Zdzisław Łoziński
Strona Szablon:Żołnierz infobox/styles.css nie ma żadnej zawartości.
| ||
 podpułkownik kawalerii
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1884 Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane/select”, w linii 93: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). | |
| Data i miejsce śmierci | ? Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane/select”, w linii 93: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | .png){kind=small} c. i k. armia, Wojsko Polskie
| |
| Jednostki | 8 Pułk Ułanów 6 Pułk Ułanów 4 Pułk Ułanów 27 Pułk Ułanów 10 Pułk Strzelców Konnych Dep. II Kaw. MSWojsk. ZMK nr 2 RIK Toruń | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Zdzisław Łoziński (ur. 5 lipca 1884, zm. ?) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj]
Urodził się 5 lipca 1884[1]. W c. i k. armii został awansowany na stopień porucznika rezerwy kawalerii z dniem 1 listopada 1912[2]. W 1914 jako były oficer zawodowy był oficerem rezerwowym 8 pułku ułanów w Czerniowcach[3]. Podczas I wojny światowej zotał awansowany na stopień rotmistrza rezerwy kawalerii z dniem 1 maja 1916[4]. Do 1918 pozostawał oficerem rezerwowym 8 pułku ułanów[5].
Po zakończeniu wojny, jako były oficer armii austriackiej, dekretem z 12 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 maja 1916 z jednoczesnym zaliczeniem do 1 Rezerwy Armii i powołaniem do służby czynnej na czas wojny i do demobilizacji[6][7]. Także 12 kwietnia 1919 otrzymał przydział do 6 pułku ułanów z dniem 1 listopada 1918[8]. Pod koniec 1919 został przeniesiony z 6 pułku ułanów do komisji remontowej Nowy Targ[9]. 19 kwietnia 1920 został przeniesiony z komisji remontowej Nowy Targ do szwadronu zapasowego 4 pułku ułanów[10]. Dekretem z 15 lipca 1920 został zatwierdzony w stopniu majora kawalerii z dniem 1 kwietnia 1920[11]. Następnie został awansowany na stopień podpułkownika jazdy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[12]. W 27 pułku ułanów w Nieświeżu był zastępcą dowódcy pułku oraz dowódcy I dywizjonu do 10 października 1923, po czym został przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy 10 pułku strzelców konnych[13][14]. Z dniem 1 października 1924 został przydzielony do Departamentu II Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko kierownika referatu zakupów w Wydziale Remontów[15][16]. W okresie tej pracy wykazywał wybitne zdolności i wiedzę fachową, czym przyczynił się do podniesienia stanu hodowli w kraju przez dążenie do zakupu koni dla armii tylko od hodowców krajowych, za co otrzymał pochwałę od szefa administracji Armii, gen. dyw. Daniela Konarzewskiego[17]. Po roku pełnienia ww. stanowiska w 1925 został przeniesiony na stanowisko kierownika Zapasu Młodych Koni Nr 2 w Wyrzysku, które pełnił do grudnia 1926, po czym został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[17][18]. W 1928 był rejonowym inspektorem koni w Toruniu[19]. Został przeniesiony w stan spoczynku. W 1934 był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnów[20].
Odznaczenie[edytuj]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy – Austr-Węgry (przed 1914)
Przypisy[edytuj]
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 337.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 653.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 653.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 924.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1019.
- ↑ Rozkaz 1427. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 44, s. 1066, 24 kwietnia 1919.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 68.
- ↑ Rozkaz 1427. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 45, s. 1091, 26 kwietnia 1919.
- ↑ Rozkaz 208. „Rozkazy DOG Kraków”. Nr 208, s. Pkt. 3562, 2 grudnia 1919.
- ↑ Rozkaz 483. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 16, s. 326, 3 maja 1920.
- ↑ Dekret 703. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 28, s. 645, 28 lipca 1920.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 676.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 653.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 731.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924 roku, s. 613.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 17, 595, 598.
- ↑ 17,0 17,1 Pochwały. ppłk Łoziński Zdzisław. „Polska Zbrojna”. Nr 32, s. 645, 1 lutego 1926.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 428.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 328.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 336, 942.
Bibliografia[edytuj]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
This article "Zdzisław Łoziński" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Zdzisław Łoziński.
|
This page exists already on Wikipedia. |
