Technik informatyk

Technik informatyk – tytuł nadawany absolwentom szkół średnich technicznych lub policealnych studiów zawodowych.

Warunki uzyskania[edytuj]

Tytuł technika informatyka uzyskuje absolwent technikum (na poziomie ISCED3) oraz absolwent szkoły policealnej (na poziomie ISCED4, 5 PRK) o kierunku technik informatyk po zdaniu zewnętrznego egzaminu zawodowego z kwalifikacji E.12, E.13 i E.14 (formuła 2012), EE.08 i EE.09 (formuła 2017) lub INF.02 i INF.03 (formuła 2019)^[1].

Technik informatyk potrafi^{[potrzebny przypis]}:

sprawnie posługiwać się systemami operacyjnymi,
pracować w różnych strukturach sieci komputerowych,
projektować i wykonywać lokalną sieć komputerową opartą na różnych technologiach,
konfigurować urządzenia sieciowe typu router-router,
posługiwać się językiem obsługi wybranych rodzajów baz danych, w tym językiem SQL,
korzystać z języków programowania,
tworzyć strony internetowe i aplikacje internetowe a także administrować tymi stronami i aplikacjami,
obsługiwać oprogramowanie użytkowe,
skonfigurować sprzęt i oprogramowanie,
obsługiwać urządzenia peryferyjne (UPS, skanery, drukarki, plotery, kamery cyfrowe).

Technik informatyk po zdaniu państwowych egzaminów potwierdzających jego kwalifikacje zawodowe otrzymuje dyplom technika oraz suplement do dyplomu objaśniający jego zdobyte umiejętności. Po ukończeniu nauki technik informatyk mógłby pracować:

w zakładach pracy wykorzystujących technologie informatyczne zaimplementowane na stanowiskach pracy,
firmach administrujących sieci komputerowe,
działach obsługi informatycznej dowolnego przedsiębiorstwa,
przedsiębiorstwach zajmujących się tworzeniem oprogramowania,
punktach serwisowych,
sklepach komputerowych,
prowadzić własną działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych.