📝Create a new article
🏭Create a company page
🇬🇧 - in english
🇫🇷 - en français (FR)
🇵🇹 - em português (PT)
🇩🇪 - in deutsch (DE)
🇯🇵 - 日本語で (JA)

You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Lee Edwards

Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Skocz do:nawigacja, szukaj

Lee Edwards

Lee Edwards (ur. 1932 w Chicago) – amerykański historyk, wykładowca, pisarz oraz publicysta. Wykładał konserwatywną myśl polityczną w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage FoundationInformacje powiązane z artykułem „The Heritage Foundation” w Wikidanych. Historyk ruchu konserwatywnego w USA[1][2], napisał i zredagował 25 książek[3][4] – wśród nich biografie prezydenta Ronalda Reagana, senatora Barry’ego Goldwatera, prokuratora generalnego Edwina Meese’a IIIInformacje powiązane z artykułem „Edwin Meese” w Wikidanych oraz Williama F. Buckleya Jr. Obecnie[kiedy?] Edwards piastuje też funkcję przewodniczącego Fundacji Pamięci Ofiar KomunizmuInformacje powiązane z artykułem „Victims of Communism Memorial Foundation” w Wikidanych, którą założył wraz ze Zbigniewem Brzezińskim.

Życiorys[edytuj]

Młodość[edytuj]

Urodził się w 1932 roku w Chicago. Ojciec pracował jako dziennikarz dla Chicago Tribune[5].

Zdobył dyplom B.A. (ukończywszy czteroletnie studia licencjackie) w zakresie anglistyki na Duke University, zaś tytuł doktora w zakresie polityki światowej otrzymał od Catholic UniversityInformacje powiązane z artykułem „Catholic University of America” w Wikidanych[5].

Kariera[edytuj]

Zaczął działać na rzecz ruchu konserwatywnego w 1960 roku. Został wtedy jednym z założycieli organizacji Młodzi Amerykanie Dla Wolności (ang. Young Americans for FreedomInformacje powiązane z artykułem „Young Americans for Freedom” w Wikidanych, YAF), a następnie jako redaktor pracował dla związanego z tą organizacją magazynu New Guard. W czasie kampanii prezydenckiej w 1964 roku był dyrektorem ds. informacji, pracując dla Barry’ego Goldwatera. Pięć lat później New York Times okrzyknął Edwardsa „głosem milczącej większości”. Był doradcą w administracji Richarda Nixona, doradzał również senatorom Stromowi Thurmondowi i Bobowi Dolowi, Narodowemu Komitetowi Republikanów, YAF, Amerykańskiej Unii Konserwatywnej, Komitetowi dla Wolnych Chin oraz Amerykańskiej Radzie Dla Wolności Na Świecie[6][potrzebny przypis].

Napisał biografie Ronalda Reagana, Williama F. Buckleya, Edwina Meese’a III i Goldwatera[7][8][9]. Jest autorem książek historycznych, m.in. The Conservative Revolution: The Movement That Remade America Rewolucja Konserwatywna: rzecz o ruchu, który odmienił Amerykę[10] The Power of Ideas [Potęga idei][6], refleksję na dwudziestopięciolecie Heritage Foundation oraz historię The Intercollegiate Studies InstituteInformacje powiązane z artykułem „The Intercollegiate Studies Institute” w Wikidanych [Instytutu Studiów Międzywydziałowych][11].

