Hawelizm
Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Hawelizm (hebr. hawel – marność) – neologizm stworzony przez Józefa Bocheńskiego[1][2] opisujący koncepcję braku absolutnej i wiecznej szczęśliwości w rzeczach przyziemnych, oparty na biblijnym motywie vanitas – myśli przewodniej Księgi Koheleta (Marność nad marnościami i wszystko marność (Koh 1,2) z łac. Vanitas vanitatum et omnia vanitas, po hebr. Hawel hawelim hakol hawel[2]), lub buddyjskich naukach Hinajany[3]. Józef Bocheński uważał hawelizm za fałszywy pogląd[1]. Dopatrywał się go w buddyzmie, u niektórych pisarzy chrześcijańskich oraz niechrześcijańskich myślicieli[4].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 Anna Dziedzic, Józef Maria Bocheński o sensie życia, „Filo–Sofija”, 21 (2), 2013, s. 93.
- ↑ 2,0 2,1 Sylwester Warzyński, Między ulotnością a afirmacją życia – J.M. Bocheńskiego problematyka mądrościowa, „Filo–Sofija”, 21 (2), 2013, s. 115.
- ↑ Józef Bocheński, Sto zabobonów: krótki filozoficzny słownik zabobonów, Kraków: Philed, 1994, ISBN 83-86238-10-0.
- ↑ Józef Bocheński, Sens życia i inne eseje, Komorów: Wydawnictwo Antyk – Marcin Dybowski, 2008, s. 18.
This article "Hawelizm" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Hawelizm.
