V Edycja Azisowego Serwera Minecraft
V Edycja Azisowego Serwera Minecraft — piąty serwer Minecraft role-play z państwami, osadzony w epice starożytnej.
Serwer piątej edycji był najbardziej kontrowersyjnym serwerem, ze względu na wiele czynników, był też dotąd najbardziej dynamicznym serwerem Azisowym.
V edycja była trwała od 29 maja do 29 września 2024, a więc 5 miesięcy. Mimo takiego czasu trwania, który może być odebrany przez niektórych jako długi, edycja mogła spokojnie trwać jeszcze dłużej, niestety niespełniony potencjał edycji oraz sytuacja polityczna we wrześniu uniemożliwia dalsze trwanie tego serwera.
Początki serwera[edytuj]
Zamysł w głowie Maria na edycję, która dziać ma się w epoce starożytnej, powstał jeszcze przed zakończeniem 4 edycji. Jego początków można szukać nawet podczas trwania 3 edycji, w której to Mario był właścicielem państwa właśnie starożytnego (zob. 3 edycja, rozdział Przebieg serwera, akapit 2). Rozmowy z innymi graczami na temat edycji trwały po II Wojnie Kontynentalnej na kanale głosowym, wtedy tez powstał pomysł 6 edycji, dziejącej się w epoce średniowiecza nawiązując do 2 edycji.
V edycja miała być powtórzeniem czwartej, w nowej odsłonie i nowym lore.
Serwer Discord[edytuj]
Utworzono już trzeci serwer discord o nazwie, oczywiście, V Edycji Azisowego Serwera Minecraft. Wygląd serwera tzn. kanały i motywy graficzne, nie spotkał się z większymi zmianami, praktycznie całość wzięto z serwera czwartej edycji. Istotną zmianą był regulamin, który był znacząco rozbudowany, w późniejszym czasie dodano jeszcze trzy istotne części — zasady dotyczące najemników, wojen o niepodległość, domowych i rewolucji oraz kary. Najistotniejszą zmianą było dodanie oficjalnej white-listy, było to spowodowane atakami terrorystycznymi i łamaniem regulaminu na 4 edycji.
Regulamin[edytuj]
Regulamin był, jak wcześniej wspomniano, znacznie rozbudowany i aktualizowany w miarę postępu w grze, jednak jego postanowienia były w większej mierze naturalne i nawiązywały do wcześniejszych edycji, innymi słowy zawierały w sobie zasady utworzone wcześniej. Wyjątkiem od tego było parę punków, które były zupełną nowością, m.in. skrócono czas prawa nieobecności podczas pokoju z 2 tygodni na 1 tydzień i podczas wojny z 1 tygodnia do 3 dni. Dodano także obowiązek ogłaszania wypowiedzenia wojen na kanale #nowości, co było spowodowane przez zachowanie jednego z trollów podczas II Wojny Italskiej. Dodano kary, które zostały wprost wysłowione w części X, decydował jednak admin, którą w danym przypadku zastosować, zmieniło się to na 6, w przypadku najcięższych złamań regulaminu (np. cheatowania) admin od razu miał obowiązek dania bana.
Lore Serwera[edytuj]
Lore było zawarte na kanale #role-play-i-lore, treść lore:
Akcja dzieje się około roku 350 p.n.e. w regionie Morza Śródziemnego. Ostatnie stulecia w tym regionie były burzliwe, upadło wiele cywilizacji z powodu najazdów barbarzyńskich i przerwania szlaków handlowych. Przetrwały jedynie miasta i wsie, które znacznie się wyludniły i zbiedniały, tworząc przy tym próżnię, którą wypełnią przyszłe mocarstwa, które powoli rośną w siłę w tym barbarzyńskim świecie.Zmianą w lore było także skrócenie znanego z 4 edycji liczenia lat, otóż na tej edycji było to 1 dzień = 1 rok, serwer wystartował w roku 350 p.n.e., a zakończył się w roku 227 p.n.e. Niestety, mimo zasady z części II, pkt 10, część państw nie zgadzała się z lore, jako przykład można podać Artefactum Mechanika i przyszłe państwa Filia, które nawet w części była niezgodna z zasadą bezbekowości państw wyrażoną w pkt 9 tej samej części.
