Partya Polska

Partya polska – odmiana bilardu, powstała w XIX wieku w Polsce. Gra odbywa się na stole bilardowym z łuzami.

Bile i punktacja[edytuj]

Na stole są:

bile rozgrywające (białe), po jednej na zawodnika, rozróżnione czarną i czerwoną kropką,

za wbicie do łuzy bili rozgrywającej przeciwnika – 2 pkt.

zielona bila (zwana matką), za wbicie jej do łuzy – 6 pkt.
bila czerwona, za wbicie jej do łuzy – 3 pkt.
bila żółta, za wbicie jej do łuzy – 4 pkt.

Rozgrywanie[edytuj]

Po wpadnięciu bili do łuzy, bila wraca na stół.

Zawodnik traci kolejkę, jeśli:

jego uderzenie nie wbije do łuzy żadnej bili,
wbije swoją bilę rozgrywającą.

Jeśli w grze bierze udział więcej niż dwóch zawodników, stosowano alagerę lub alagierę(fr. a la guerre – dosłownie "tak jak na wojnie"):

Strona Szablon:Cytat.css nie ma żadnej zawartości.

czwarty sposób grania w bilard jest á la guerre; tu ile się podoba osob należeć może. Kule są numerowane. Każdy gra do poprzednika swego, kogo czterykroć wpędzono, ten umiera, i do tej partyi nie należy, chyba że mu się wkupić dozwolą. Tak zmniejsza się coraz liczba graczów, aż dwaj nareszcie walczą ze sobą o zwycięstwo, albo dzielą się łupem całej stawki, i grę zaczynają nową^[1].