Walter Wiesław Gołębiewski
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 28 października 1942 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | ekonomista, publicysta, historyk, politolog | |
| Narodowość | polska | |
| Uczelnia | Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Uniwersytet w Denver | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Walter Wiesław Gołębiewski (ur. 28 października 1942 w Warszawie) – działacz polonijny i sportowy, ekonomista, ekspert UNIDO, publicysta, historyk, politolog, prezes Światowej Rady Badań nad Polonią. Prezydent Polish American Congress Western Florida Division Corporation, Wiceprezes do spraw polskich Koalicji Amerykańskiej Polonii.
Życiorys[edytuj]
Edukacja[edytuj]
Szkoła Podstawowa nr 140 w Warszawie /1949–1956/, Matura w Liceum Ogólnokształcącym nr 4 im. Adama Mickiewicza w Warszawie /1956–1960/. Studia w latach 1960–1965 na SGPiS (obecnie SGH) w Warszawie, gdzie uzyskał stopień magistra ekonomii. W 1982 r. studiował: industrial marketing and business law na Uniwersytecie w Denver, College on Exercise Physiology and Sport Psychology – United States Olympic Committee – 1988, Colorado Springs USA. Studia podyplomowe. Stany Zjednoczone[1].
Praca zawodowa[edytuj]
W latach 1976–1983 pracował jako ekspert UNIDO/United Nations Industrial Development Organization/. W ramach tej pracy napisał opracowanie dotyczące współpracy Polski z krajami rozwijającymi się, a następnie był wysyłany na misje do Libii i Jordanii oraz Iraku (1978–1983).
W latach 80. XX w. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczął pracować dla Amerykańskiego a później Kanadyjskiego Komitetu Olimpijskiego. Rozpoczął działalność publicystyczną dotyczącą tematyki polskiej transformacji ustrojowej oraz życia Polonii na świecie. W swojej działalności publicystycznej, politycznej i społecznej podkreśla tradycyjne wartości polskiego republikanizmu w zakresie wolności i niepodległości: narodu, państwa, jednostki. Walter W. Gołębiewski jest autorem przeszło dwustu artykułów o tej problematyce, oraz współautorem trzech książek. W 2013 r. napisał i wydał autobiografię pt. „Wspomnienia emigranta na tle powojennej polskiej rzeczywistości” (Toruń, Oficyna Wydawnicza Kucharski), w której ocenia okres PRL i transformację ustrojową IIIRP oraz dzisiejszą rzeczywistość w świecie Polonii. Jako prezes Światowej Rady Badań nad Polonią organizował lub współorganizował szereg naukowych konferencji o Polonii i Polakach zagranicą. Wcześniej w latach 1984–1994 jako działacz sportowy, był menadżerem drużyn kolarstwa mężczyzn i trenerem olimpijskim kolarzy szosowych USA i Kanady. W 1984 r. był członkiem zespołu managerów reprezentacji USA w czasie Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. W latach 1989–1994 był managerem i trenerem narodowej drużyny kolarstwa szosowego Kanady. Jako trener i manager uczestniczył w Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej w 1990 r. w Nowej Zelandii i w tej same roli w Igrzyskach Olimpijskich w 1992] r. w Barcelonie.
W latach 90. XX w. pracował jako dyrektor kilku firm (m.in. Polex- GM – dealer General Motors w Polsce i USA)[1].
Działalność społeczna[edytuj]
- Prezes Polish Club of Denver w latach 2000–2002
- Prezes The Chamber of Commerce – Clear Creek County w latach 1997–2001
- Delegat Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na III Zjeździe Polonii i Polaków z Zagranicy, Warszawa, 22–26 września 2007 r.
- Delegat Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na V Zjeździe Polonii i Polaków z Zagranicy, Warszawa, 20–23 września 2018 r.
- Od czerwca 2007 r. prezes Światowej Rady Badań nad Polonią[2][3]
- Prezydent Kongresu Polonii Amerykańskiej Zachodniej Florydy od października 2016 r.
- Wiceprezes do spraw polskich Koalicji Amerykańskiej Polonii. od 2017 r.
- Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej na Florydzie od 2019 r.
Członek Związku Narodowego Polskiego w USA oraz Polish American Historical Association.
Organizator lub współorganizator wielu konferencji naukowych dotyczących badań nad Polonią:
- ”Polacy i Polonia na świecie – stan badań i ich perspektywy na XXI wiek” Suwałki, 15–17 września 2006 r,
- ”Dziedzictwo Polaków na Wschodzie i Ich związki z Macierzą” – Warszawa, 22–24 czerwca 2007 r.,
- ”Polacy w Ameryce Północnej – 400-lecie, Warszawa, 7–8 listopada 2008 r.,
- „Niepodległościowe uchodźstwo polskie w Europie i na świecie i jego rola w pomocy Krajowi po Układzie Jałtańskim 1945-1990” Warszawa, 22–24 października 2009 r.,
- "Polacy w Ameryce Łacińskiej" UKSW – Warszawa, 8–9 kwietnia 2011 r.[4]
- "Polacy w Niemczech" Muzeum Niepodległości w Warszawie, 20–21 kwietnia 2012 r.
- "Konsekwencje deportacji oraz losy Polaków na Wschodzie po agresji sowieckiej na Polskę 1939 r.". Muzeum Niepodległości w Warszawie 12–13 kwietnia 2013 r.