Rozgrywka[edytuj]
Rozgrywka doznała istotnych zmian, otóż usunięto oczywiście mody nawiązujące do przyszłości (część V, pkt 1. - Role-play serwera to budowanie cywilizacji od zera w epoce starożytnej. Mody muszą zgadzać się z epoką, w której osadzony jest serwer.). Admin zdecydował się na zbanowanie dużej części przedmiotów, które znajdziemy w vaniliowej wersji Minecrafta, otóż zbanował m.in. netherytowe i diamentowe bronie i zbroje, totem nieśmiertelności i ender perły, a także zablokował możliwość wchodzenia do Endu. Przyczyną zbanowania przedmiotów była I Wojna Kontynentalna, na której po raz pierwszy na szeroką skalę zastosowano netherytowe bronie zbroje, okazały się one zbyt op oraz niszczyły role-play powodując, iż bronie palne były praktycznie bezużyteczne, uznano, że bronie i zbroje żelazne będą bardziej pasowały do lore i rp.
Mapa[edytuj]
Mapa była takiej samej wielkości co mapa z 3 edycji, tzn. 24576 × 12288, co odpowiadało skali 1:1500. Ponownie mapę ograniczono do jednego regionu, którym był region Morza Śródziemnego, region był mniej więcej takiej samej wielkości co region gry na 4 edycji. Z tego tez wynikły kontrowersje, otóż wielu graczy (przede wszystkim koledzy Filiia i Drozda) wychodzili poza region gry, nawet wychodząc poza region mapy, czyli wchodząc do vaniliowej części świata.
Gracze[edytuj]
Na tej edycji został pobity kolejny rekord obecności. Na 4 edycji teoretycznie mogło być więcej osób, jednak to na 5 faktycznie grających było mimo wszystko więcej. Na 5 edycji zagościła oczywiście stara gwardia, czyli Mario, Piot, Emi, Zjarek, do tego Adik, Jasio Panda, Drozd, Legos, Sepuze i FIlio. Na edycji pojawili się też koledzy Drozda, którzy założyli państwa i w przypadku niektórych, grali oni długo i wprowadzili istotne wątki do lore, byli to Pterru, Worek, Michu, Putek. Filio, który zrobił swój powrót od czasu nieobecności od połowy 3 edycji, dołączył razem z kolegami tzn. Zetoriks, Wolfen i inni. Razem graczy było ponad 16.
Jednak mimo wielości graczy, ogromna ich część przede wszystkim koledzy Filia i Drozda, nie grali samodzielnie, założyli oni z góry, że będą grać wspólnie i dołączą do swoich państw, aby być silnym. Wyjątkiem może być Wolfen, który stoczył wojnę z Filiem, wygraną przez tego drugiego, co jednak było przez część serwera odebrane jako wymówka, mimo że Filio oraz Wolfen twierdzili, iż nie mieli planów na wspólną grę.
Państwa[edytuj]
Państwa na początku edycji wyglądały następująco:
- Nihelia — Mario;
- Artefactum Mechanika, następnie Rzeczpospolita Rozwoju Techniki (zwana Republiką Filijską) i Imperium Nowej Technologii (zwaną Imperium Filijskim) - Filio (następnie Wolfen i Zetoriks);
- Iberica — Piot;
- Epona — Emi;
- Jasoshima — Jasio Panda;
- Kartagina — Sepuze;
- Lokeania — Drozd;
- Putomas — Putek;
- Państwo Minatów (Mianitów, Mnatów) — Worek;
- Faraonat Teb, następnie Kemipt — Pterru;
- Halaman — Michu;
- Państwa italskie i bałkańskie — Zetoriks, Wolfen i inni;
- Carteia — Legos;
- Kafel, Hadas Kafel (Kafel Hadański) — Zjarek;
- Baków — Michał WOT;
- Arashkan — Adik.
W miarę postępu edycji doszły nowe, m.in. państwo Krzyszka, który powrócił po nieobecności od 3 edycji.
Sytuacja geograficzna i polityczna ukształtowała się już w pierwszych dniach edycji, otóż świat podzielił się w zasadzie na dwie części — wschód i zachód.
