Malga Kubiak
| ||
| Ilustracja | ||
| Imię i nazwisko | Małgorzata Kubiak | |
| Data i miejsce urodzenia | 1950 Warszawa | |
| Dziedzina sztuki | film, performance | |
| [Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa] | ||
Małga Kubiak (wł. Małgorzata Kubiak; ur. 1950 w Warszawie) – reżyserka filmów niezależnych[1], performerka, aktorka, producentka, scenarzystka i autorka książek. Członkini zespołów muzycznych. Organizatorka festiwalu poetyckiego (12 edycji festiwalu Poetry Art)[2].
Artystka mieszka i pracuje w Polsce i Szwecji[3].
Młodość i rodzina[edytuj]
Małga Kubiak pochodzi z rodziny o tradycjach literackich: jej ojcem był poeta Tadeusz Kubiak, który jest autorem m.in. wiersza Gdy zapadnie noc (1952), napisanego dla córki Małgi. Do tego wiersza Andrzej Wajda zrealizował swoją pierwszą etiudę filmową Kiedy ty śpisz, której operatorem był Jerzy Lipman[4], a Roman Polański grał epizod. Jej matka Danka Kubiak (1926–2012) była scenografką, pracowała w Operze Narodowej jako asystentka Ireny Lorentowicz i asystentka Ewy Starowiejskiej w Teatrze Wspołczesnym w latach 1960-1970 oraz aktorką i producentką. Jej stryj Zygmunt Kubiak, autorem książki Mitologia Greków i Rzymian[2]. Jej babcia Cecila Kubiak z domu Damięcka była siostrą aktora Dobiesława Damięckiego, ojca aktorów Damiana Damięckiego i Macieja Damięckiego. Maciej Damięcki natomiast jest ojcem aktorów Mateusza Damięckiego i Matyldy Damięckiej[3]. Małga tak wspomina swój dom rodzinny:
Strona Szablon:Cytat.css nie ma żadnej zawartości.
Żyło się sztuką - mama malowała w domu, dopóki studiowała, chodziłam z nią na Akademię. Kiedy sama dostałam się na ASP, malowałam modelki, które znały mnie od urodzenia. Gruba Eufemia była jak moja babcia. Potem spędzałam z mamą czas w operze, w Teatrze Współczesnym, na próbach, za kulisami, w perukarni. Ojciec trenował mnie w literaturze, więc mówiłam jak książka, on mnie poprawiał, więc nie wykluczam, że i ja poprawiałam nauczycieli. Pewnie był to jeden z powodów, dla których wyrzucono mnie z szesnastu szkół.
Artystka w swoich książkach i filmach odnosi się do historii swojej rodziny, w tym do swoich, sięgających średniowiecza, korzeni kresowych po babci Wiktorii Eleonorze z domu Koziełło-Poklewskiej, Konstantego Koziełło czy Zygmunta Czechowicza. Mężowie: Wojciech Sniechorski (1969- 1974), Tjell Zachrisson (1979-1992), partner Harry Hoppe (1992-2001). Dzieci: Agata Mai i Sun Maximilian Kubiak Zachrisson. Aktorka Agata Mai jest córką Małgi Kubiak, a Nastasia Saga Birro, córka Agaty Mai i scenarzysty Petera Birro(szw.), jest jej wnuczką. Agata Mai uczęszczała w wieku 16 lat do szkoły teatralnej Henryka Baranowskiego w Berlinie w Niemczech, gdzie jej nauczycielem był Tadeusz Łomnicki. Saga rodzinna Małgi Kubiak ma rozległe artystyczne i aktorskie powiązania: Agata Mai i Jascha Mai (aktor), są rodzicami Luca Mai i Loli Mai, których pra-babką jest Marga Hoeffgen(ang.), wybitna śpiewaczka operowa i aktorka, a dziadkiem, jej syn Hanspeter Fischer (aktor). Rodzina Małgi Kubiak od strony matki (Ewelina Lipko Lipczyńska), otrzymała tytuł za pomoc, ratowanie i wsparcie Żydów podczas II wojny światowej w Polscej[3][5]
Edukacja artystyczna[edytuj]
Małga Kubiak studiowała na ASP w Warszawie w latach 1970-1973: na pierwszym roku w pracowni T. Dominika, na drugim roku w pracowni A. Kobzdeja, na trzecim roku w pracowni S. Gierowskiego. W 1973 wyjechała z PRL do Londynu, a następnie do Szwecji. Studiowała w Szkole Filmowej Valand Academy w Goteborgu, FilmCentrum u prof J. Moubies, a także w Symposiu Ubbeboda Center u profesora Yoshio Nakajima(szw.) Performance School[6]. Mieszkała także w Christiania w Kopenhadze, dużo podróżowała po Europie i obu Amerykach, Azji i Afryce.
Twórczość[edytuj]
Małga Kubiak jest autorką czterech książek: Dirty Paradise (1992), Babe Trouble (1994), Scheisse Elysees (1997) i One Man Show (2002). Swoje książki pisze po angielsku, niezgadzając się na korekty językowe jej tekstów. Amerykańscy krytycy literaccy opisują jej twórczość jako „neo-neo Beat dame” (damy generacji neo neo beatowej), umieszczając jej książki obok Nagiego Lunchu W.S. Burroughsa i Skowytu Allena Ginsberga[7]. Ma własny zespół muzyczny Miss Mess, z siedzibą w Göteborgu-Sztokholmie (trash punk rock). Występuje jako wokalistka krzycząca w zespołach: Freya Paris Fucked Society z Paryża (noise) i Pink Jupe z Brukseli[2].
Jest autorką szeregu filmów niezależnych, m.in. Federico Garcia Lorca Czarna rozpacz (2013)[8], których jest producentką, reżyserką, scenarzystką i aktorką. W jej filmach pojawili się jej przyjaciele Nick Cave i Lydia Lunch, a także inne znane i mniej znane postaci świata sztuki polskiej i światowej[9].
W Polsce Małga Kubiak pokazywała swoje filmy w Łodzi w Galerii Wschodniej, Krakowie w Klubie Atmosfera (pokaz organizowany przez galerię QQ) i Sopocie w Galerii Gazownia, Gdańsku w Instytucie Sztuki Wyspa[10], na Festival LGBT Poland (od 2012), we Wrocławiu na Trzecim Oku na Nowych Horyzontach (2013, kuratorka Ewa Szabłowska)[8], a w 2018 w Warszawie w CSW, Zamek Ujazdowski, pod wspólnym tytułem całej produkcji filmowej Ego Trip (The Ego Trip Label Małga Kubiak). Swoimi filmami nawiązuje do stanu psychodelicznego, ale przede wszystkim do stanu Selfie, tj. zmieniającego świadomość Ego. Artystka porównuje Ego do psychodelicznego narkotyku, którego wpływ pozwala na osobliwą podróż poznawczą do wnętrza człowieka, stymuluje do działania, determinuje bieg życia. Jednocześnie wpływ ego jest jak lek, który trwa najdłużej, tj. całe życie, w czasie którego każde działanie jest podejmowane pod jego wpływem (własnego ego). Ego-narkotykiem w przypadku Małgi jest jej płeć. Muzykę do The Ego Trip i innych projektów Małgi Kubiak skomponował Zbigniew Karkowski, kompozytor mieszkający w Tokio (zmarł w Peru)[2].
Estetyka trashowych filmów Małgi Kubiak jest realizacją jej idei ego i stanu Selfie[2].
