Kazimierz Kuźniar (regionalista)
Kazimierz Kuźniar (ur. 26 maja 1933 roku w Rohatynie, zm. 1 listopada 2019 roku w Łańcucie[1]) – regionalista, kresowiak, magister administracji, działacz społeczny, sportowy i harcerski.
Życiorys[edytuj]
Rodzina[edytuj]
Jego rodzicami byli Józef Kuźniar (1913–1944) i Maria Kuźniar z domu Kruk (1902–1977), którzy zawarli związek małżeński 4 czerwca 1932 r. Na chrzcie świętym 4 czerwca 1933 r. w kościele św. Mikołaja w Rohatynie[2] otrzymał imię Kazimierz. 28 września 1938 r. przyszła na świat jego jedyna siostra, Krystyna.
Ojciec Józef pracował na poczcie w Rohatynie, a potem w Podkamieniu. Po klęsce wrześniowej Polski, a następnie agresji Niemiec na Rosję, jesienią 1941 r. został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec: najpierw do Schneidemühl (Piła)[3][4], potem do Köslin (Koszalin)[5], gdzie zachorował na gruźlicę. Po powrocie do Rohatyna 7 listopada 1943 r., zmarł 7 marca 1944 roku i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Matka Anna czynnie uczestniczyła w pracach pobliskiego domu polonijnego, a także działała przy parafii. Po wywózce męża sama opiekowała się dwójką nieletnich dzieci, pracując m.in. w gospodarstwie rolnym w Psarach[6], czy handlując zakupionym od rolników nabiałem we Lwowie. Zmarła i została pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Leżajsku 12 grudnia 1977 roku[7].
Życie prywatne[edytuj]
Żonaty z Marianną Kujawa (ślub 5 grudnia 1959 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w Rząśniku, pow. Pułtusk)[8]. Syn Arkadiusz (ur. 1960)[9], córka Ewa (ur. 1961). 23 lipca 2010 r. wraz z małżonką, zostali uhonorowani medalami za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (50 lat) przyznanymi przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, postanowieniem z dnia 29 marca 2010 r,, które wręczył Burmistrz Leżajska Tadeusz Trębacz.[10]
Dzieciństwo i młodość[edytuj]
Do szkoły podstawowej – jak sam wspominał – chodził nieregularnie. Ukończył ją 30 czerwca 1943 r. z wynikiem bardzo dobrym. Jesienią 1943 r. wraz z matką i siostrą uciekli z Podkamienia do Rohatyna, przed mordami, jakich Ukraińcy dokonywali na Polakach w sąsiednich miejscowościach (między 12 - 16 marca 1944 r. krwawa rzeź w Podkamieniu)[11], a 8 czerwca 1944 r. uciekli przed kolejnymi mordami do Niska do siostry Matki – Marii. Uczęszczał tu do szkoły średniej, w której zdał maturę w 1951 r. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[12]. 16 czerwca 1979 r. uzyskał tytuł magistra administracji[13].
