Karol Pohorski
| ||
.jpg)
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 20 stycznia 1913 Ropczyce | |
| Data śmierci | 11 marca 1996 | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Sanoku | |
| Narodowość | polska | |
| Rodzice | Wojciech, Zofia | |
| Krewni i powinowaci | Maria, Jan, Józef, Elżbieta (rodzeństwo) | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
Karol Pohorski, pierwotnie Karol Pudełko (ur. 20 stycznia 1913 w Ropczycach, zm. 11 marca 1996) – funkcjonariusz Straży Granicznej II RP, podporucznik Wojska Polskiego II RP, pracownik przemysłu drzewnego.
Życiorys[edytuj]
Urodził się jako Karol Pudełko 20 stycznia 1913 w Ropczycach[1][2][3]. Wywodził się z rodziny pochodzenia chłopskiego[4]. Był synem Wojciecha Pudełki (1873-1944, do 1914 kancelista Namiestnictwa c. k. powiatu sanockiego[5], po wybuchu I wojny światowej od 7 listopada 1914 przebywał w Czechowej w Czechach wraz z dziewięcioma bliskimi osobami[6], w II Rzeczypospolitej urzędnik-sekretarz[7] starostwa powiatu sanockiego[8][1][9][10][11]) i Zofii z domu Steliga (1873-1962)[12][13][2]. Jego rodzeństwem byli: Maria (1901-1926, po mężu Stramik[14][15][16]), Jan (1905-1988, sędzia, polityk, poseł na Sejm PRL), Józef (1907–1998, harcerz, nauczyciel, polityk[1]), Elżbieta Zofia (1911-2001, nauczycielka[1][16]), Karol (1913-1996[1], żołnierz). Na przełomie lat 20./30. rodzina Pudełków zmieniła nazwisko na Pohorscy[1].
W 1933 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku[17][18][19][20]. Został funkcjonariuszem Straży Granicznej[21]. Od 26 listopada 1933 w stopniu starszego strażnika służył w placówce „Białoberezka”[21]. W Wojsku Polskim w roku 1933/1934 odbył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 5 pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu[22]. 18 kwietnia 1939 został zmobilizowany do służby wojskowej[23][24] i powołany do służby w 57 pułku piechoty w składzie 14 Dywizji Piechoty[25]. Stacjonował w Zbąszyniu[23][24][25]. Od 23 kwietnia 1939 w stopniu podporucznika był dowódcą plutonu wzmocnienia straży granicznej w ramach 57 pułku piechoty[23][24][22]. Od 1 maja 1939 w stopniu starszego strażnika pełnił funkcję zastępcy komendanta Komisariatu Straży Granicznej „Zbąszyń”[26][27]. W razie wybuchu konfliktu zbrojnego był zobowiązany do wysadzenia pobliskiego mostu na rzece Obrze, co zostało wykonane po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939[23]. Od 1 do 16 września był dowódcą plutonu zwiadu kolarzy 57 pp.[28] W trakcie polskiej wojny obronnej wraz z oddziałem udał się na pomoc walczącej Warszawie. Odbył szlak Kutno-Piątek-Sochaczew-Kampinos[28]. Brał udział w walkach w rejonie Kutna, Mąkolic, Gąbkowic[25]. 16 września 1939 w miejscowości Kozłów został wzięty do niewoli[29][28][25]. Przebywał w oflagach: II A Prenzlau (25 września 1939 – 16 listopada 1940), II D Gross-Born (17 listopada 1940 – 14 maja 1942), X A Sandbostel (15 maja 1942 – 21 marca 1945), X C Lubeka (22 marca – 2 maja 1945)[30][31]. W tym okresie w lutym 1944 przebywał ciężko chory w szpitalu jenieckim w Hammerstein[32]. Około 2–3 maja 1945 odzyskał wolność[33].
