Demokracja organiczna
Demokracja organiczna – system polityczny w którym powszechna reprezentacja nie jest wybierana w powszechnych wyborach, ale poprzez stosunki społeczne, które uważane są za „naturalne”, takie jak rodzina, gmina lub jakikolwiek delegowany organ decyzyjny. Odrzucane są liberalizm, parlamentaryzm i partie polityczne.
Teoria[edytuj]
Organiczna koncepcja społeczeństwa sięga stoików, a jej głównym współczesnym teoretykiem był Johannes Althusius[1]. W dzisiejszych czasach ideę tę urzeczywistnia niemiecki idealizm z Heglem i innymi pomniejszymi myślicielami, takimi jak Karl Christian Friedrich Krause, którego uczeń Heinrich Ahrens rozwijał ją systematycznie jako jeden z najbardziej zdeterminowanych propagandystów filozofii krausowskiej, która była popularna w Europie przez dwie trzecie XIX wieku.
Demokracja to metoda udziału rządzonych w podejmowaniu decyzji publicznych. W demokracji organicznej wykonywanie jakiegokolwiek prawa indywidualnego jest uwarunkowane decyzjami podejmowanymi w „tradycyjnych” korporacjach społecznych, takich jak rodzina lub gmina, innych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, takich jak związek, związki religijne lub monopartia. Jest to polityczna realizacja modelu ekonomicznego znanego jako korporacjonizm[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj]
- ↑ Gonzalo Fernández de la Mora, El Organismo de Althusio, Revista de Estudios Políticos, 1991. [1]
This article "Demokracja organiczna" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Demokracja organiczna.
