Socjalistyczna Republika Epirezji
Socjalistyczna Republika Epirezji - państwo istniejące w latach 1749 - 1756 za panowania dyktatora Diego Loco Brando. Po aneksji suwerennej Republiki Bananowej państwo nosiło oficjalną nazwę Narodowo Socjalistycznej Republiki Epirezji. Reżim NRSE dobiegł końca po zakończeniu x wojny światowej.
Historia[edytuj]
W czasie kryzysu ówczesnej rządzącej partii proazisowej narodziło się wiele ruchów narodowych głoszących hasła zbudowania wielkiej Epirezji. Partiami tymi przewodziła wiara Azisowa, lecz jej odłamy np. Kaczyryzm. Diego Brando zdobył popularność dzięki swoim wiecom, które były organizowane na styl królewski. Społeczność odbierała to jako objawienie nadziei nowego narodzenia państwa. Królestwo Epirezji osiągało wiele sukcesów, dlatego powrót Epirezyjczyków do królewskich tradycji miał wielkie znaczenie ze względu na rozwój Azisowych wartości w tamtejszych czasach. Narodowo-Socjalistyczna partia Diego Brando straciła przewagę na rzecz Ruchu Kaczyryzmu, w związku z czym Brando mając zwierzchnictwo nad większością armii Epirezyjskiej rozpoczął krótką wojnę domową w wyniku której został zamordowany m. in. przywódca Ruchu Kaczyryzmu - Roman Grandepolon. Po zamieszkach w Souras, Brando zdobył całkowite zwierzchnictwo nad policją i wojskiem w kraju, doprowadzając do ostatecznego wygrania wyborów, lecz z mniejszym popraciem z powodu brutalnych metod postępowania.
Ideologia[edytuj]
Założenia NSRE bazowały na teorii osoby Azisa, który ewidentnie jest gejem, łamiąc przy tym dotychczasową świętość i założenia w prawie i historii Epirejskiej. Diego Brando uważał iż przez ślepą wiarę społeczeństwa w to, że niewiadomo, czy Azis jest gejem, czy nie, następne pokolenia są ogłupiane i kształcone w istoty niepotrafiące samodzielnie działać i tworzyć nowe warianty myślowe. Chcąc ostatecznie odrzucić jedyną prawą wiarę Azisową, zdecydował się zaatakować Imperium Nihilum 28 maja 1753 roku finalnie zdobywając Konstantynopol.