Był pierwszym redaktorem magazynu Conservative Digest [12] w 1975 roku oraz starszym redaktorem w The World & IInformacje powiązane z artykułem „World and I” w Wikidanych, magazynie blisko związanym z Kościołem Zjednoczeniowym Sun Myung Moona[13][12]. Na przestrzeni lat pisywał również dla wielu najważniejszych amerykańskich gazet, m.in. The Boston Globe, Detroit News, Los Angeles Times, The Wall Street Journal i The Washington Times[14] oraz dla magazynów Crisis, National Review, Policy Review i Reader’s Digest. Często pojawia się jako komentator w programach radiowych i telewizyjnych; ma na koncie wystąpienia w The O’Reilly Factor i Fox and Friends na kanale Fox News Channel, The News Hour with Jim LehrerInformacje powiązane z artykułem „Jim Lehrer” w Wikidanych w PBS, Booknotes i Washington Journal w C-SPANInformacje powiązane z artykułem „C-SPAN” w Wikidanych oraz The Diane Rehm Show na kanale NPR. Rozmaite aspekty polityki amerykańskiej i światowej omawiał na wykładach prezentowanych w blisko 20 państwach[11].

Dyrektor-założyciel Instytutu Dziennikarstwa Politycznego w Uniwersytecie Georgetown, wykładał również w Instytucie Politologii w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda[15]. W przeszłości był także przewodniczącym Stowarzyszenia Filadejfijskiego i wykładowcą nauk o mediach w Instytucie Hoovera[16][17][18].

Edwards jest amerykańskim wykładowcą konserwatywnej myśli politycznej w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage Foundation[19], gdzie jest adiunktem. Wykłada również nauki polityczne na Katolickim Uniwersytecie Ameryki oraz w Instytucie Polityki ŚwiatowejInformacje powiązane z artykułem „The Institute of World Politics” w Wikidanych[6][20].

Jest także przewodniczącym Fundacji Pamięci Ofiar KomunizmuInformacje powiązane z artykułem „Victims of Communism Memorial Foundation” w Wikidanych – organizacji, dzięki której w 2007 roku w Waszyngtonie powstało międzynarodowe miejsce pamięci poświęcone ofiarom komunizmu na przestrzeni dziejów oraz dostępne online Globalne Muzeum Komunizmu[21][22].

Jest sygnatariuszem Deklaracji PraskiejInformacje powiązane z artykułem „Deklaracja Praska” w Wikidanych „Sumienie Europy a Komunizm”[23].

Odznaczenia[20][edytuj]

  • Gwiazda Tysiąclecia Litwy,
  • Order Krzyża Ziemi Maryjnej,
  • Medal Przyjaźni przyznawany przez Republikę Chińską (Tajwan),
  • Nagroda im. Johna Ashbrooka,
  • Nagroda im. Reeda Irvine’a „Rzetelni w Mediach”
  • Nagroda Wolności im. Waltera Judda.

Życie prywatne[edytuj]

Wraz z żoną Anną, Edwards mieszka w Alexandrii w stanie Wirginia. Małżeństwo ma dwie córki i doczekało się jedenaściorga wnucząt[3].

Przypisy[edytuj]