Pierwszy etap — dominacja filijska[edytuj]
Pierwszy etap w zasadzie trwał od początku edycji 29 września 350 roku p.n.e. po wyklarowaniu się dominacji filijskiej, poprzez zjednoczenie państw italiskich, bałkańskich i Artefactum Mechanica w twór zwany Rzeczpospolitą Rozwoju Techniki (Republika Filijska).
Trudno określić kiedy dokładnie wyklarowała się dominacja filijska, otóż już dzień po starcie edycji RPRT zostało założone po I Wojnie Italskiej, jednak w trakcie tego etapu jeden z najważniejszych członków tego państwa — Wolfen, przeszedł do polis Zaory, po pewnym czasie wrócił do Filia.
Już na początku edycji Filio zwrócił się do Epony, Nihelii i Jasoshimy w celu utworzenia sojuszu, skwitował to słowami "albo po dobroci, albo inaczej to załatwimy", wytworzył się przy tym nieoficjalny pakt krwi pomiędzy uzależnionymi od Filijczyków państwami, później przerodził się w Ligę Międzymorską.
Dominacja filijska zakończyła się Wojną Filijską i banem Wolfena, w której udział wzięło większość państw, niszcząc potęgę tego państwa, która została w części odbudowana wiele lat później.
Pierwszy etap trwał 48 lat, a więc bardzo długo, trzeba dlatego podzielić go na fazy oraz regiony.
Pierwszą fazą była faza początkowa, zaczęła się ona w momencie rozpoczęcia edycji i zakończyła się po wojnach italskich i bałkańskich, w wyniku których powstała prawdziwa potęga Republiki Filijskiej złożoną z aż pięciu narodów (Filio, Zetoriks, Wolfen i dwóch innych kolegów). Trzeba nadmienić, iż potęga ta była powodem silnego, niepotrzebnego grindu, cheatowania, włamywania się na konto admina i niszczenia lore swoimi decyzjami, z powodu tego lore 5 edycji bardzo ucierpiało.
Faza pierwsza[edytuj]
Faza pierwsza zakończona została wojna z Rzymem w roku 347 p.n.e., w tym trzyletnim okresie doszło do wielu wydarzeń.
Wschód[edytuj]
Na wschodzie doszło do utworzenia wielu nowych państw, największym z nim było Putomas, jednak po szybkich podbojach pustynnych terenów doszło do unii z Lokeanią, która ogłosiła powstanie Imperium Salaidynowskiego.
Największą kontrowersją w tym okresie była sytuacja cypriańska. Najpierw kolonię na tej wyspie założyło Państwo Mianitów, następnie na zachodnich terenach wyspy powstało państwo miasto Zaory, kontrowersji dodały działania Repibliki Filijskiej. Filijczycy z premedytacją i złośliwie zajęli niezajęte tereny Cypru (bardzo wąski kawałek pomiędzy Minatu a Zaory), przy tym bardzo się śmiejąc (podobno doszło do incydentu, w którym jeden ze śmiesznków zsikał się w gacie). W końcu Zaory kupił od RPRT tereny Crypru, grożąć przy tym wojną z Mianitami o całośc wyspy.
Zachód[edytuj]
Na zachodzie doszło oczywiście do wyżej wspomnianych wojen bałkańskich oraz wojnie z Rzymem, przez co RPRT w znaczący sposób się rozbudowało i podbiło północną część Italii, południową część zajęła Jasoshima.
Budować zaczęły się nowe państwa na zachodzie Europy - Iberica, Epona i Carteia,
Faza druga[edytuj]
Faza druga trwała do utworzenia Imperium Filijskiego.
Wschód[edytuj]
Po niezwykle kontrowersyjnym transferze mieszkańców RPRT do Zaorego (Wolfen przeszedł do Hordy), Zoary urósł do rangi superpotęgi, przycmiewając przy tym wszelkie inne państwa tamtego regionu, w tym Nihelię, Imperium Salaidynowskie, Kafel i Faraonat Teb. Zasługą potęgi Zaorego było oszukiwanie ze strony Wolfena, co wyjdzie na jaw dopiero wiele lat później. Zaory zagroził wojną Państwu Mianitów, ci postanowili oddać tereny cypriańskie mimo tego, że Nihelia ofiarowała im swoją pomoc, poza tym mieli wsparcie Salaidynów, a nawet RPRT gdyż okazało się, że Filio nie wyraził zgody na wcześniej wspomniany transfer ludności.
