Henryk Strasman
 |
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”. Pomóż nam go sprawdzić. |
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1903 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 1940 Charków | |
| Rodzaj działalności | prawnik, sędzia, wykładowca | |
Strona Szablon:Żołnierz infobox/styles.css nie ma żadnej zawartości.
| ||
 Podporucznik artylerii (rez.)
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1903 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 1940 Charków | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | Wojsko Polskie | |
| Jednostki | 8 Płocki Pułk Artylerii Lekkiej | |
| Główne wojny i bitwy | Wojna polsko-bolszewicka Bitwa Warszawska | |
Henryk Strasman (ur. 19 marca 1903 roku w Warszawie, zm. 1940 roku w Charkowie) – żydowski prawnik, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, sędzia w Ministerstwie Sprawiedliwości, działacz syjonizmu rewizjonistycznego. Był ochotnikiem w Wojsku Polskim podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku. W 1928 roku mianowany na podporucznika rezerwy artylerii. Zabity w Charkowie przez NKWD w 1940 roku, spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach[1].
Biografia[edytuj]
Urodził się w Warszawie 19 marca 1903 roku w rodzinie Abrama i Karoliny. Była to rodzina zasymilowana z polskim społeczeństwem, a sam Henryk uważał się za polskiego patriotę. Zwrócił się w stronę syjonizmu dopiero, kiedy w polskiej prasie oskarżono go o pomoc w ucieczce przed policją komuniście o rzekomym żydowskim pochodzeniu[1][2][3][4]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego podczas przygotowań do obrony Warszawy w 1920 roku[1]. W 1924 roku został absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, którego później był też wykładowcą w dziedzinie medycyny sądowej. Pracował także jako starszy sędzia w Ministerstwie Sprawiedliwości[1][5]. W 1925 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii, a 1 lutego 1928 roku został awansowany na podporucznika rezerwy artylerii[1].
Wraz ze swoją żoną Alicją, która związana była ze środowiskiem rewizjonistycznej gazety „Jerozolima Wyzwolona”, wykorzystywali swoje kontakty i znajomości w kręgach rządowych do zakupu broni dla Irgunu w Palestynie oraz organizowania szkoleń dla członków Betaru i Irgunu w Polsce. Laurence Weinbaum twierdzi, że Strasmanowie mieli być przedstawicielami Irgunu w Warszawie, a Henryk miał odpowiadać za negocjacje w sprawie cen i ilości broni. W celu zakupu broni założono w banku PKO specjalne konto, za które odpowiedzialny był Strasman. Według jego ustaleń miano zebrać 100 000 złotych[6]. Jak podają Yehuda Reinharz i Yaacov Shavit, w 1939 roku Strasman wraz z żoną mieli kupić około 7 tysięcy francuskich karabinów, karabinów maszynowych Hotchkissa oraz ładunków wybuchowych[7]. Z kolei Weinbaum przywołuje zapiski Alicji, jakoby Strasmanowie mieli wysłać do Palestyny 15 karabinów Hotchkissa i 300 karabinów[8].
W 1939 roku przed wybuchem II wojny światowej Strasman postanowił, mimo swojego wieku i zwolnienia ze służby, zaciągnąć się do armii na ochotnika. Służył w 8. Płockmi Pułku Artylerii Lekkiej[9]. W trakcie działań wojennych dostał się do radzieckiej niewoli jako polski oficer, a w 1940 roku został zastrzelony w Charkowie przez NKWD[10].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Henryk Strasman, „TimeNote” [dostęp 2019-09-18].
- ↑ David Aberbach, The European Jews, Patriotism and the Liberal State 1789–1939. A Study of Literature and Social Psychology, New York: Routledge, 2013, s. 101.
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, STRASMAN HENRYK [dostęp 2019-09-18].
- ↑ Laurence Weinbaum, The road to September 1939: Polish Jews, Zionists, and the Yishuv on the eve of World War II, Boulder: East European Monographs, 1993, s. 54.
- ↑ Yehuda Reinharz, Yaacov Shavit, The road to September 1939: Polish Jews, Zionists, and the Yishuv on the eve of World War II, Waltham: Brandeis University Press, 2018, s. 301.
- ↑ Laurence Weinbaum, A Marriage of Convenience. The New Zionist Organization and the Polish Government 1935-1939, Boulder: East European Monographs, 1993, s. 54, 134, 151.
- ↑ Yehuda Reinharz, Yaacov Shavit, The road to September 1939: Polish Jews, Zionists, and the Yishuv on the eve of World War II, Waltham: Brandeis University Press, 2018, s. 57.
- ↑ Laurence Weinbaum, A Marriage of Convenience. The New Zionist Organization and the Polish Government 1935-1939, Boulder: East European Monographs, 1993, s. 140.
- ↑ Mirosław Krajewski, Płock w okresie okupacji 1939-1945, Płock-Włocławek: Wyższa Szkoła Humanistyczno- Ekonomiczna, 2001, s. 141.
- ↑ Yehuda Reinharz, Yaacov Shavit, The road to September 1939: Polish Jews, Zionists, and the Yishuv on the eve of World War II, Waltham: Brandeis University Press, 2018, s. 258.
This article "Henryk Strasman" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Henryk Strasman.
|
This page exists already on Wikipedia. |
