Konsulat RP w Użhorodzie
| ||
Państwo | WD: {{#property:P17}} | |
Data utworzenia | 1928 | |
Data likwidacji | 1938 | |
Adres | ||
Użhorod, ul. Lwa Tołstoja 13 (1935-1938) |
Konsulat RP w Użhorodzie (słow. Konzulát Polské republiky v Užhorodu) – niefunkcjonujący obecnie polski urząd konsularny w Użhorodzie, w ówczesnej Czechosłowacji, następnie na Węgrzech.
Placówka została ustanowiona początkowo jako wicekonsulat z kompetencją terytorialną która obejmowała Ruś Podkarpacką i żupy koszyckiej. Z chwilą zmniejszenia rangi konsulatu w Koszycach do agencji konsularnej, rozszerzyła się ona o żupę koszycką. Rangę do konsulatu podwyższono w 1933 (1933–1940).
W konsulacie funkcjonowała placówka wywiadowcza[1] Oddziału II Sztabu Głównego WP, początkowo o kryptonimie "Ralf" (1933–1938), następnie "R.2" (1933–1938). Po przyłączeniu części Rusi Zakarpackiej do Węgier wicekonsulat RP w Użhorodzie przemianowany na konsulat RP w Ungvar. Tym samym wicekonsulat RP w Użhorodzie zakończył działalność jako placówka w Czechosłowacji.
Kierownicy wicekonsulatu[edytuj]
w okresie Czechosłowacji[edytuj]
- 1928–1930 – dr Zygmunt Zawadowski
- 1930–1934 – Michał Marian Świerzbiński
- 1934–1939 – Mieczysław Chałupczyński
w okresie Węgier[edytuj]
- 1939 – Jerzy Szczeniowski
- 1939–1940 – Michał Czudowski
Siedziba[edytuj]
Początkowo wicekonsulat mieścił się przy ul. Luckajeva (Luckaja) (Лучкая вул.) 3 (1928), ul. Žatkowicza (Юрія Жатковича вул.) 6 (1928–1935) następnie konsulat mieścił się przy ul. Lva Tolstého (Tolstoi) (Льва Толстого вул.) 13 (1935–1940)[2], w budynku zajmowanym obecnie przez jeden z miejscowych szpitali – Szpital Obwodowy Inwalidów Wojennych i uczestników likwidacji awarii Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej (Обласний шпиталь інвалідів війни та учасників ліквідації аварії на Чорнобильскій АЕС).
Zobacz też[edytuj]
- Ambasada RP w Pradze
- Konsulat RP w Koszycach
- Konsulat RP w Chuszcie
- Ambasada RP w Budapeszcie
- Ambasada RP w Bratysławie
- Polsko-Czeska Izba Przemysłowo-Handlowa
- Akcja Łom
Przypisy[edytuj]
- ↑ Dariusz Dąbrowski, Rzeczpospolita Polska wobec kwestii Rusi Zakarpackiej (Podkarpackiej) 1938-1938, s.288-289, ISBN 978-83-60738-04-7
- ↑ Andrzej Skibiniewski, Zakarpackie podchody w przededniu katastrofy [w]:Zakarpackie sny o niepodległości 2 (9) 2008, s. 14-15
Bibliografia[edytuj]
- Jerzy Bestry , Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej w Czechosłowacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 221, ISBN 83-229-2669-3, OCLC 69287294 .
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
- Józef Szymeczek (opr.): Konsulaty RP w przedwojennej Czechosłowacji, Zwrot nr 3/2008, s. 9, [w:] [1]
- Agnieszka Korniejenko: Zakarpackie sny o niepodległości, Przemyski Przegląd Kulturalny, nr 2 (9) 2008
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Konsulat RP w Użhorodzie" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Konsulat RP w Użhorodzie.