Doszło także do innego konfliktu terytorialnego, otóż po udanych podbojach miast przez Królestwo Nihelejskie, do króla Nihiliona II doszły słuchy o przejęciu wyspy Krety przez Halaman, Kreta była immanentną częścią Grecji, którą miała zostać odbudowana pod wodzą Nihelei. Nihelia zagroziła, wojną, oficjalny list Nihiliona II do Halamanu:
Dzisiaj tj. dnia 5 czerwca 343 roku p.n.e., do stolicy państwa Halaman została dostarczona przesyłka zawierająca List do Halaman, oto treść tego listu: List Króla Nihiliona II do władcy Halaman. Celem rozwoju i podbojów Królestwa Nihelii jest odbicie i wzięcie w ochronę ludów greckich. Naszym obowiązkiem, jako ostatnie królestwo greckie, jest kontrola wszystkich ziem nnaszych przodków. Dlatego też Król Nihilion II pisze ten list, jako przestroga oraz jako obietnica przyszłych zdarzeń. Nihilion II oczekuje oddania wyspy Krety Królestwu Nihelii za godnym odszkodowaniem w wysokości 27 złota. Na odpowiedź Nihelia poczeka 3 lata (do soboty, 8 czerwca), jak Halaman będzie milczał albo wyda odpowiedź negatywną, oznaczać to będzie wojnę między naszymi państwami. Podpisano, Król Nihelii Nihilion II.Halaman chcąc uniknąc wojny sprzedało ową wyspę Salaidynom, którzy po krótkich rozmowach z Nihelejczykami oddali wyspę za 30 sztabek złota.
Ciekawostką jest to, że jeszcze przed poddaniem Cypru Zaoremu, w sojusz przeciwko Minatom wszedł Kafel.
Najbiiższym momentem wybuchu wojny na Cyprze były rozmowy pomiędzy Minatami a królem Iliem I z Nihelii, jednak nic z tego nie wyszło gdyż w ostateczności, jak wyżej wspomniano, wyspę w całości przekazano Zaoremu, który sam został anektowany później przez Filijczyków po drugim już transferze ludności (Wolfen wrócił do Filia), Mianiatowie 16 czerwca 334 p.n.e.: "(Państwo Mianitów) Postanowilo Odac Wscdnia Czesc Cypru Panstwu Zaory", po tym antagonizmy na chwilę ucichły, rok później Mianitowie złożyli hołd Salaidynom, dołączając przy tym do ich imperium.
W tym samym roku, a więc w 333 p.n.e. Arashkan oficjalnie został zajęty po długim czasie zastoju przez Nihelejczyków. Państwo to praktycznie nie miało ani jednego miasta, stolica Hattusa straciła prawa miejskie po tym, jak nie spełniała wymagań dotyczących budowli, jej miejsce zajęła Orellania, zbudowana wiele lat później.
Zachód[edytuj]
Od roku 347 do 325 p.n.e. nie doszło na zachodzie do wielu istotnych lorowo wydarzeń, państwa tamtego regionu czyli Iberica, Epona, Carteia i Filijczycy sykcesywnie się rozszerzały (z wyjątkiem Cartei), dopiero w 318 roku p.n.e. doszło do wydarzenia, które było najistotniejszą sprawą w tamtym regionie i czasie, otóż był to konflikt graniczny pomiędzy Ibericą i Eponą. Pewien imigrant z ziem iberyjskich dotarł do Epony, Iberica: "WZYWAMY państwo Epona do poszanowania moralnych zasad międzynarodowych i do PRZEKAZANIA zbiegłego lub porwanego obywatela z miasta Tarragona tuż przy naszych granicach!!!". Odpowiedzią Epony na wezwanie Iberici było zabicie poprzez ukamieniowanie posłańca, Epończycy odpowiedzieli w liście tak: "Nie mamy obowiązku niczego ani nikogo oddawać. [...]. Obywatel Filsofoem nie ma zamiaru powracać do starej ojczyzny.", dodatkowo wprost zagrozili wojną. Warto zauważyć iż Epona była dalej związana niepisanym "sojuszem" z Filijczykami, Nihelejczykami i Jasoshimą, do którego zostałą w zasadzie przymuszona, konflikt między tymi państwami został zawieszony z powodu narastającej napiętej sytuacji z Filijczykami, którzy zagrażali w zasadzie wszystkim, dodatkowo 5 lat później został spisany sojusz tworzący Ligę Międzymorską (po wygaśnięciu "sojuszu" z RPRT). Konflikt wznowi się dopiero po Wojnie Filijskiej, a więc w 303 roku p.n.e.
