Tol Brandir
Tol Brandir (sin. Wyspa spojrzenia w górę lub Wyspa Brandira) – wyspa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Pojawia się w Drużynie Pierścienia, pierwszej części Władcy Pierścieni.
Była to wysoka, skalista wyspa o urwistych brzegach, położona na południowym krańcu jeziora Nen Hithoel, powyżej wodospadu Rauros. Ponoć nigdy nie pojawiło się na niej żadne zwierzę ani żaden człowiek. Członkowie Drużyny Pierścienia przepłynąwszy jezioro, z oddali widzieli tą wyspę.
We Wspólnej Mowie zwano ją Tindrock[1], w przekładzie Jerzego Łozińskiego została nazwana Szpikulcem.
Przypisy[edytuj]
- ↑ Nazwa ta znaczy spiczasta skała. Składa się z dwóch członów: staroangielskiego słowa tind (szpikulec, róg) i angielskiego rock (skała).
Linki zewnętrzne[edytuj]
This article "Tol Brandir" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Tol Brandir.