You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Marek Andrzej Dębski

Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Skocz do:nawigacja, szukaj

Marek Andrzej Dębski – polski inżynier, konstruktor lotniczy, poeta.

Życiorys[edytuj]

Urodził się w Radomsku i tu ukończył Szkołę Podstawową oraz I Liceum Ogólnokształcące. Po uzyskaniu tytułu mgr. inżyniera na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa (MEiL-u) Politechniki Warszawskiej w specjalności Budowa Samolotów rozpoczyna pracę w Zakładzie Wytrzymałości Instytutu Lotnictwa oraz Studia Doktoranckie u prof. dr hab. inż. Zbigniewa Brzoski. Jeszcze w czasie studiów podjął pracę konstruktora w biurze konstrukcyjnym WSK-Okęcie (dziś PZL „Warszawa-Okęcie”) oraz studia zaoczne matematyki na Uniwersytecie Warszawskim.

W związku z realizacją programu samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 Iryda, ze względu na przewidywany zakres prac i badań tworzy Zakład Wytrzymałości Zmęczeniowej Instytutu Lotnictwa w Warszawie i zostaje jego kierownikiem. Obejmuje także obowiązki z-cy Gł. Konstruktora samolotu. Wraz z dr inż. Jerzym Kaniowskim i zespołem prowadzi rozbudowę bazy laboratoryjnej niezbędną dla realizacji badań zmęczeniowych samolotu PZL I-22 Iryda – największych jakie kiedykolwiek realizowano w Polsce w zakresie wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych. W roku 1998 broni pracę doktorską w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej pt. „Metoda oceny trwałości zmęczeniowej struktur nośnych samolotów”. Jest autorem koncepcji Ciągłej Oceny Zużycia Zmęczeniowego konstrukcji (Continuous Fatigue Estimation of Structures). Dla realizacji tej koncepcji, wraz z dr. inż. Janem Kaźmierskim i zespołem opracował rodzinę autonomicznych rejestratorów obciążeń i zmęczenia konstrukcji: Autonomous Fatigue Recorder - AFR AROS, Autonomous Loads and Fatigue Recorder – ALFR oraz System Monitorowania Obciążeń Konstrukcji – SMOK do ciągłego monitorowania obciążeń m.in. torowisk, wiaduktów i mostów. Równolegle wraz z mgr inż. Krzysztofem Kotlińskim (DEKO – DEbskiKOtliński) oraz zespołem prowadzi prace konstrukcyjno-badawcze samolotów DEKO–6 Whisper i DEKO-9 Magic.

Na początku lat dziewięćdziesiątych ub.w. wraz z mgr. inż. Krzysztofem Kotlińskim (synem dr. inż. Jerzego Kotlińskiego) oraz mgr. inż. Tadeuszem Czechyrą opracował projekt koncepcyjny lekkiego dwuosobowego śmigłowca pod roboczą nazwą DEKO-6. Realizacji i rozwoju projektu pod oznaczeniem IS-2 podjął się Instytut Lotnictwa we współpracy z WSK „PZL Świdnik”. Głównym Konstruktorem śmigłowca został mgr inż. Tadeusz Czechyra. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych ub.w. wraz z mgr. inż. Danielem Dębskim i dr. inż. Andrzejem Świdrem opracował projekt koncepcyjny bezpilotowego samonaprowadzającego się lub naprowadzanego zdalnie pocisku latającego (drona bojowego) „Maczuga” z innowacyjnym systemem naprowadzania, przeznaczonego do zwalczania dużych celów stacjonarnych oraz projekt koncepcyjny mobilnego lub stacjonarnego systemu zwalczania celów naziemnych, powietrznych, ostrzegania i obserwacji „Kobra (Dragon)” z platformą bojową umieszczoną na długim wysięgniku i operatorem ukrytym w pojeździe lub w osłoniętym stanowisku.

Pod jego kierunkiem, na zmówienie włoskiej firmy skonstruowano, wykonano prototyp i przeprowadzono badania motospadochronu PARAFAN. Uzyskano także patent na wózek spadochronu, w tym na otunelowane śmigła przeciwbieżne.

Jest także autorem lub współautorem kilkudziesięciu opracowań wewnętrznych Instytutu Lotnictwa i publikacji naukowych obejmujących m.in. hipotezy i kryteria z zakresu podstaw wytrzymałości materiałów i konstrukcji. Jest współautorem najobszerniejszej monografii dotyczącej wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych, jaka dotychczas ukazała się w języku polskim [1] oraz monografii w języku angielskim, z obszaru obejmującego zagadnienia analiz zmęczeniowych konstrukcji lotniczych [2]. Jest także współautorem szeregu opatentowanych, innowacyjnych rozwiązań konstrukcyjnych. Bierze udział w realizacji kilku krajowych i europejskich projektów naukowo-badawczych np. projekt CESAR. Przez trzy kadencje członek Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa. W roku 2017 wydał tomik wierszy poświęcony żonie pt. A może tego nie było … [3].

Odznaczenia i nagrody[edytuj]

Brązowy Krzyż Zasługi (nr 4046-84-23) (1984 r.) za prace przy samolocie PZL I-22 Iryda. Srebrna Odznaka Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) (nr 7676) (2002 r.). Nagrody Naukowe Politechniki Warszawskiej Stopnia I, w kategorii: za szczególne osiągnięcia uwieńczone transferem prac naukowych i technicznych na potrzeby gospodarki, odpowiednio w roku 2014 i w roku 2020. Nagrody Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa w corocznym konkursie na najlepsze prace Instytutu Lotnictwa zakończone w danym roku.

Przypisy[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

Patenty[edytuj]

  • Krzysztof Kotliński, Marek Dębski, UP RP Patent nr 173 997 na wynalazek pt. Połączenia konstrukcyjne.
  • Marek Dębski, Janusz Krasnodębski, Jerzy Kaniowski, UP RP Patent nr 146 033 na wynalazek pt. Wózek spadochronu.
  • Marek Dębski, Krzysztof Kotliński, UP RP Patent nr 160 203 na wynalazek pt. Żagiel wielokomorowy.
  • Marek Dębski, Daniel Dębski, Wojciech Kania, UP RP Patent nr 202 385 na wynalazek pt. Urządzenie do zwiększania siły nośnej skrzydła.
  • Marek Dębski, Daniel Dębski, UP RP Wniosek Patentowy nr 333 485 na wynalazek pt. Zespolony układ napędowy.
  • Daniel Dębski, Marek Dębski, Krzysztof Gołoś, UP RP Wniosek Patentowy nr 438 693 pt. Skrzydło wielopasmowe.
  • Daniel Dębski, Marek Dębski, Krzysztof Gołoś, UP RP Wniosek Patentowy nr 437 415 pt. Regulowana obudowa wentylatora lub śmigła silnika, w szczególności obiektu latającego.



This article "Marek Andrzej Dębski" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Marek Andrzej Dębski.



Read or create/edit this page in another language[edytuj]