Signum Polonicum
Signum Polonicum - Jest to łacińska nazwa w tłumaczeniu oznaczająca „Znak Polski”[1]. Nazwa stworzona na określenie polskiej sztuki walki, której twórcą (również autorem tej nazwy) jest Zbigniew Sawicki[2]. Nazwa ma sugerować, że w sztukach walki polska ma swoje tradycje i swoją sztukę walki, do której Signum Polonicum m.in. zalicza:
- staropolską szermierkę szablową
- staropolską szermierkę palcatami
- walkę polską lancą
- walkę polską kosą bojową
- walkę z użyciem konia bojowego
Obecnie polska sztuka walki Signum Polonicum uprawiana jest w 7 klubach: Zawierciu, Łodzi, Bydgoszczy, Pińczowie, Katowicach, Ksawerowie i Kątach Wrocławskich, oraz dwóch przedstawicielstwach: w Krakowie i w Poznaniu.
Przypisy[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Statut Klubu Miłośników Dawnego Oręża Polskiego i Sztuki Walki tym Orężem Signum w Zawierciu
- Traktat szermierczy o sztuce walki polską szablą husarską. Cz. I Podstawy, Zawiercie 2004
- Traktat szermierczy o sztuce walki polską szablą husarską. Cz. II. W obronie Ewangelii, Zawiercie 2012
- Polska Sztuka Walki. Palcaty. Podręcznik dla początkujących. Zawiercie 2005.
- Czasopismo „TRADYCJA” nr 1(61)2013; nr 2(62)2013; nr 1(63)2014; nr 1(64)2015; nr 1(65)2016;
This article "Signum Polonicum" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Signum Polonicum.