Rancor

Rancory – fikcyjne zwierzę z uniwersum Gwiezdnych wojen. Rzadko występujące drapieżniki, powszechnie znane w galaktyce i uważane za bardzo niebezpieczne ze względu na dzikość i agresywność w połączeniu z dużymi rozmiarami i siłą. Wywodzą się prawdopodobnie z planety Ottethan, jednak na kilku planetach (m.in. na Dathomirze) gatunek ten rozwijał się niezależnie przez tak długi czas, że wykształciły się tam pewne szczególne cechy. Jedną z tych istot trzymał dla rozrywki w podziemiach swojego pałacu na Tatooine Jabba.

Fizjologia[edytuj]

Rancory osiągają przeróżne rozmiary, od kilku do nawet kilkudziesięciu metrów. Najczęściej spotykane są 5-10 metrowe osobniki.

Rancory opierają ciężar swojego ciała na dwóch potężnych kończynach dolnych podobnych do pni. Ich skóra może mieć przeróżne ubarwienie, najczęściej szary, brązowy i zielony. Często jest upstrzona plamkami i cętkami, a także różnej wielkości wyrostkami. Mają też niepasujące do masywnego ciała długie, szczupłe kończyny górne, których palce są zakończone ostrymi pazurami oraz czarne oczy i potężne szczęki, pełne ogromnych kłów. Gruba i wytrzymała skóra chroni przed pociskami blasterów czy niektórymi rodzajami broni siecznej.

Rancory posiadają cechy zarówno gadów, jak i ssaków. Zaliczają się do zwierząt żyworodnych, lecz samice nie karmią młodych piersią. Każdorazowo rodzą dwoje młodych. Młode rancory mają 3 metry wysokości i chwytają się brzucha lub pleców matki.

Dobrze karmione i trzymane wśród innych osobników tego gatunku rancory nie przejawiają z reguły nadmiernej agresji, jednak zawsze pozostają stworzeniami bardzo niebezpiecznymi.

Występowanie[edytuj]

Pojedyncze egzemplarze tych istot lub też niewielkie szczepy, można spotkać na planetach rozrzuconych po całym obszarze galaktyki. Ich obecność można wytłumaczyć przemytem tych stworzeń do celów pociągowych, czy też do wykorzystania jako bojowe wierzchowce. Stwory te upodobali sobie zwłaszcza niektórzy przywódcy organizacji przestępczych, trzymając je jako znak prestiżu oraz narzędzie terroryzowania podwładnych.

Dathomira[edytuj]

Na Dathomirę rancory dotarły w wyniku rozbicia się transportującego je statku kosmicznego. Liczba ocalałych istot była wystarczająca, żeby zapoczątkować cały szczep tych drapieżników, który następnie ewoluował niezależnie. Rancory występujące na Dathomirze osiągają zazwyczaj większe rozmiary, posiadają też generalnie wyższy współczynnik inteligencji, niż ich pozostałe podgatunki i dają się tresować. Z tego względu bywają wykorzystywane przez Wiedźmy jako wierzchowce oraz do przewożenia towarów, a także do pomocy przy większych budowach.

Lehon[edytuj]

Podobnie jak na Dathomirę, rancory dotarły na planetę Rakatan w wyniku katastrofy kosmicznej – w tym przypadku wywołanej przez pole zakłócające generowane w układzie Gwiezdnej Kuźni przez systemy starożytnej świątyni na Lehonie.

Taris[edytuj]

Około roku 3996 BBY jeden rancor żył w podziemiach planety Taris. Podczas próby dostania się do bazy Vulkarów trafił na niego Revan i zabił go.

Tatooine[edytuj]

Na Tatooine posiadaczem rancora był Jabba. Zwierzę znajdowało się pierwotnie w posiadaniu Grendu, bothańskiego handlarza z układu Tarsunt specjalizującego się w „artykułach egzotycznych”. Ten zlecił Grizzidowi, niezależnemu pilotowi, przewiezienie stwora jego lekkim frachtowcem (nie jest znany odbiorca docelowy). Podczas podróży zwierzę wydostało się z klatki i doprowadziło do rozbicia transportowca na Tatooine.

Wrak frachtowca odnaleźli Jawowie, ale podczas próby „pozyskania” z niego przydatnych części natknęli się na rancora, który zmasakrował część plemienia. Pozostali umknęli, a wieść o wraku dotarła od nich do Biba Fortuny i Bidlo Kwerve’a, poruczników w organizacji Jabby. Ci postanowili dostarczyć stwora w prezencie urodzinowym swojemu szefowi. Jabbie bardzo spodobał się prezent – Fortunę nagrodził za niego stanowiskiem naczelnego majordomusa, natomiast Bidlo stał się pierwszą ofiarą nowego stwora w menażerii bossa świata przestępczego.

Rancora umieszczono w podziemnym lochu, a jako jego opiekuna podwładni Jabby zatrudnili Malakiliego, dotychczasowego pracownika Circus Horrificus. Ten stopniowo zyskał zaufanie gigantycznego stwora, pewnego razu wyprowadził go nawet na „spacer” po powierzchni Tatooine. Podczas podróży jego skif odmówił posłuszeństwa, a rancor zniknął na horyzoncie. Wrócił jednak, kiedy poruszający się pieszo Malakili został zaatakowany przez Jeźdźców Pustyni i uratował go, pokonując równocześnie w walce ich banthy.

Śmierć Rancora[edytuj]

Hutt trzymał rancora w jaskini pod salą tronową i karmił go więźniami, natrętnymi reporterami lub nieposłuszną służbą, wrzucanymi tam zazwyczaj za pomocą zapadni. Lubił też wystawiać przeciw potworowi kolejne, coraz to groźniejsze stwory sprowadzane z odległych zakątków galaktyki. Malakili wiedział, że to tylko kwestia czasu, aż rancor przegra którąś walkę (Hutt miał w planach złowienie Smoka Krayt), w związku z czym porozumiał się z Lady Valarian celem wykradzenia zwierzęcia i ucieczki z nim od Jabby. Do tego jednak nie doszło ze względu na przybycie Luke’a Skywalkera, który zabił rancora przy pomocy ciężkiej bramy w lochu.