You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Maria Gajowczyk

Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Skocz do:nawigacja, szukaj

Maria Gajowczyk z domu Wieczorkówna (ur. 20 stycznia 1925 w Zgierzu - zm. 9 kwietnia 2006 w Łodzi) – sanitariuszka[1] w powstaniu warszawskim[2], nauczycielka.

Życiorys[edytuj]

Córka Mieczysława i Leokadii z Zielińskich, do wybuchu II wojny w 1939 mieszkała z rodzicami i dwiema siostrami w Zgierzu przy ulicy Sieradzkiej 4 (róg Sieradzkiej i Głowackiego).

W 1943 wstąpiła do Armii Krajowej (rejon Warszawa). Przeszkolona została w zakresie pomocy medycznej jako sanitariuszka pod pseudonimem „Agnieszka”. Należała do patrolu sanitarnego patrolowej „Halszki”- Zofia Zambrzuska, do 413 plutonu ppor.”Kazimierskiego” – Tadeusza Geyera.

W obecności zwierzchników oraz ks. kapelana wraz z innymi dziewczętami złożyła żołnierską przysięgę AK. Była uczestniczką powstania warszawskiego od 1 sierpnia do 5 października 1944 w batalionie AK „Kiliński” – dowódcą był rotmistrz Henryk Leliwa-Roycewicz, 9 kompanii – dowódca rotmistrz „Andrzej Romański” – Roman Wyczółkowski. Bezpośrednim zwierzchnikiem był komendant Punktu Opatrunkowego przy ul. Próżnej 14 „Doktor Olgierd” – Olgierd Skirgiełło. Zgrupowanie znajdowało się w Śródmieściu – Północ przy Ogrodzie Saskim, w rejonie ulic Próżna, Zielna, pl. Grzybowski, Grzybowska, Królewska 16 – w kierunku pl. Żelaznej Bramy. Brała udział w akcjach bojowych przy oddziałach powstańczych jako sanitariuszka w obronie pl. Grzybowskiego, podczas walk o budynek Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej przy ul. Zielnej oraz w reducie Królewska 16 w czasie natarcia na Ogród Saski. Udzielała pomocy rannym żołnierzom polskim, żołnierzom niemieckim wziętym do niewoli, a także ludności cywilnej chorym i rannym przebywającym w piwnicach, schronach i podziemiach zburzonego kościoła pod wezwaniem Wszystkich Świętych na placu Grzybowskim.

Po upadku powstania została przewieziona ze szpitalem do obozu przejściowego w Pruszkowie. Niemcy pozwolili wyjechać z chorym na dyfteryt „Olgierdem” i jego siostrami do Tworek. Tam zmarł 23 listopada 1944.

Po zakończeniu wojny wróciła do domu w Zgierzu. Podjęła pracę jako nauczycielka w Aniołowie oraz rozpoczęła naukę w Studium Nauczycielskim w Poznaniu, a następnie zaoczne wyższe studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W 1948 wyszła za mąż za Mirosława Gajowczyka, w 1949 urodziła córkę Annę, a w 1952 syna Janusza. Jako magister pedagogiki pracowała w szkołach podstawowych w Zgierzu i okolicach. Była wicedyrektorem Szkoły Podstawowej nr 2 im. Marii Konopnickiej w Zgierzu przy ul. Mariana Buczka 2 (obecnie ul. Musierowicza). W 1979 lub 1980 przeszła na emeryturę i rozpoczęła działalność społeczną.

Członkini zgierskiego koła ŚZŻ AK, w którym pełniła funkcję sekretarza.

Katechizowała dzieci i rodziców w salkach przy parafii św. Katarzyny w Zgierzu.

Organizowała spotkania oazowe przy parafii św. Katarzyny w Zgierzu i wyjazdy OAZY Dzieci Bożych do Bratoszewic.

Działała w zgierskim kole „Radia Maryja”.

Miała swój udział w nadaniu imienia Armii Krajowej Szkole Podstawowej nr 12 w Zgierzu.

Miała swój udział w staraniach powrotu korony na postać orła w godle Zgierza na Kuraku.

Zmarła po długiej chorobie 9 kwietnia 2006 w Łodzi. Pochowana w grobie ze swoimi rodzicami na Starym Cmentarzu w Zgierzu przy ul. Ks. Piotra Skargi.

Odznaczenia[edytuj]


Przypisy[edytuj]

  1. Maria Wieczorek - Gajowczyk, Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego [dostęp 2020-04-28] (ang.).
  2. Powstańcze Biogramy - Maria Wieczorek, www.1944.pl [dostęp 2020-04-26] (pol.).


This article "Maria Gajowczyk" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Maria Gajowczyk.



Read or create/edit this page in another language[edytuj]