Faza trzecia[edytuj]
Fazą trzecią była droga do Wojny Filijskiej, w tej fazie doszło w zasadzie do zjednoczenia się wszystkich przeciwko Filijczykom.
Wschód[edytuj]
1 lipca 319 roku p.n.e. (2024) doszło do wielkich kontrowersji, otóż RPRT zajęło ogromną część Anatolii bez zbudowania ani jednego miasta, dokonali tego za pomocą budowania tzw. "towerów", forma takiego "zasiedlania" terenów wywodziła się z Imperium Salaidynowskiego, w którym to ogromne połacie pustynnego terenu były zabudowane małymi wieżami (fil, wierzami). W wyniku tego wyrósł konflikt, otóż Wolfen (który zajął tereny anatolskie) bardzo się zdenerował na odmowę dodania pustych terenów jako zajętych na mapę, jako argument podał, iż Drozd robił podobnie i ma wielki niezaznaczony teren na mapie, Mario widząc łamanie regulaminy wysłał do Drozda rozkaz załatania tzw. "dziury" w terenie miastami, a Wolfenowi nakazał zbudowanie kilku miast na zajętym przed siebie terenie, jakiś czas później okazało się, że tereny nadal były praktycznie niezaludnione, łamiąc w sposób jawny regulamin, Salaidynowie: "Wielki Władca Lokeanii, Miantów i Putkomasu ogłosił wielką rozbudowę całego kraju, nie tylko infrastruktury ale ogłosił powstania 100 miast w jednym dni". W wyniku wspomnianej rozbudowy, na mapie pojawiło się wiele miast, które miały często bezsensowane nazwy i były bardzo małe, ta kontrowersja zacementowała klasyfikację 5 edycji jako edycji bekowej (podobnie jak 3 edycja), utrwalając obraz niej jako nieudanej.
W Nihelii doszło do przejęcia władzy przez Mecesa Wielkiego, który zajął tereny italskie, podwajając ilość ludności Nihelii oraz silnie rozbudowując armię poprzez dodanie Jaśka do swojego państwa.
5 lipca 313 roku p.n.e. władca Epony i król Meces Wielki podpisał sojusz o nazwie Ligii Międzymorskiej, stał się on najpotężniejszym sojuszem i skutkował późniejszą dominacją nihelejską.
Na kanale #ogólny doszło do rozmowy między Mecesem Wielkiem, królem nihelejskim a faraonem Thamkhaferu, wynikiem której był zakład, którego treścią było to, czy w najbliższych latach wybuchnie jakaś wojna, wygrany miał dostać emeraldy oraz przywilej nazwania jednego z miast na terenie drugiej strony umowy, umowę wygrał faraon, który przewidział wybuch wojny, dostał on emeraldy oraz nazwał nowostworzone miasto Strontia na terenie Italii.
Zachód[edytuj]
Po wysłaniu zawiadomienia do wszystkich państw zachodnich i nie tylko, król Zimu Kafela postanowił wysłać kolonizatorów w celu podbicia nowych ziem na północy Europy w 313 roku p.n.e. Przykuło to uwagę Epony, która widząc obcą siłe, pragnącą podbojów na terenach celtyckich, postanowiła zająć te tereny i wybić kafelskich kolonizatorów, to spowodowało gniew króla Zimu, który rok później t.j. 6 lipca 312 roku p.n.e. wypowiedział wojnę Eponie, do wojny dołączyłą Nihelia, która była przecież w sojuszu Ligii Międzymorskiej z Eponą, więcej na: Wojna Kafelska. Po wygranej Ligii Międzymorskiej, Kafel został podbity, a jego lud przeniósł się na nowe tereny, zakładając przy tym państwo o nazwie Kafel Hadański (Hadas Kafel, heb. Nowy Kafel), który dołączył do Ligii Międzymorskiej, a następnie po rozwiązaniu tego sojuszu, był w bliskich relacjach z Republiką Nihelejską.