Książki[edytuj]
Zespoły muzyczne[edytuj]
- Miss Mess z siedzibą w Sztokholmie (trash punk rock)
- Freya Paris Fucked Music Society z Paryża (noise)
- Pink Jupe z Brukseli
Filmy[edytuj]
Lista sporządzona na podstawie danych na IMDb[13] a także Filmweb
- Ego (1986)
- Father (1985)
- Super Ego (1987)
- IDn1 (1985)
- IDn2 (1990)
- IDn3 (1990)
- IDn4 (1991)
- Flasher (1992)
- Angel (1994)
- Baby Trouble Hole[14] (1996)
- Psychos (2002)
- Cravings of Kane (2005),
- Game Girl (2006)
- Gay Hell at Dante Café (2007)[15]
- Mask of Love on Yukio Mishima (2009)
- Mask of Life on Yukio Mishima (2010)
- Mask of Beauty on Yukio Mishima[16] (2010)
- Upadek Anioła (Fallen Angel - Mask of Death on Yukio Mishima)[17](2011)
- Annemarie Schwarzenbach Duende[18](2012)
- Federico García Lorca Czarna Rozpacz (2013)[19]
- PPPasolini[20] (2015)
- PPPasolini Epilog (2015)
- Andy Warhol To Se Vrati (2016), (Edie, SCUM, BOYZ) 3 filmy
- Bimbo Bambino (2018), (jako aktorka, reż. Alexi Carpentieri)[21]
- Bloody Shadows (2019)
- Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?[22] (2017)
- Raoul's Boys of Budapest (2019)
- Epokalipsa (2019)
- Secret Sweet - Tribute to Carl Andersen 1958 - 2012 (2020)
- At the Back of the Screen (2020), tytul prawidlowy Xreens
- The Private Death of Lizzy Siddal (2020)
- w trakcie realizacji: D'Vinci Now.
Przypisy[edytuj]
- ↑ Malga Kubiak, Filmweb [dostęp 2020-07-22] (pol.).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Łukasz Guzek, Underground, który nigdy nie będzie establishmentem, www.doc.art.pl [dostęp 2020-07-31].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Malga Kubiak, IMDb [dostęp 2020-07-31].
- ↑ FilmPolski.pl, FilmPolski [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Pensjonat Papy Szymańskiego. Historia Eweliny Lipko-Lipczyńskiej | Polscy Sprawiedliwi
- ↑ Katarzyna Bielas, Dzianina z mięsa, wyborcza.pl [dostęp 2020-07-22].
- ↑ Witajcie, z kina Orzeł! :: Kontrateksty.pl, www.kontrateksty.pl [dostęp 2020-07-31].
- ↑ 8,0 8,1 MFF Nowe Horyzonty - Federico García Lorca Czarna Rozpacz, www.nowehoryzonty.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Katarzyna Bielas. Dzianina z Mięsa, Kraków: Wydawnictwo Czarne [pl], 2009
- ↑ Ego Trip: Małga Kubiak Films, trojmiasto.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Małgorzata Kubiak, SCHEISSE ELYSEES, www.doc.art.pl [dostęp 2020-07-31].
- ↑ Wyborcza.pl, wyborcza.pl [dostęp 2020-07-22].
- ↑ Malga Kubiak, IMDb [dostęp 2020-07-22].
- ↑ Baby Trouble Hole.
- ↑ 2. Festiwal Filmu Queer "a million different loves!?", Filmweb [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Mask of Beauty on Yukio Mishima.
- ↑ Upadek anioła.
- ↑ Annemarie Schwarzenbach Duende.
- ↑ Federico García Lorca Czarna Rozpacz / F.G.L. Noir Despair.
- ↑ PPPasolini.
- ↑ Alexi Carpentieri, IMDb [dostęp 2020-08-01].
- ↑ Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?.
Linki[edytuj]
- Strona internetowa Malgi Kubiak.
- MALGA KUBIAK bio on IMDb
- MALGA KUBIAK VIMEO
- Malga Kubiak: GAME GIRL (film). vimeo. [dostęp 2020-07-31].
- Videogalerie: Wstęp. Małga Kubiak. Videofan 16
- Jarosław Zaręba: Malga jest bezwstydna – o filmie Małgi na temat Warhola. mediumpubliczne.pl. [dostęp 2020-07-31].
Bibliografia[edytuj]
- Łukasz Guzek: Underground, który nigdy nie będzie establishmentem. [dostęp 2020-07-31].
- Łukasz Guzek: Performatyzacja sztuki sztuka performance i czynnik akcji w polskiej krytyce sztuki. Gdańsk: 2013, s. 39-40. ISBN 978-83-62759-35-4.
- Katarzyna Bielas: Dzianina z mięsa. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2009. ISBN 978-83-7536-069-1.
- Katarzyna Bielas: Dzianina z mięsa. wyborcza.pl. [dostęp 2020-07-22].
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Malga Kubiak" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Malga Kubiak.