Kariera zawodowa[edytuj]
- od 1951 w Zjednoczeniu Budownictwa Miejskiego w Stalowej Woli[14], w Ekspozyturze Transportu na stanowisku "pomocnika kierowcy", a w okresie 1 sierpnia – 14 grudnia 1951 jako dyspozytor transportu,
- 15 grudnia 1951 – 20 stycznia 1953: pracownik Wydziału Handlu Prezydium Powiatowej Rady Narodowej[15] w Nisku,
- 20 stycznia 1953 – 31 grudnia 1953: inspektor powiatowy Państwowej Inspekcji Handlu[16] w Nisku,
- 1 stycznia 1954 – 31 sierpnia 1957: przewodniczący Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Nisku[17],
- 1 września 1957 – 31 sierpnia 1964: praca w Powszechnej Spółdzielni Spożywców (PSS) „Społem” w Nisku[18] (przewodniczący Rady Zakładowej, członek Zarządu Oddziału Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości, członek władz Zarządu Okręgu PSS w Rzeszowie),
- 16 września 1964 – 15 sierpnia 1968: wiceprezes PSS w Leżajsku,
- 16sierpnia 1968 – 14 czerwca 1970: kierownik Powiatowego Ośrodka Propagandy Partyjnej[19] Komitet Powiatowy PZPR[20] (zwolniony po przystąpieniu córki do I Komunii Świętej),
- 15 czerwca 1970 – 30 listopada 1971: starszy rewident w Leżajskiej Wytwórni Tytoniu Przemysłowego (LWTP)[21],
- 1 grudnia 1972 – 29 lutego 1977: praca w administracji państwowej. Kierownik Wydziału Handlu i Usług Prezydium PRN (1972-75), inspektor ds. obsługi MRN w Urzędzie Miejskim (1975-76),
- 1 marca 1977 – 15 grudnia 1981: naczelnik miasta Leżajska[22],
- 16 grudnia 1981: przejście na emeryturę ZUS,
- 1 września 1983 – 31 sierpnia 1988: nauczyciel w Ośrodku Kształcenia Zawodowego ZDZ oraz Szkole Podstawowej nr 1 w Leżajsku,
- 1 października 1984 – 30 czerwca 1989[23], 15 lipca 1991 – 31 grudnia 2001: kierownik Inspektoratu ZUS w Leżajsku,
- 1 lipca 1989 – 30 marca 1991: dyrektor Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki „Ruch” Oddział w Leżajsku.
Pozazawodowa działalność społeczna[edytuj]
Nisko[edytuj]
Od najmłodszych lat wykazywał różnorodne zainteresowania. Po przybyciu do Niska miał ochotę śpiewać w chórze kościelnym, ale organista wyznaczył mu rolę kalikowania, czyli tłoczenia powietrza do miechów, które stanowiły siłę napędową dla organów. Jako działacz Powiatowej Komisji Imprez i Obchodów Artystycznych, uczestniczył w przygotowywaniach, a następnie brał udział w V Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie w terminach 29 lipca – 4 sierpnia 1955 r. i 7–13 sierpnia 1955 r.[24][25] Końcem 1956 r. dzięki aprobacie powstałego Powiatowego Klubu Aktywu przy ZP ZMP, którego przez kilka miesięcy był kierownikiem, skompletował zespół estradowy, który miał w repertuarze utwory znanych satyryków, m.in. J. Sztaudyngera, S. Wiecha, J. Jurandota. Z chwilą powstania Powiatowego Domu Kultury, na bazie założonego zespołu estradowego powstał pierwszy po wojnie w mieście zespół teatralny utworzony w 1957 r. pod kierownictwem Jana Bossowskiego (działacza "Reduty Niżańskiej"). Premiera pierwszego przedstawienia Sublokatorka Adama Grzymały-Siedleckiego[26] miała miejsce w sali kina „SAN”[27]. Główne role przyjęli: Jadwiga Koterba, Hanna Wołek, Maria Zamłyńska, Jan Bossowski, Aleksander Ciepły, Edward Jusiak i Kazimierz Kuźniar (jako dr Szyszpół). W latach 1958-59 zespół występował m.in. w Leżajsku, Rudniku, Ulanowie, jeżdżąc samochodem ciężarowym wraz z rekwizytami, które sami rozładowywali, składali na scenie, a po występie demontowali.
Pod koniec 1956r. wraz z grupą kilku osób utworzył zalążek – jeszcze nieformalny – drużyny harcerskiej. Od 1957 r. działał społecznie w strukturach Komendy Hufca ZHP Nisko, aż do 1964 r., z tym że przez okres pierwszych dwóch lat był tzw. IBS (czyli instruktor bez stopnia). 25 sierpnia 1958 r. rozkazem Głównej Kwatery Harcerstwa[28]przyznano mu stopień phm (podharcmistrza). Po Krzysztofie Wójciku był pierwszym w powiecie, który otrzymał tak wysoki wówczas stopień. W Komendzie Hufca pełnił kolejno funkcje: łącznika HSI (Harcerskiej Służby Informacyjnej), instruktora ds. sportu, drużynowego I (DH) Drużyny Harcerskiej im. Stefana Czarnieckiego oraz instruktora drużyn starszoharcerskich. W okresie 1958-59, pełnił funkcję Komendantem Hufca ZHP.[29][30]
Występował w miejskiej drużynie piłkarskiej na pozycji bramkarza do momentu kontuzji, jakiej się nabawił w trakcie meczu w 1950 r. Był instruktorem piłki nożnej, sędzią sportowym: piłki nożnej, siatkówki, lekkoatletyki, kolarstwa, łucznictwa i szachów. Był członkiem klubów sportowych: KS „Ogniwo”[31], „Sparta”, LKS „Orkan”[32], „Zenit”[33], LZS Groble[34]. Współorganizator razem m.in. z Z. Maciurzyńskim i A. Drzymałą ogniska TKKF (od 1957 r.). Organizator i przewodniczący Zarządu Oddziału PTTK (od 1955 r.). Członek prezydium i wiceprzewodniczący ZP LPŻ (potem LOK).
