Latin Film Fest

Latin Film Fest – festiwal filmowy odbywający się pod koniec listopada w Warszawie. Prezentuje nowe filmy współczesnego kina latynoamerykańskiego. I edycja festiwalu miała miejsce w warszawskim kinie Muranów w dniach 24–27 listopada 2022 roku.

Jak podkreśliła organizatorka festiwalu, Natalia Napiórkowska w rozmowie z Piotrem Majewskim w audycji RDC: „nie są to filmy komercyjne czy płytkie. Każdy z wybranych filmów pokazuje też pewne problemy, to nie są proste historie, ale chcieliśmy, żeby była w tym też iskra nadziei. Pokazują, że można żyć w inny sposób, że są pewne ruchy społeczne, które mogą być warte uwagi, inne możliwości patrzenia na świat. Nie chcemy odcinać się od trudnych rzeczy w Ameryce Łacińskiej, których jest bardzo dużo, ale chcieliśmy, żeby widz zobaczył coś pięknego, mądrego i co da mu do myślenia. Mieszkańcy Ameryki Łacińskiej trochę inaczej patrzą na świat, inaczej dostrzegają szczegóły i stawiają akcenty w innych miejscach niż Europejczycy. Warto to pokazać polskim widzom”^[1].

Głównym założeniem festiwalu jest prezentacja kina artystycznego, oryginalnego i bezkompromisowego. Program układany jest z myślą o publiczności wymagającej i szukającej w filmach nowych doświadczeń i przeżyć, oczekującej od twórców własnego, niekonwencjonalnego języka. „Wśród filmów pokazywanych na festiwalu nie brakuje produkcji przedstawiających współczesne ruchy społeczne zmieniające aktualną historię, muzyki łączącej ludzi wbrew granicom geopolitycznym oraz uniwersalnych opowieści osadzonych w latynoamerykańskich realiach. Wszystkie wyselekcjonowane filmy łączy jeden wspólny element – ukazują, że jest na świecie piękno i nadzieja”^[2].

Program festiwalu w 2022 roku[edytuj]

I edycja Latin Film Fest rozpoczęła się polską premierą filmu meksykańskiego reżysera Horacio Alcalá, Finlandia. Przedstawia widzom historię grupy Muxe ze stanu Oaxaca, o której mówi się, że są „trzecią płcią”, o genetycznej płci męskiej i psychicznej płci żeńskiej. Film ukazuje zderzenie ich świata ze światem hiszpańskiej projektantki mody. Spotykają się więc kapitalizm i konsumpcjonizm oraz tradycyjne wartości i rzeczywistość małego miasteczka. Problemy przedstawione w tym filmie są problemami uniwersalnymi: dążenie do życia w zgodzie ze sobą i znalezienia swojego miejsca w społeczeństwie, poszukiwanie miłości, poczucie wyobcowania zderzają się z meksykańskim patriarchatem i kapitalizmem. „Jest to niezwykła opowieść o świecie, który ma tysiące barw i odcieni, i w którym realizm magiczny przeplata się z surową rzeczywistością”^[3]. „Wybraliśmy ten film otwarcia, ponieważ przedstawia zupełnie inną i nieznaną kulturę Meksyku w Polsce. Chcieliśmy odciąć się od przemocy, z którą kojarzony jest w Polsce ten kraj. Film ma przepiękne, niezwykle kolorowe, plastyczne zdjęcia”^[1].

W drugim dniu festiwalu publiczność mogła zobaczyć pełnometrażowy film dokumentalny Cumbia que te vas de ronda w reżyserii Pablo Ignacio Coronela. Jest to argentyńsko-boliwijska produkcja zapisu muzycznej podróży grupy muzyków-filmowców, którzy szukają odpowiedzi na pytanie o międzynarodowy fenomen cumbii. Przemierzają zakątki Argentyny, Chile, Peru, Boliwii, czyli miejsc gdzie narodziła się cumbia, ale także Portugalię i najmniej oczywisty dla tego fenomenu region – Azję a dokładnie Wietnam, Indonezję i Japonię. „Rozmawiają z muzykami i pionierami gatunku, takimi jak Totó la Mamposina, La Charanga del Caribe, Celso Piña, ale także z właścicielem prawdopodobnie jedynego klubu w Japonii, gdzie grana jest cumbia, tradycyjnymi muzykami z Wietnamu oraz przypadkowymi słuchaczami, którzy być może po raz pierwszy w życiu stykają się z tym rytmem”^[4]. Wszystkie napotkane osoby pytają o fenomen cumbii na świecie, co takiego jest w tej muzyce, że rozumie ją cały świat i dlaczego, kiedy tylko ludzie ją słyszą, zaczynają tańczyć. „Film jest przepełniony muzyką, tańcem, to filmowy koncert połączony z filmem drogi”^[1].

