Henryk Jarzyński
| ||
| Ilustracja Henryk Jarzynski | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1931 Bzów | |
| Pochodzenie | [[{{#Property:P495}}]] | |
| Instrumenty | Skrzypce | |
| Zawód | skrzypek i pedagog | |
| Instrument | ||
| Jean-Joseph Honoré Derazey, anno 1881, Mirecourt, Francja | ||
| Odznaczenia | ||
| Laureat konkursu Enescu | ||
| [Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa] | ||
Henryk Jarzyński (ur. 5 listopada 1931 w Bzowie) – polski skrzypek i pedagog.
Życiorys[edytuj]
Wczesne życie i II wojna światowa[edytuj]
Syn rolnika Józefa Jarzyńskiego z Skarżyc i Marianny Marczyk z Bzowa. Józef kupił „dom administratora miejskiego”, wybudowany w 1739 roku, w zabytkowej części dworu w Bzowie, gdzie Henryk się urodził w 1931 roku. W 1939 roku podczas hitlerowskiego najazdu, młody Henryk przerwał naukę w szkole podstawowej i grał na trąbce w orkiestrze cementowni w Zawierciu. W wieku dziesięciu lat jego matka Marianna kupiła mu skrzypce i Henryk jeździł co tydzień do Ogrodzieńca do kościoła Przemienienia Pańskiego, gdzie otrzymał swoją pierwszą lekcję skrzypcową od księdza Stanisława Sobieraja, który był wybitnym uczniem profesora Józefa Jarzębskiego.
Okres 1945–1968[edytuj]
Po II wojnie światowej kontynuował naukę gry na skrzypcach z księdzem Sobierajem i wkrótce otrzymał stypendium państwowe, aby studiować w państwowej szkole muzycznej w Krakowie, gdzie rozpoczął lekcje z koncertmistrzem orkiestry radia i telewizji w Krakowie Adamem Wiernikiem. W 1953 roku zaczął grać w pierwszych skrzypcach w orkiestrze radia i telewizji, gdzie pracował przez 11 lat. W 1954 roku profesor Zenon Feliński usłyszał Henryka i przyjął go jako swojego ucznia. Henryk studiował 7 lat u Zenona Felińskiego.
W 1957 roku Jarzyński został przyjęty do Akademii Muzycznej w Krakowie, kontynuując zajęcia z u prof. Felińskiego. [1]
W 1958 roku został wysłany na międzynarodowy konkurs imienia George Enescu, w którym został finalistą. Po powrocie z Bukaresztu, zagrał wiele koncertów z orkiestrą i jako solista występował na żywo w telewizji i w Polskim Radiu. W 1960 roku nagrał z Krzysztofem Pendereckim trzy miniatury na skrzypce i fortepian podczas premiery[2]. W 1961 roku w związku z chorobą prof. Felińskiego Henryk przeszedł do klasy Eugenii Umińskiej na dwa lata w tym samym konserwatorium. W 1963 roku ukończył studia wykonaniem skrzypcowego koncertu Aleksandra Glazunowa w Filharmonii Krakowskiej i otrzymał dyplom z wyróżnieniem.
W 1963 roku grał w Kwartecie Krakowskim, i otrzymał tytuł profesora Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1964 roku poślubił Marie Millak w Bazylice Mariackiej w Krakowie i przenieśli się do Warszawy, gdzie Henryk przez cztery lata występował Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Narodowej grając w pierwszych skrzypcach. Z tą orkiestrą podróżował do Japonii i Carnegie Hall (Nowy Jork). Nagrał wiele dzieł solistycznych z wieloma orkiestrami i muzykę kameralną.
Po 1968 roku[edytuj]
W 1968 r. wyemigrował do Holandii na zaproszenie dyrygenta Willema Van Oterloo, aby po Hermannie Krebbersie objąć stanowisko koncertmistrza w orkiestra Residentie. Z orkiestrą podróżował po całym świecie. Po chorobie żołądka postanowił zmienić miejsce pracy i przeszedł do pierwszych skrzypiec w tej samej orkiestrze, gdzie pozostał do swojej rezygnacji, poza tym poświęcił działalności dydaktycznej.
Wybitni studenci[edytuj]
- Stefan Salanowski
- Kaja Danczowska
- Yoris Jarzynski
Przypisy[edytuj]
This article "Henryk Jarzyński" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Henryk Jarzyński.
