Ludwik Sabaudzki-Achaja
| ||
 herb Sabaudzki-Achaja | ||
| hrabia Piemontu | ||
| Okres | od 7 maja 1402 do 11 grudnia 1418 | |
| Poprzednik | Amadeusz Sabaudzki-Achaja | |
| Następca | Amadeusz VIII Sabaudzki | |
| książę Achai | ||
| Okres | od 7 maja 1402 do 11 grudnia 1418 | |
| Poprzednik | Amadeusz Sabaudzki-Achaja | |
| Następca | Amadeusz VIII Sabaudzki | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | sabaudzka | |
| Data i miejsce urodzenia | 1364 Pinerolo | |
| Data i miejsce śmierci | 11 grudnia 1418 Turyn | |
| Miejsce spoczynku | Pinerolo | |
| Ojciec | Jakub Sabaudzki-Achaja | |
| Matka | Małgorzata Beaujeu | |
| Rodzeństwo | Filip II Amadeusz | |
| Żona | Bona Sabaudzka od 1403 do 1418 | |
| Konkubina | ‘szlachcianka neapolitańska’[1] | |
| Dzieci | Ludwik I Sabaudzki-Racconigi | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Ludwik Sabaudzki-Achaja wł. Ludovico di Savoia-Achai (ur. 1364 w Pinerolo, zm. 11 grudnia 1418 w Turynie) – władca Piemontu i tytularny książę Achai[2][3].
Życiorys[edytuj]
Ludwik, syn Jakuba Sabaudzkiego-Achaja wł. Giacomo di Savoia-Acaia (1315–1367) i Małgorzaty Beaujeu fr. Marguerite de Beaujeu (1346–1402), stał się księciem Achai i hrabią Piemontu w 1402 roku, po śmierci brata Amadeusza, który nie miał męskiego potomka.
Jego polityka była ukierunkowana na przywrócenie pokoju w Piemoncie, targanego przez zbyt wiele konfliktów, w które zaangażowani byli członkowie rodziny Sabaudzkiej, markizi Monferrato i markizi Saluzzo. Z Teodorem II Monferrato, który stracił Mondovi w 1396, podpisał dziesięcioletni pokój w 1403, w wyniku którego Małgorzata Sabaudzka wyszła za mąż za księcia Paleologa, w tym samym roku, książę Achai ożenił się z Boną Sabaudzką wł. Bona di Savoia (1388–1432), siostrą Amadeusza VIII. Jednak wojna z Monferrato wybucha już w 1411. Ludwik uniknął oddania Mondovi Teodorowi, osiągając w końcu pokój z domem margarabiów z Casale w 1413. Z Amadeuszem VIII podjął, w tym samym czasie, wyprawę przeciwko margrabiemu Ceva, który przysiągł wierność Paleologom.
W 1412, cesarz mianował go namiestnikiem cesarskim Piemontu: władca Niemiec odwiedził z tej okazji Turyn, w którym w końcu zaczyna działać Uniwersytet Turyński, ufundowany przez Ludwika w 1404 roku.
Po jego śmierci, w związku z brakiem spadkobierców Ludwika z prawego łoża, wygasa gałąź Achajska dynastii Sabaudzkiej, a wszystkie tytuły i dobra przeszły na Amadeusza VIII księcia Sabaudii. Ludwik miał syna z nieprawego łoża, Ludwika (ok. 1390 – Lyon 1459), który otrzymał tytuł pana Racconigi i Migliabruna[4]. Książę Amadeusz VIII ratyfikował akt dziedziczenia[uwaga 1], a jego syn nadał Ludwikowi w 1443 lenno feudalne, tym samym uznając powstanie rodziny Sabaudzkiej-Racconigi. Ludwik przyjął imię Ludwik Sabaudzki-Racconigi wł. Ludovico di Savoia-Racconigi.
Ordery[edytuj]
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1409[5]
Rodowód[edytuj]
| Tomasz II Piemoncki | ||||||||||||
| Tomasz III Piemoncki | ||||||||||||
| Beatrice Fieschi z Lavagna | ||||||||||||
| Filip I Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| Hugo Chalon | ||||||||||||
| Guyonne Burgundzka | ||||||||||||
| Adelajda I Burgundzka | ||||||||||||
| Jakub Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| Albert III de la Tour du Pin | ||||||||||||
| Humbert I Viennois | ||||||||||||
| Beatrycze Coligny | ||||||||||||
| Katarzyna de la Tour du Pin | ||||||||||||
| Guigues VII Viennois | ||||||||||||
| Anna Burgundzka | ||||||||||||
| Beatrycze Faucigny | ||||||||||||
| Ludwik Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Guichard VI Beaujeu | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Edward I Beaujeu | ||||||||||||
| Gaucher V Châtillon | ||||||||||||
| Maria Châtillon | ||||||||||||
| Izabela Dreux | ||||||||||||
| Małgorzata Beaujeu | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Jan Thil | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Maria Thil | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
Uwagi[edytuj]
- ↑ Sabadzcy-Racconigi jednak nigdy nie mieli prawa używać w nazwisku członu Achaja.
Przypisy[edytuj]
- ↑ Davide Shamà: SAVOIA (Savoia-Acaia) (wł.). W: GENEALOGIE DELLE FAMIGLIE NOBILI ITALIANE [on-line]. [dostęp 2016-08-05].
- ↑ Samuel Guichenon: Histoire généalogique de la royale maison de Savoie. T. I. s. 343. (fr.)
- ↑ Foudation of Medieval Genealogy (praca zbiorowa): SAVOY (ang.). W: Medieval Lands [on-line]. 2014-05-24. [dostęp 2016-08-04].
- ↑ Cognasso 2002 ↓, s. 213.
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell’Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata (wł.). W: Blasonario subalpino [on-line].
Bibliografia[edytuj]
- Francesco Cognasso: I Savoia. Turyn: Editrice Corbaccio, 2002. ISBN 88-7972-135-6. (wł.)
This article "Ludwik Sabaudzki-Achaja" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Ludwik Sabaudzki-Achaja.
