Poduszka płynnościowa

Poduszka płynnościowa (buffer-stock behaviour) – zjawisko zmniejszenia skuteczności kanału kredytowego w transmisji polityki pieniężnej, które występuje, gdy banki komercyjne posiadają duże portfele aktywów charakteryzujących się dużą płynnością. Gdy bank centralny podnosi stopę procentową, te aktywa stanowią tzw. poduszkę płynnościową, która pozwala bankom nie ograniczać akcji kredytowej.

Działanie kanału kredytowego[edytuj]

Polityka pieniężna oddziałuje na zagregowany popyt znacznie silniej niż wynika to z tradycyjnego kanału stopy procentowej. Przy zacieśnieniu polityki zmniejszona zostaje zdolność banków do udzielania pożyczek poprzez zmniejszenie rezerw. To z kolei wpływa na konsumentów, którzy są zależni od banków i są zmuszeni do ograniczenia wydatków. Dzieje się tak przy dwóch założeniach: istnienie wpływu polityki na podaż kredytu (poprzez kształtowanie działania banków), a kredyt jest ważnym źródłem finansowania w gospodarce (zmienia się popyt w zależności od jego dostępności).

Inna koncepcja, tzw. balance sheet channel, zakłada, że wpływ polityki pieniężnej jest wzmocniony przez zmiany zewnętrznej premii finansowej, która stanowi różnicę pomiędzy kosztami finansowania wewnętrznego (akcje, kredyty, obligacje) a kosztami finansowania zewnętrznego, czyli ze zgromadzonych zysków. Polityka pieniężna zmienia koszt kredytu, a zatem wpływa na zmianę premii finansowej i zwiększa wpływ stopy procentowej na gospodarkę.

Przykłady występowania[edytuj]

Efekt poduszki płynnościowej został zaobserwowany między innymi w Niemczech i Holandii. W tych krajach skutkiem zaostrzenia polityki monetarnej była znacznie większa redukcja płynnych aktywów aniżeli ograniczenie akcji kredytowej.