Leżajsk[edytuj]
Po przeprowadzce do Leżajska w 1964 r., był w gronie założycieli Towarzystwa Miłośników Ziemi Leżajskiej, którego pierwsze władze wybrano 27 marca 1972 r., a więc blisko po 3 latach od zatwierdzenia statutu Towarzystwa 2 czerwca 1969 r. przez Wydział Spraw Wewnętrznych Prezydium WRN w Rzeszowie. 6 marca 1982 r. wszedł w skład zarządu, gdzie pełnił funkcję zastępcy prezesa. W latach 1982–1987 był społecznym redaktorem naczelnym periodyku „Almanach Leżajski” [35](wydano wówczas 11 numerów ). Pierwszy numer „Almanachu” wydano w grudniu 1982 r. Jako jedyny przedstawiciel województwa w trakcie III Kongresu Regionalnych Towarzystw Kultury w Poznaniu 23-25 października 1986 r.[36] został wybrany do Krajowego Zespołu Regionalnych Towarzystw przy Narodowej Radzie Kultury na okres 1986-89.
Był współorganizatorem ogólnopolskich audycji telewizyjnych z przedmiotu wiedzy obywatelskiej dla szkół podstawowych kręconych na bazie SP-1 w Leżajsku[37]. W kwietniu 1999 r. został zaproszony przez starostę leżajskiego Stanisława Chmurę do prac w zespole, który opracował projekt herbu powiatu leżajskiego. Efektem tych prac było przedstawienie 17 grudnia 1999 r. w Warszawie symboli powiatowych, tj. herbu i flagi, które 17 lutego 2000 r. zostały pozytywnie zaopiniowane przez Heraldyczny Punkt Konsultacyjny przy MSWiA. Na Radzie Powiatu w dniu 15 marca 2000 r. została podjęta uchwała o zatwierdzeniu herbu i flagi Powiatu Leżajskiego[38][39], a Kazimierz Kuźniar był obok prof. J. Półćwiartka i O. dr E. Obruśnika jednym z referentów, przedstawiając historię i symbole herbu miasta Leżajska.
Wraz z Eugeniuszem Matkowskim 24 grudnia 2001 r. był założycielem i pierwszym Prezesem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich[40], w którym działał do 7 stycznia 2003 r. Udzielał porad prawnych w ramach prowadzonej Franciszkańskiej Akcji Charytatywnej przy Klasztorze OO. Bernardynów w 1998 r.[41] W 1996 r. założył prywatną witrynę wydawniczą „Raptularz”. W latach 1996-2019 wydał 42 numery[42]. Zaproszony przez Starostę Leżajskiego Roberta Żołynię uczestniczył w pracach Rady Programowej powołanej dla opracowania ogólnej koncepcji funkcjonowania Muzeum Ziemi Leżajskiej[43], które zostało uroczyście otwarte w dniu 3 grudnia 2007 r. w odrestaurowanym Dworze Starościńskim[44] – jako pierwszej profesjonalnej placówce muzealnej na Ziemi Leżajskiej.
Dzięki jego staraniom, w dniu 14 maja 2001 r. został uroczyście otwarty nowy budynek ZUS w Leżajsku. W trakcie uroczystości razem z posłem Zbigniewem Rynasiewiczem uczestniczył w przecięciu wstęgi. Był wiceprezesem LKS „Pogoń” w okresie od lutego 1967 r. do 11 września 1971 r. Współzałożyciel MZKS „Pogoń” oraz członek zarządu I i II kadencji (25 sierpnia 1976 – 15 grudnia 1982)[45][46]. Współzałożyciel i pierwszy Prezes sekcji piłki siatkowej ZKS „Tytoń” przy LWTP w okresie 11 września 1971 – 29 czerwca 1972[47].