Od 1 marca 1946 do 1 lipca 1947 był kierownikiem wydziału transportu w Zjednoczeniu Przemyślu Węgla Brunatnego w Żarach[34]. Od 1 lipca 1947 do 1 lipca 1951 był inspektorem kontroli ZPWG Żary-Wrocław[34]. Od 1 lipca 1951 do 1 marca 1954 był kierownikiem transportu w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Sanoku[34]. Od 1 lipca 1957 pracował na stanowisku kierownika działu planowania w Ośrodku Transportu Leśnego w Sanoku[34]. Przez wiele lat był pracownikiem przemysłu drzewnego w OTL w Sanoku[35].
Po wojnie był podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego[2]. Od stycznia 1965 był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[36], należał do Koła Miejskiego w Sanoku[37][38], był prelegentem w komisji ds. współpracy z młodzieżą[25]. Społecznie działał jako ławnik sądowy[25][39]. W Sanoku zamieszkiwał przy ulicy Starej[40].
Zmarł 11 marca 1996[3]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[3].
Odznaczenia[edytuj]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1982)[36][38]
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (1982)[37][41]
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1970)[42]
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 389 (poz. 181), 390 (poz. 193), 391 (poz. 195, 200).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 141, 143.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Karol Pohorski. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 140, 143, 145.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 50.
- ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 142.
- ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 288.
- ↑ Informator Powszechny Rzeczypospolitej Polskiej z Kalendarzem P. P. na Rok 1925. Warszawa: 1925, s. 360.
- ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r. Sanok. s. poz. 3418.
- ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. Tom K, s. 212, poz. 69.
- ↑ Wojciech Pohorski. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2020-05-19].
- ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 36 (poz. 68).
- ↑ Zofia Pohorska. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2020-05-19].
- ↑ Księga małżeństw (1912–1924). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 115 (poz. 50).
- ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 311 (poz. 120).
- ↑ 16,0 16,1 Elżbieta Pohorska. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2020-05-19].
- ↑ XLVI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1932/33. Sanok: 1933, s. 33.
- ↑ Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 172.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2021-10-265].
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 143.
- ↑ 21,0 21,1 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 154.
- ↑ 22,0 22,1 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 145.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 Wierność (I) 1982 ↓, s. 3.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 Brygidyn. San 1992 ↓, s. 13.
- ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 148.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 14/39.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 27/39.
- ↑ 28,0 28,1 28,2 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 144.
- ↑ Wierność (III) 1982 ↓, s. 6.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 144, 151.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 148. Tu podano, że po pobycie w Prenzlau przebywał też w Oflagu II B Arnswalde.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 151.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 144, 145.
- ↑ 34,0 34,1 34,2 34,3 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 152.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 143, 148.
- ↑ 36,0 36,1 ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 141.
- ↑ 37,0 37,1 Andrzej Brygidyn. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II). „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 12 (246), s. 6, 10–20 września 1982.
- ↑ 38,0 38,1 Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949–1984. Sanok: 1986, s. 329.
- ↑ Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 249, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 140.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 147.
- ↑ ZBoWiD. Odzn. ↓, s. 145, 147.
Bibliografia[edytuj]
- Andrzej Brygidyn. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (I). „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 11 (245), s. 3, 1–10 września 1982.
- Andrzej Brygidyn. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (III). „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (247), s. 6, 20–30 września 1982.
- Andrzej Brygidyn: Kryptonim „San”. Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944. Sanok: Społeczny Komitet Wydawniczy „San”, 1992, s. 1–291.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- ZBoWiD w Sanoku. Odznaczenia. Sanok.
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Karol Pohorski" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Karol Pohorski.
Read or create/edit this page in another language[edytuj]
- Absolwenci Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku
- Członkowie ZBoWiD
- Funkcjonariusze Straży Granicznej II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Ropczycach
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku
- Podporucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Polscy jeńcy niemieckich obozów jenieckich
- Polscy ławnicy sądowi
- Urzędnicy związani z Sanokiem
- Urodzeni w 1913
- Zmarli w 1996