Trzeci dzień festiwalu należał do filmu dokumentalnego Juana Diego Solanas Que sea ley. „W 2018 roku, po raz siódmy w historii Argentyny, złożono do parlamentu projekt ustawy zapewniający bezpieczną, legalną i darmową aborcję. Projekt ten podzielił argentyńskie społeczeństwo, jak jeszcze żadna współczesna ustawa”^[5]. Wspomniana sytuacja zmusiła tysiące kobiet do wyjścia na ulicę aby zaprotestować przeciw przemocy wobec nich i jednocześnie zawalczyć o swoje prawa i wyznawany światopogląd. Dokument „Niech stanie się prawem” przedstawia długoletnią kampanię prowadzoną przez argentyńskie aktywistki, ale też zwyczajne kobiety, które dotarły do granicy frustracji i gniewu. Dzięki nim kwestia aborcji przestała być niewidzialna a przede wszystkim nielegalnie wykonywana. „Działania na rzecz legalizacji szły ręka w rękę z ruchem antyprzemocowym spod znaku Ni Una Menos (Ani jednej mniej), który rozkwitł w ostatnich latach”^[6]. Film jest wypośrodkowanym komentarzem, przedstawia głosy obu stron debaty. „Ten niezwykle ważny i mocny dokument miał swoją premierę na festiwalu w Cannes w ramach oficjalnej selekcji i był pokazywany na ponad 30 międzynarodowych festiwalach”^[3].

Filmem zamknięcia festiwalu był Perfume de Gardenias w reżyserii Giseli Rosario Ramos. Ten kolumbijsko-portorykański obraz przedstawia historię Isabel, która po śmierci ukochanego męża, urządza mu piękny i niezwykły pogrzeb, zgodnie z jego ostatnią wolą. Wkrótce okazuje się, że kobieta dostaje kolejne propozycje od swoich przyjaciół i sąsiadów, aby wykorzystać swoje wyjątkowe zdolności do przygotowywania innym niestandardowych pochówków. „W oferowaniu seniorom możliwości dyktowania warunków jak ich życie powinno być uhonorowane podczas tej ostatniej ceremonii, Isabel odnajduje nowy cel w swoim życiu. Po drodze jednak, zostaje zmuszona do zakwestionowania swoich przekonań oraz swojego stosunku do życia i śmierci”^[3]. „Perfume de Gardenias” to debiut reżyserski piosenkarki i artystki multidyscyplinarnej Giseli Rosario Ramos znanej również w środowisku artystycznym jako Macha Colón. Komediodramat z jednej strony jest pewnego rodzaju prowokacją, która powinna skłonić widzów do rozważań na temat śmierci i odczuwania żalu po stracie bliskich osób, a z drugiej jest również zapisem walki grupy starszych pań o prawo do szczęśliwego życia i szczęśliwego pochówku. „Perfume de Gardenias” oferuje słodko-gorzką refleksję o współczesnym Portoryko i fragment współczesnej kinematografii na temat śmierci i żałoby. „Perfume de gardenias” miał swoją światową premierę na Tribeca Film Festival w 2021 roku^[7].

Organizatorka i pomysłodawczyni festiwalu, Natalia Napiórkowska podkreśliła, że wszystkie wyświetlane w ramach festiwalu filmy zostały pokazane w Polsce po raz pierwszy^[1]. Projekt Latin Film Fest jest organizowany we współpracy z Instytutem Cervantesa w Warszawie^[8]. Gościem honorowym tegorocznej edycji festiwalu był obecny ambasador Kolumbii w Polsce: Assad Jose Jater Peña.

Przypisy[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

This article "Latin Film Fest" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Latin Film Fest.

Facebook Page

Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language[edytuj]

Latin Film Fest in English

[rdc-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 https://www.rdc.pl/podcast/poludnie-z-animuszem_mWFYkAw8N302RRpMsYbz?episode=kamV90Lzo34Ixilg6pKS&active_page=1.

[2] ttps://cultura.cervantes.es/varsovia/pl/festival-de-cine-latinoamericano/156284.

[kinomuranow-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 https://kinomuranow.pl/festiwale-i-przeglady/latin-film-fest-24-27-listopada.

[4] ttps://kinomuranow.pl/film/cumbia-dookola-swiata.

[5] ttp://www.irka.com.pl/portal/News?news_id=82582.

[6] ttps://krytykapolityczna.pl/swiat/nadzieja-odchodzi-ostatnia-jak-argentynki-wywalczyly-prawo-do-aborcji/.

[7] ttps://tribecafilm.com/films/perfume-de-gardenias-2021.

[8] ttps://cultura.cervantes.es/varsovia/pl/Finlandia/156388.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]