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Leżajsku.[48]
Publikacje[edytuj]
- Kazimierz Kuźniar, 20 lat Inspektoratu ZUS w Leżajsku (1976-1996), Leżajsk 1997.
- Kazimierz Kuźniar, Historia herbu miasta Leżajska, Leżajsk 1997[49].
- Kazimierz Kuźniar, „Brzost” sp. z o.o. Leżajsk – Przychojec 1986-2008, Leżajsk 2009.
- Kazimierz Kuźniar, Herb powiatu, herb miast i gmin ziemi leżajskiej, Leżajsk 2013.
- Kazimierz Kuźniar, Powiatowa Rada Narodowa w Leżajsku w latach 1956-1975 (szkic do monografii), Leżajsk 2013.
- Jacek Jucha, Kazimierz Kuźniar, Dzieje klubu sportowego w Leżajsku, Leżajsk 2009.
- Jacek Jucha, Kazimierz Kuźniar, LKS Błękit Żołynia na tle rozwoju sportu w gminie, Żołynia 2011.[50]
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Warszawa, 24 czerwca 1987)[51][52]
- Złoty Krzyż Zasługi (1979)[53]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1974)[54]
- Odznaka "Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego" (Rzeszów, 1972)[55]
- Odznaka Honorowa „Zasłużony dla miasta Leżajska” (Leżajsk, 1997)[56]
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (maj 1985)
- Nagroda twórcza WRN za „Almanach Leżajski” (1987)[57]
- Wpis do Księgi Ludzi Zasłużonych dla Miasta Leżajska (1982)[58]
- Wojewódzka nagroda Urzędu Marszałkowskiego „Kryształowa Koniczyna” (Rzeszów, 2008)
- Nagroda Zarządu Powiatu Leżajskiego za działalność publicystyczną i ochronę dziedzictwa narodowego (2009)
- Brązowa Odznaka „Za Zasługi dla Obrony Cywilnej” (Warszawa, 1978)[59]
- Srebrna Odznaka "Za zasługi w zwalczaniu powodzi" (Warszawa, 1985)[60]
- Srebrny Medal „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej” (Warszawa, 1985)[61]
- Odznaka Honorowa Zasłużony Pracownik Państwowy (Warszawa, 1988)[62]
- Odznaka Zarządu Głównego LPŻ[63] (Rzeszów, 1962)
- Odznaka Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego (Warszawa, 1977)
- Odznaka Zarządu Głównego LOK (Warszawa, 1977)
- Odznaka Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości
- Odznaka Zarządu Głównego Ochotniczych Straży Pożarnej (Warszawa, 1977)
- Honorowa Odznaka NFOZ[64] (Warszawa, 1979)[65]
Przypisy[edytuj]
- ↑ Kalendarium Wrzesień 2019 – Grudzień 2019. „Biuletyn Miejski”. 4 (275), s. 2, 2019. Leżajsk.
- ↑ Rohatyn, www.rkc.lviv.ua [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Hitlerowski obóz jeńców cywilnych "Albatros". Dawna Piła. Strona poświęcona historii Piły.
- ↑ Piła (Schneidemühl) • Entdecken Sie Wielkopolska • finden Sie interessante Orte in der Region Posen, regionwielkopolska.pl, 22 września 2016 [dostęp 2021-06-08] (niem.).
- ↑ Barkniewko (Barkenbrügge) niemieckie obozy jenieckie w latach 1939- 1945, okonek.pila.lasy.gov.pl [dostęp 2021-06-08] (pol.).
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IX - wynik wyszukiwania - DIR, dir.icm.edu.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Mogily.pl - Cmentarz Komunalny w Leżajsku, mogily.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ IDcom.pl, USC, rzasnik.pl [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ Tomasz Burczyk , Leksykon Sportu Rzeszowskiego, Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, 2016, s. 107, ISBN 978-83-63706-52-4 .