  1. ↑ Hoplin, Nicole; Robinson, Ron (2008). Funding fathers: the unsung heroes of the conservative movement [Ojcowie założyciele: niedocenieni bohaterowie ruchu konserwatywnego]. Regnery Publishing. s. 81. ​ISBN 978-1-59698-562-9​.
  2. ↑ Regnery, Alfred S. (2008). Upstream: the ascendance of American conservatism [Pod prąd: wzlot amerykańskiego konserwatyzmu]. Regnery Publishing. str. x. ​ISBN 978-1-4165-2288-1​.
  3. ↑ 3,0 3,1 Spalding, Elizabeth (16 September 2010). „Edwards, Lee”. First Principles. Intercollegiate Studies Institute. Retrieved 9 June 2011.
  4. ↑ Olmstead, Gracy. „Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New”. The American Conservative. Retrieved 2 July 2019.
  5. ↑ 5,0 5,1 Spalding, Elizabeth (16 września 2010). Edwards, Lee. First Principles [Edwards Lee. Pierwsze zasady]. Intercollegiate Studies Institute [Instytut Studiów Międzywydziałowych]. Dostęp 9 czerwca 2011.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Weisberg, Jacob (9 stycznia 1998). Happy Birthday, Heritage Foundation [Urodziny Heritage Foundation]. Slate. Dostęp 17 listopada 2020.
  7. ↑ Edwards, Lee (27 stycznia 2011). Reagan prepared for the presidency in the political wilderness [Polityczna dżungla i gotowość Reagana do prezydentury]. The Washington Examiner. Dostęp 9 czerwca 2011.
  8. ↑ Judis, John B. (24 września 1995). The Man Who Knew Too Little [Człowiek, który wiedział zbyt mało]. The Washington Post. Dostęp 9 czerwca 2011.
  9. ↑ Lopez, Kathryn Jean (12 maja 2010). Lee Edwards on His WFB Biography [Lee Edwards o swej biografii Williama F. Buckleya]. National Review. Dostęp 9 czerwca 2011.
  10. ↑ Oficjalna strona książki: https://usa.osrodekanaliz.pl/ Dostęp 16 listopada 2020.
  11. ↑ 11,0 11,1 Q&A with Lee Edwards, www.c-span.org [dostęp 2020-11-17] (ang.).
  12. ↑ 12,0 12,1 Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
  13. ↑ [15] Annys Shin (3 maja 2004). News World Layoffs to Idle 86 Workers. Washington Post. Dostęp 15 stycznia 2017.
  14. ↑ Edwards, Lee (7 czerwca 2004). The Age of Reagan [Era Reagana]. The Washington Times. Dostęp 29 kwietnia 2010.
  15. ↑ Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. [Były wykładowca Lee Edwards]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
  16. ↑ 2009 National Presentations [Prezentacje narodowe 2009]. Philadelphia Society. Dostęp 9 czerwca 2011.
  17. ↑ Presidents of The Philadelphia Society, web.archive.org, 23 lutego 2010 [dostęp 2020-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-23].
  18. ↑ Edwards Media Fellows by year: William and Barbara Edwards Media Fellows by year | Hoover Institution, web.archive.org, 1 listopada 2011 [dostęp 2020-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-01].
  19. ↑ Lee Edwards, The Heritage Foundation [dostęp 2020-11-17] (ang.).
  20. ↑ 20,0 20,1 Lee Edwards. The Institute of World Politics [Instytut Polityki Światowej]. Dostęp 9 czerwca 2011.
  21. ↑ [25] https://web.archive.org/web/20090626064941/, https://web.archive.org/web/20090626064941/http://www.globalmuseumoncommunism.org/content/board-directors Zarchiwizowano z oryginału 26 czerwca 2009. Dostęp 3 listopada 2009.
  22. ↑ Victims of Communism | Keep the flame of liberty alive, Victims of Communism [dostęp 2020-11-17] (ang.).
  23. ↑ WebCite query result, www.webcitation.org [dostęp 2020-11-17].

Bibliografia[edytuj]

