Lucifuge Rofocale
Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Lucifuge Rofocale (łac. Lucifugus Rofocalus), według Wielkiego Grimoire’a, jest wysokim rangą demonem pod rozkazami Lucyfera. „Prawdziwy ognisty smok albo władza nad duchami niebios i piekieł i nad mocarstwami ziemi i powietrza” wymienia hierarchię piekielną z Lucyferem jako cesarzem a Lucifuge jako prezydentem ministrów. [1]
Etymologia[edytuj]
- Imię "Lucifugus" pochodzi z dwóch łacińskich słów: lux, tzn. "światło"; w dopełniaczu lucis; oraz fugio, tzn. m.in. "uciekać"[2][uwaga 1], zatem sens imienia to: "[ten, który] ucieka od światła".
- "Rofocal" jest anagramem imienia Focalor, należącego do innego ważnego demona, który przypuszczano iż prawdopodobnie służy Rofocale[3]. Inna możliwość pochodzenia "Rofocal" wynika ze znaczenia słowa "Lucifuge", bo "Lucyfer" znaczy "niosący światło", a "Lucifuge" znaczy uciekający od światła, tak jest imię "Rofocale" mogłoby wywodzić się ze zniekształcenia "Reficul", czyli zapisania wspak imienia "Lucyfer"[4][uwaga 2].
Współczesna demonologia[edytuj]
W niektórych doktrynach czcicieli Lucifuge bywa uważany za władcę qliphothu Satariela. Ta wiara wzięła się z domniemanego tłumaczenia starożytnego hebrajskiego rękopisu wykonanego przez Eliphasa Lévi[5], i została przez niektórych przyjęta. Współczesne zakony okultystyczne m.in.Dragon Rouge, Order of Phosphorus oraz Temple of the Black Light reprezentują pogląd, że Lucifuge jest jednym z jedenastu władców, dziesięciu qliphotów, z których ostatni Thaumiel, podzielono na dwa, stąd jedenastu.
Kultura masowa[edytuj]
- Lucifuge jest główną postacią powieści, Jonathan L. Howarda Johannes Cabalthe Necromancer[6].
- W serii Jamesa Herberta Brennana Sagas of the Demonspawn, Lucifuge Rofocal jest imieniem demona wcielonego w miecz zwany Doom Bringer.
- Lucifuge jest demonem w serii Megami Tensei.
Zobacz też[edytuj]
Uwagi[edytuj]
- ↑ Imiona aniołów upadają wraz z ich upadkiem. Przykładem na to niech będą imiona Lucyfer przed upadkiem i Lucyper po upadku. Zmiana spojrzenia na oparte bardziej na religioznawstwie niż teologii nic w tym względzie nie zmienia, bo imię bóstwa było z reguły zaszczytne, a imię tegoż bóstwa uznanego za demona hańbiące; przykładem niech będą imiona Baal Zebul jako imię bóstwa a po przekręceniu: Baal Zebub, tj. Władca Much jako imię demona. Imię Lucifage jest imieniem po upadku, powstaje zatem pytanie: Jak brzmiało imię anioła przed upadkiem, lub bóstwa nim uznano je za demona?
- ↑ Kazimierz Kumaniecki Słownik Łacińsko-Polski opr. na podstawie słownika Hermana Menge i Henryka Kopii; PWN, Warszawa, str. 216, podaje, że: Fōcālĕ to po łacinie chustka na szyję, ale fŏcŭlŭs to panewka ofiarna, zaś fŏcŭs to panew, panew ofiarna, ognisko ofiarne; ognisko, zgliszcza stosu; ognisko domowe oraz dom i rodzinę. Być może raczej w tej końcówce należy się dopatrywać klucza do znaczenia imienia.
Przypisy[edytuj]
- ↑ Anonimowy druk pt. „Prawdziwy ognisty smok albo władza nad duchami niebios i piekieł i nad mocarstwami ziemi i powietrza”, wymienia następującą hierarchię: Lucyfer – cesarz, Belzebub książę, Astaret – wielki Mongoł, Lucifage – minister prezydent, Satanachia – marszałek polny, Fleurty – mistrz nadworny, Nebires, podkomorzy, Bael – mistrz ceremonii, Arel – wielki kwestarz, Marbas – marszałek sprawiedliwości, Pruslas, radca generalny królewszczyzny, Aamon – prezydent propagandy, Burkalos – prezydent warsztatów smołowych, Guseyn – prezydent rady szkolnej, Buer –prezydent kolegium handlowego, Vobis –pierwszy adiutant cesarza, Balthim, Pursan, Abiger – kolejni adiutanci generalni cesarza, Lurey – generalny geniusz, Valefar i Foran – generałowie konnicy, Ayperos i Nuberos – generałowie inżynierii, Glastaboras – kanclerz orderowy” cytat: Barbara i Adam Podgórscy „Encyklopedia Demonów : Diabły, diabełki, jędze, skrzaty, boginki… i wiele innych” wydawnictwo Astrum, Wrocław, 2000, str. 92, hasło „demonologia piekielna”.
- ↑ Kazimierz Kumaniecki Słownik Łacińsko-Polski opr. na podstawie słownika Hermana Menge i Henryka Kopii; PWN, Warszawa, str. 221, podaje, iż: fŭgīō to po łacinie: uciekać, umykać, ustępować, cofać się, odrzucać, gardzić, ujść czyjejś uwagi, ale też, że me fūgit to: nie wiadomo mi oraz zapomniałem. Zaś fŭgāxto m.in. płochliwy, ulotne, przemijające oraz skromne. Fŭgă prócz powiązanych z powyższymi znaczeń to może też być: pośpiech, szybki pęd, bieg. Zatem Lucifugus można by też tłumaczyć w inny sposób: zapomniane światło; skromne, ulotne lub przemijające światło.
- ↑ Guiley, Rosemary The Encyclopedia of Demons and Demonology, Infobase Publishing, 2009, str. 154–155.
- ↑ Dr. Johann Faust Praxis Magica Faustiana,Society of EsotericEndeavour, 2011.
- ↑ Eliphas Levi Philosophie Occulte, Serie II, str. 136.
- ↑ Jonathan L. Howard Johannes Cabal the Necromancer, Anchor Books, 2010.
This article "Lucifuge Rofocale" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Lucifuge Rofocale.