- ↑ Biuletyn Miejski, www.miastolezajsk.pl, wrzesień 2010, s. 2 [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ Podkamień koło Brodów - Artykuły: Rzeź w Podkamieniu - sprawozdanie, www.podkamien.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Strona główna UMCS, www.umcs.pl [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ Dyplom ukończenia studiów (odpis) nr 731/II wystawiony w Lublinie 20 czerwca 1979 r.
- ↑ Budopol.pl, Historia-firmy/budopol-historiafirmy.pdf str. 5 .
- ↑ Kazimierz Kuźniar , Powiatowa Rada Narodowa w Leżajsku w latach1956-1975 (szkic do monografii), Mitel, wrzesień 2013, ISBN 978-83-7667-166-6 .
- ↑ Państwowa Inspekcja Handlowa – Encyklopedia Zarządzania, pl/pl/index.php [dostęp 2021-06-03] (pol.).
- ↑ Historia – Podkarpackie Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej, www.ptkkf.rzeszow.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ "Społem" Powszechna Spółdzielnia Spożywców w Nisku - Strona główna, nisko.spolem.org.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ PZPR – struktura organizacyjna | HISTORIA.org.pl - historia, kultura, muzea, matura, rekonstrukcje i recenzje historyczne, HISTORIA.org.pl, 18 sierpnia 2016 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
- ↑ Wytwórnia Tytoniu Przemysłowego w Leżajsku, GRAPE, 27 lipca 2015 [dostęp 2021-06-08] (ang.).
- ↑ Burmistrzowie i Naczelnicy miasta po II wojnie światowej. [dostęp 2021-05-30].
- ↑ Kazimierz Kuźniar , 20 lat Inspektoratu ZUS Leżajsk (1976 - 1996), 1997 .
- ↑ Karta uczestnika Nr 126270 wydana przez Polski Komitet Festiwalowy
- ↑ V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów w Warszawie [galeria], Culture.pl [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ Adam Grzymała-Siedlecki [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [online] [dostęp 2021-06-10] .
- ↑ Historia, www.nck.nisko.pl [dostęp 2021-06-10] .
- ↑ Związek Harcerstwa Polskiego - Encyklopedia PWN - źródło wiarygodnej i rzetelnej wiedzy, encyklopedia.pwn.pl [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ 100 lat harcerstwa na ziemi niżańskiej : praca zbiorowa, katalog.rzeszow-wimbp.sowa.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Stulecie harcerstwa w Nisku [ZDJĘCIA] - Tygodnik Nadwiślański, tyna.info.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Grzegorz Zimny , Sokół Nisko – klub, który nigdy nie latał wysoko. rfbl.pl,, 16 kwietnia 2018 .
- ↑ Historia klubu – MKS "SOKÓŁ" Nisko [dostęp 2021-06-08] (pol.).
- ↑ Historia niżańskiego sportu - Nisko - forum dyskusyjne mieszkańców, www.nisko.fora.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ LZS Groble – Encyklopedia Jeżowego, jezowe24.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ „Almanach Leżajski”, www.archiwum.podkarpackie.pl [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ Marian Mieszkowski , Kongres i Rada Krajowa Regionalnych Towarzystw Kultury, „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego 8”, 1994, s. 319 - 322 .
- ↑ Podziękowanie Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i Telewizji w Warszawie Mirosława Wojciechowskiego, z okazji zakończenia prac nad programami szkolnymi TV z cyklu "Wiedza o Społeczeństwie dla klas VII i VIII" z dnia 4.06.1986 r.
- ↑ Uchwała Nr XV/91/2000 Rady Powiatu w Leżajsku z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie herbu i flagi Powiatu Leżajskiego.
- ↑ Kazimierz Kuźniar , Herb powiatu, Herby Miast i Gmin Ziemi Leżajskiej, Mitel, 2013, ISBN 978-83-7667-165-9 .
- ↑ TMLiKP-W Klub w Leżajsku - START, pl.tl [dostęp 2021-05-31] .
- ↑ organizacje franciszkanskie, www.ofm.pl [dostęp 2021-06-09] .