W międzyczasie doszło do podboju Kartaginy przez Ibericę, wykorzystując prawo nieobecności.
Wojna Filijska[edytuj]
Wojna Filisjka wybuchła 16 lipca 302 roku p.n.e., była ona kresem Imperium Filijskiego, na które rzuciły się siły iberyjskie, epońskie, nihelejskie, salaidynowskie i najemnicy tebańscy.
Droga do wojny[edytuj]
Już długo przed wybuchem wojny narastały antyfilijskie sentymenty we wszystkich mocarstwach regionu, w Nihelii na posiedzeniach Magnum Consilium (Wielkiej Rady, zwanej też niewłaściwie senatem) jeden z Członków krzyczał: "filio delenda est", co w tłumaczeniu oznacza że Filijczycy muszą zostać zniszczeni. Plan nihelejski na pokonanie Filijczyków miał na celu totalne unicestwienie tego narodu, w tym jego budynków i majątku, oraz rozbiór ich terytoriów. Zapały nihelejskie popierała Epona, jednak sprzeciwiwała się Iberica, która twierdziła, iż trzeba ich pokonać i zakazać dalszej ekspansji i zagrażania innym niepodległym narodom. Plany zostały zmienione na dzień przed wojną, otóż Wolfen, jeden z najważnieszych członków tego państwa, został zbanowany na podstawie dowodu oszukiwania, w tym włamywania się na konto administratora Maria. Po banie okazało się, że Filijczycy są znacząco osłabieni, a sojusz niezależnych państw ma znaczącą przewagę nad nimi.
Okazji do wojny szukano wielokrotnie, jednak to sami Filijczycy podsunęli powód do interwencji, otóż rok przed wybuchem wojny INT wysłało zawiadomienie do Iberici o dołączenie do tego państwa po dobroci lub nie, Filio: "INT wysyła do Iberici zaproszenie do dobrowolnego dołączenia do INT czas oczekiwania na odpowiedź 2 lata nie udzielenie odpowiedzi będzie oznaczało wojnę.", przy tym Filijczycy zgłosili propozycje dołączenia do Ligii Międzymorskiej, która została w ostateczności odrzucona.
Przebieg wojny[edytuj]
Wojna była jednostronna, po stronie Filijczyków był tylko Filio i Zetoriks (2 osoby), a po stronie państw niepodległych Nihelia (Grecy, Italczycy i najemnicy tebańscy), Epona, Iberica i Imperium Salaidynowskie (razem 7 osób). Mimo przewagi technologicznej siły państw niepodległych pokonały Filijczyków w dwóch niezależnych bitwach.
Front wschodni[edytuj]
Na fronie wschodnim znajdowały się siły salaidynowskie - Drozd i Putek. Zajęli się oni przejmowaniem niebronionych terenów anatolskich, cypriańskich, a następnie dołączyli do głównej sily w Filium (fil. C'qthulis).
Front środkowy[edytuj]
Na fronie środkowym znajdowały się greckie siły nihelejskie i najemnicy z Teb, ruszyli oni z terenów Italii na Filium, zdobywając przy tym miasta bałkańskie. Pierwszą bitwę stoczono przy oblężeniu Filium, w którym to miasto bronili Arkańczycy. Mimo przewagi liczebnej, początkowo Nihelejczycy nie mogli przebić obrony miasta. Arkańczycy raz zostali zepchnięci, jednak odbudowali siły i dalej walczyli, wielkim przełomem było oderwanie połowy sił Nihelejskich i udanie się za linie wroga do łóżek i ich zniszczenie, w tym czasie Arkańczycy walczyli z najemnikami tebańskimi. Po zniszczeniu łóżek pozostałe siły Nihelejskie wraz z najemnikami otoczyli niedobitków oraz wybili ich co do ostatniego, po czym zdobyli wschodnią, a następnie środkową część miasta udając się na zachód by wspomóc swoich sojuszników.
