Premier Stanów Zjednoczonych

Premier Stanów Zjednoczonych – termin używany jako bon mot, w sensie pejoratywnym bądź jako dowód ignorancji. Określa nigdy nieistniejący urząd premiera w Stanach Zjednoczonych, gdzie szefem rządu jest prezydent.

Przyszły prezydent Woodrow Wilson proponował pod koniec XIX wieku w książce pt. Kongresowy rząd, aby w USA zaprowadzono system parlamentarno-gabinetowy na wzór brytyjski, ograniczając drastycznie władzę prezydenta i tworząc urząd premiera, którego desygnowałaby rządząca partia.

Niektóre osoby, wobec których użyto miana premiera Stanów Zjednoczonych[edytuj]

Alexander Hamilton (opozycyjna prasa sugerowała, że jest faktycznym premierem w rządzie George’a Washingtona)
Czasami używa się go w określeniu wobec Spikera Izby Reprezentantów, gdyż zdarza się, iż ten i prezydent (jak miało to miejsce z Ronaldem Reaganem i Tipem O’Neillem, czy Billem Clintonem i Newtem Gingrichem) wywodzą się z dwóch różnych partii, co nasuwa skojarzenie z kohabitacją
W czasie Afery Watergate mówiono, iż prezydent Richard Nixon był tak pochłonięty jej reperkusjami, iż faktycznie urzędem prezydenckim kierował szef personelu Białego Domu Alexander Haig, którego niektórzy nazywali premierem
Podobnie rzecz miała się, kiedy w roku 1985 prezydent Reagan skorzystał z 25. poprawki do konstytucji, przekazując na pewien czas (ściślej swojej operacji) władzę wiceprezydentowi George’owi H.W. Bushowi. Jednakże Bushowi pozostawiono tylko funkcje ceremonialne i, prawdopodobnie, faktycznym zastępcą prezydenta na ten czas był sekretarz skarbu Donald T. Regan. W związku z zaistniałą sytuacją prasa ironicznie nazywała go premierem
W XIX wieku sekretarz stanu, najwyższy rangą członek gabinetu i piąty na liście sukcesji prezydenckiej, był nazywany przez niektórych Europejczyków Pierwszym Ministrem