Ludwik Lewandowski

	Ludwik Lewandowski
	Ludwik Lewandowski
	; Ludwik Lewandowski
Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1867 ; Radomierz powiat Wolsztyn
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1925 ; Poznań

Ludwik Lewandowski (ur. 25 sierpnia 1867 w Radomierzu powiat Wolsztyn, zm. 13 stycznia 1925 w Poznaniu) – był synem właściciela gospodarstwa w Radomierzu Karola Lewandowskiego oraz Rozalii z Grześkowiaków. Około 1890 udał się do swojego brata Jana Nepomucena Lewandowskiego do Wrześni, w którego drogerii uczył się zawodu.

W 1895 roku Ludwik poślubił we Wrześni Antoninę Porawską. Mieszkał już wówczas w Gniewie, gdzie prowadził własną drogerię. Na początku XX wieku rodzina przeniosła się do Ostrowa Wielkopolskiego. Z Ostrowa przenieśli się do Lidzbarka Warmińskiego. W 1914 roku, w obawie przed zbliżającym się frontem wojennym, Antonina wraz z dziećmi pojechała do teścia do Radomierza. W tym czasie Ludwik przeniósł się do Wrocławia, gdzie również prowadził drogerię. W 1919 roku rodzina przeprowadziła się do Poznania.

Ludwik, wraz ze starszym bratem Janem Nepomucenem Lewandowskim byli jednymi z kilku założycieli pierwszego polskiego Związku Drogistów, który powstał w 1897 roku.

Ludwik zmarł 13 stycznia 1925 roku na skutek zakażenia po wizycie u fryzjera. Jego żona zmarła nieco ponad miesiąc po nim. Oboje pochowani zostali na nieistniejącym dziś cmentarzu świętomarcińskim.

Synem Ludwika był malarz Lucjan Lewandowski, zaś zięciem kompozytor Stefan Bolesław Poradowski.