę 445 metrów nad jego poprzednikiem, Venatorem. Niszczyciel w rękach Imperium był koloru szarego, jednak w przypadku przejęcia go przez Rebelię lub piratów mógł występować w dowolnych kolorach i wzorach. Niszczyciel osiągał w atmosferze prędkość 975 kilometrów na godzinę i 60 MGLT w kosmosie, niszczyciel posiadał również hipernapęd klasy 2. Okręt był wyposażony w słoneczny reaktor jonizacyjny, znajdujący się na dole kadłuba, w postaci półkuli. Oraz 2 generatory pola ochronnego w postaci kopuł znajdujących się na mostku niszczyciela. Pomiędzy generatorami pola ochronnego znajdował się celownik generatorów promieni ściągających, celownik został zastąpiony przez wieżę łączności w następcy niszczyciela Imperial I - Gwiezdnym Niszczycielu klasy Imperial II.

Silniki okrętu:

3 Silniki jonowe KDY Destroyer-I
4 Silniki jonowe Cygnus Spaceworks Gemon-4 (awaryjne)

Uzbrojenie i Ładowność[edytuj]

Imperialny Gwiezdny Niszczyciel klasy Imperial I jest okrętem typowo wojennym uzbrojonym w:

60 Ciężkich Baterii Turbolaserów Taim & Bak XX-9
60 Dział jonowych Borstel NK-7
6 Podwójnych ciężkich dział turbolaserowych
2 Podwójne ciężkie działa jonowe
2 Poczwórne ciężkie turbolasery
3 Potrójne średnie turbolasery
2 Średnie turbolasery
10 Generatorów promieny ściągających Phylon 07

Hangar Gwiezdnego Niszczyciela jest w stanie pomieścić łącznie 72 Myśliwce klasy TIE:

48 Myśliwców TIE/ln
12 Bombowców TIE/sa
12 Myśliwców Przechwytujących TIE/in

Oraz:

20 Walkerów AT-AT
30 Walkerów AT-ST bądź AT-DP
15 Imperialnych Transportowców
8 Promów T-4a klasy Lambda

Załoga[edytuj]

Gwiezdny Niszczyciel posiada w swojej załodze:

9,235 Oficerów
27,850 Członków załogi

Ponadto może on przewieźć na swoim pokładzie 9,700 szturmowców jako pasażerów, co daje nam łącznie 37,000 członków załogi, oraz 46,785 łącznej ilości ludzi mogących przebywać na Niszczycielu w tym samym momencie.