  • Hoplin, Nicole; Robinson, Ron (2008). Funding fathers: the unsung heroes of the conservative movement [Ojcowie założyciele: niedocenieni bohaterowie ruchu konserwatywnego]. Regnery Publishing. s. 81. ​ISBN 978-1-59698-562-9​.
  • Regnery, Alfred S. (2008). Upstream: the ascendance of American conservatism [Pod prąd: wzlot amerykańskiego konserwatyzmu]. Regnery Publishing. str. x. ​ISBN 978-1-4165-2288-1​.
  • Profil Lee Edwardsa. The Guardian.
  • Olmstead, Gracy. „Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New”. The American Conservative. Retrieved 2 July 2019.
  • Spalding, Elizabeth (16 września 2010). Edwards, Lee. First Principles [Edwards Lee. Pierwsze zasady]. Intercollegiate Studies Institute [Instytut Studiów Międzywydziałowych]. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Olmstead, Gracy. Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New [Lee Edwards: Kiedy „Nowa Prawica” była nowa]. The American Conservative. Dostęp 2 lipca 2019.
  • Edwards, Lee (27 stycznia 2011). Reagan prepared for the presidency in the political wilderness [Polityczna dżungla i gotowość Reagana do prezydentury]. The Washington Examiner. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Judis, John B. (24 września 1995). The Man Who Knew Too Little [Człowiek, który wiedział zbyt mało]. The Washington Post. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Lopez, Kathryn Jean (12 maja 2010). Lee Edwards on His WFB Biography [Lee Edwards o swej biografii Williama F. Buckleya]. National Review. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Edwards, Lee (2008). Goldwater, Barry (1909–1998). W: Hamowy, Ronald (ed.). The Encyclopedia of Libertarianism [Encyklopedia libertarianizmu]. Thousand Oaks, CA: SAGE; Cato Institute. s. 211–212. doi:10.4135/9781412965811.n127. ​ISBN 978-1-4129-6580-4​. LCCN 2008009151. OCLC 750831024.
  • Piper, Randy (17 marca 2005). Gingrich Visions – Winning The Future [Wizja Gingricha – wygrać przyszłość]. US Progressive Conservatives. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Weisberg, Jacob (9 stycznia 1998). Happy Birthday, Heritage Foundation [Urodziny Heritage Foundation]. Slate. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Annys Shin (3 maja 2004). News World Layoffs to Idle 86 Workers [Zwolnienia w News World – 86 osób traci pracę]. Washington Post. Dostęp 15 stycznia 2017.
  • Good-bye to Isolationism [Pożegnanie izolacjonizmu]. The World & I. 9 czerwca 1995. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Edwards, Lee (7 czerwca 2004). The Age of Reagan [Era Reagana]. The Washington Times. Dostęp 29 kwietnia 2010.
  • Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. [Były wykładowca Lee Edwards]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • 2009 National Presentations [Prezentacje narodowe 2009]. Philadelphia Society. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • https://web.archive.org/web/20100223102538/http://phillysoc.org/presiden.htm. Zarchiwizowano z oryginału, 23 lutego 2010. Dostęp 14 grudnia 2011.
  • William and Barbara Edwards Media Fellows by year [William i Barbara Edwards, stypendyści nauk o mediach w poszczególnych latach]. Hoover Institution. Stanford University. Zarchiwizowano z oryginału 1 listopada 2011. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • Lee Edwards, Ph.D. The Heritage Foundation. Dostęp 4 czerwca 2020.
  • Jump up to:a b Lee Edwards. The Institute of World Politics [Instytut Polityki Światowej]. Dostęp 9 czerwca 2011.
  • https://web.archive.org/web/20090626064941/http://www.globalmuseumoncommunism.org/content/board-directors. Zarchiwizowano z oryginału 26 czerwca 2009. Dostęp 3 listopada 2009.
  • Prague Declaration on European Conscience and Communism – Press Release [Deklaracja Praska „Sumienie Europy a Komunizm” – komunikat prasowy]. Victims of Communism Memorial Foundation [Fundacja Pamięci Ofiar Komunizmu]. 9 czerwca 2008. Zarchiwizowano z oryginału 13 maja 2011. Dostęp 10 maja 2011.

Polskie wydania[edytuj]

  1. „Rewolucja Konserwatywna. Rzecz o ruchu, który odmienił Amerykę”. Wydawca: Ośrodek Analiz Cegielskiego i Wydawnictwo Ursines, 2020, Przedmowa: prof. Marek J. Chodakiewicz, tłumaczenie: Maria Juczewska.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).


This article "Lee Edwards" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Lee Edwards.

👍🏻 Facebook Facebook Page

🐤 Twitter Follow us on Twitter !


Read or create/edit this page in another language[edytuj]

Źródło: „https://pl.everybodywiki.com/index.php?title=Lee_Edwards&oldid=184270”
License CC BY-SA 3.0
Powered by MediaWiki