- "Rola mediów polskich w podtrzymywaniu tożsamości narodowej mniejszości polskiej na Ukrainie, Białorusi, Litwie i Łotwie po rozpadzie ZSRR" Muzeum Niepodległości w Warszawie 30 lipca 2014 r.
- Przywództwo polonijne i jego rola w utrzymaniu polskiej tożsamości narodowej" UKSW Warszawa 12–13 czerwca 2015 r.
- Millenium na Uchodźstwie w USA, Senat Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 18 kwietnia 2016 r.
- Rola Wychodżstwa Polskiego w kształtowaniu świadomości narodowej młodego pokolenia Polaków na emigracji i w krajach byłego ZSRR. UKSW Warszawa 9–10 czerwca 2017 r.
- Rola i Udział Emigracji Polskiej w Odzyskaniu Niepodległości w 1918 r., 13–14 listopada 2018 r., Warszawa, UKSW.
- Polskie Wychodżstwo i Jego Przyczyny Podczas II Wojny Światowej i Po Jej Zakończeniu, 24–25 października 2019 r, Warszawa, UKSW.
- Rola Polonii USA w kształtowaniu relacji polsko-amerykańskich w XX i XXI wieku. Orchard Lake Schools. USA, 9-10 października 2020 r.
Poglądy[edytuj]
Zwolennik idei politycznej polskiego republikanizmu opartego i budowanego na demokratycznych zasadach wolności i niepodległości: narodu, państwa, jednostki. Pełne poparcie dla Rzeczypospolitej otwartej na świat, naszego członkostwa w NATO i UE przy zachowaniu naszej tożsamości narodowej. Przeciwnik realizacji porozumień „okrągłego stołu i uzgodnień w Magdalence”, a widzący konieczność pokazania prawdy o najnowszej historii Polski po drugiej wojnie światowej i tzw. „transformacji ustrojowej”, opracowanej przez historyków i politologów. Wyznawca jedności narodowej Polaków niezależnie od naszego miejsca zamieszkania w świecie, budowanej w oparciu o nasze dziedzictwo narodowe i współpracę z Ojczyzną.
Nagrody i odznaczenia[edytuj]
- Patriae Commodis Serviens – KRZYŻ POLONIA w uznaniu zasług dla sprawy polskiej, przyznany przez Kapitułę Krzyża Polonii Światowej Rady Badań nad Polonią. Warszawa, 2017 r.
- Medal 100-lecia Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów i Kolarstwa Polskiego – 1986 r.
- Order Męczeństwa i Zwycięstwa dla Represjonowanych od 1939 do 1989 za Walkę o Polskę Wolną i Sprawiedliwą przyznany w 2003 r. przez Krajowy Związek Weteranów Walk 1939–1989 o Polskę Wolną i Sprawiedliwą[1].
- Medal Wojska Polskiego, Decyzja Ministra Obrony Narodowej nr.714/Kadr z dnia 5.04.2019 r.
Publikacje[edytuj]
Walter. W. Gołębiewski jest autorem ponad dwustu artykułów dotyczących głównie spraw związanych z historią i współczesnością Polonii na świecie, które publikował w takich czasopismach krajowych i polonijnych jak:
- Gazeta wydawana w Toronto
- Panorama Polska. Magazyn Kulturalny (Edmonton, Kanada)
- Biuletyn PAP – Polonia dla Polonii
- Echa Kolorado
- Rocznik Polonii – wydawany przez Światową Radę Badań nad Polonią[1]
- "Echa Polesia" – Kwartalnik ZPB /Związku Polaków na Białorusi/.
Walter W. Gołębiewski jest autorem książki o tematyce związanej ze światem Polonii i Polaków za granicą pt. „Wspomnienia emigranta na tle powojennej polskiej rzeczywistości”, Oficyna Wydawnicza Kucharski – Toruń 2013r, oraz współautorem kilku książek: „Rodacy na Stadionach Świata” – X Międzynarodowe Sympozjum Biografistyki Polonijnej – Kielce 2007 r., „Polacy i Polonia na świecie – Stan badań i ich perspektywy na XXI wiek” – Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej. Suwałki 2006 r., „Polska-Dwa Światy Kraj i Polonia” – Wydawnictwo, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2009 r., oraz autorem raportu dla United Nations Industrial Development Organization /UNIDO/-„Cooperation between Poland and developing countries”/Współpraca Polski z krajami rozwijającymi się/- UNIDO. Wiedeń, 1977 r. Jako prezes Światowej Rady Badań nad Polonią Walter, Wiesław Gołębiewski jest organizatorem lub współorganizatorem corocznych konferencji naukowych tego Stowarzyszenia dotyczących tematyki historii Polonii i Polaków za granicą.
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 . Na podstawie skanów dokumentów i zdjęć medali przysłanych na OTRS
- ↑ Skład Zarządu Światowej Rady Badań nad Polonią 2007, Rada Badań nad Polonią [zarchiwizowane z adresu 2014-07-14].
- ↑ Skład Zarządu Światowej Rady Badań nad Polonią 2009, Rada Badań nad Polonią [zarchiwizowane z adresu 2010-07-14].
- ↑ O dorobku i planach Światowej Rady Badań nad Polonią, Nasza Gazeta, 41 (530)
This article "Walter Wiesław Gołębiewski" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Walter Wiesław Gołębiewski.