- ↑ https://katalogi.uj.edu.pl/discovery/search?query=creator,exact,Ku%C5%BAniar,%20Kazimierz&search_scope=MyInstitution&vid=48OMNIS_UJA:uja&facet=creator,exact,Ku%C5%BAniar,%20Kazimierz, katalogi.uj.edu.pl [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ Muzeum Ziemi Leżajskiej [dostęp 2021-06-09] (pol.).
- ↑ Dwór Starościński w Leżajsku | Atlas Rezydencji, atlasrezydencji.pl, 3 stycznia 2014 [dostęp 2021-06-09] (pol.).
- ↑ Jacek Jucha , Kazimierz Kuźniar , Dzieje Klubu Sportowego w Leżajsku, Leżajsk: Mitel, 2009, ISBN 978-83-7667-011-9 .
- ↑ Pismo Burmistrza i Rady Miejskiej w Leżajsku , Z kart historii leżajskiego klubu sportowego [w:] Kazimierz Kuźniar (red.), Biuletyn Miejski (10/11), listopad 2009, s. 19 - 20, ISSN 1232-4930 .
- ↑ Działalność klubowych sekcji sportowych [w:] Jacek Jucha , Kazimierz Kuźniar , Dzieje Klubu Sportowego w Leżajsku, wyd. Mitel, Rzeszów 2009, s. 155 - 157, ISBN 978-83-7667-011-9 .
- ↑ Mogily.pl - Cmentarz Komunalny w Leżajsku, mogily.pl [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Kazimierz Kuźniar , Historia Herbu Miasta Leżajska, Leżajsk: Mitel, 1997, ISBN 83-86634-23-5 .
- ↑ Jacek Jucha , Kazimierz Kuźniar , LKS Błękit Żołynia na tle rozwoju sportu w gminie, wyd. Gminny Ośrodek Kultury w Żołyni, 2011, ISBN 978-83-915777-5-2 .
- ↑ Odznaczony Uchwałą Rady Państwa PRL z dnia 24 czerwca 1987 r. (Nr legitymacji 2020-87-10)
- ↑ Wolters Kluwer Poland , Rozdział 2 - Ordery - Ordery i odznaczenia. - Dz.U.2020.138 t.j., OpenLEX [dostęp 2021-06-08] (pol.).
- ↑ Odznaczony Uchwałą Rady Państwa PRL z dnia 2 lipca 1979 r. (Nr legitymacji 1295-79-33)
- ↑ odznaczony Uchwałą Rady Państwa PRL z dnia 27 czerwca 1974 r. (Nr legitymacji 569-74-168)
- ↑ Odznaczony Uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie w dniu 26 września 1972 r. (Nr legitymacji 9865)
- ↑ wyróżniony Uchwałą Nr XXIV/139/97 Rady Miasta Leżajska w dniu 28 maja 1997 r. (Nr legitymacji 10/97)
- ↑ postanowienie Prezydium WRN w Rzeszowie z dnia 6 lipca 1987 r.
- ↑ postanowienie Prezydium MRN w Leżajsku z dnia 22 maja 1982 r.
- ↑ nadana przez Ministerstwo Obrony Narodowej w dniu 26 lutego 1981 r. (Nr legitymacji 868)
- ↑ wyróżniony przez Ministerstwo Rolnictwa w dniu 9 grudnia 1980 r. (Nr legitymacji 12555)
- ↑ nadana przez Radę Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa w dniu 27 maja 1985 r. (Nr legitymacji 5584)
- ↑ nadana przez Prezesa Rady Ministrów w dniu 10 października 1988 r. (Nr legitymacji 127/XIX/100/88)
- ↑ Liga Przyjaciół Żołnierza [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ Narodowy Fundusz Zdrowia [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ przyznana Uchwałą Prezydium Krajowego Komitetu NFOZ w dniu 28 grudnia 1979 r. (Nr legitymacji 9022)
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Kazimierz Kuźniar (regionalista)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Kazimierz Kuźniar (regionalista).
This page exists already on Wikipedia. |
- Absolwenci Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Polscy działacze kulturalni
- Ludzie związani z Leżajskiem
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Ludzie urodzeni w Rohatynie
- Urodzeni w 1933
- Zmarli w 2019