Dwanaście Konkluzji Lollardów
Dwanaście konkluzji (wniosków) lollardów – średnioangielski tekst religijny zawierający wnioski przywódców angielskiego ruchu lollardów, zainspirowane naukami Johna Wikliffe'a. Konkluzje[1][2] spisano w 1395 roku. Tekst został przedstawiony Parlamentowi Anglii i jako afisz przybity gwoździami do drzwi opactwa Westminster i katedry św. Pawła (typowa średniowieczna metoda publikowania). Manifest sugerował rozszerzony traktat Trzydzieści siedem wniosków (trzydzieści siedem artykułów przeciwko korupcji w Kościele) dla tych, którzy chcieli bardziej dogłębnych informacji.
Dwanaście wniosków[edytuj]
Tekst podsumowuje dwanaście obszarów, w których Lollardzi dostrzegali konieczność reformy kościoła chrześcijańskiego w Anglii.
Wniosek pierwszy: stan Kościoła[edytuj]
Pierwszy wniosek stwierdza, że Kościół angielski zbytnio zaangażował się w sprawy władzy doczesnej, kierując się złym przykładem Kościoła rzymskiego.
Drugi wniosek: kapłaństwo[edytuj]
Drugi wniosek stwierdza, że ceremonie używane do wyświęcania kapłanów i biskupów nie mają żadnej podstawy biblijnej ani precedensu.
Wniosek trzeci: celibat duchowny[edytuj]
Trzeci wniosek stwierdza, że praktyka celibatu duchownego zachęcała do sodomii wśród duchowieństwa.
Czwarty wniosek: przeistoczenie[edytuj]
Czwarty wniosek głosi, że doktryna przeistoczenia prowadzi do bałwochwalczego kultu przedmiotów codziennego użytku (komunikantów).
Piąty wniosek: egzorcyzmy i święta[edytuj]
Piąty wniosek głosi, że egzorcyzmy i święcenia dokonywane przez księży są rodzajem czarów i są niezgodne z zasadami chrześcijaństwa.
Szósty wniosek: duchowni w urzędach świeckich[edytuj]
Szósty wniosek stwierdza, że niestosowne jest, aby mężczyźni piastujący wysokie urzędy w Kościele jednocześnie zajmowali stanowiska wielkiej doczesnej władzy.
Siódmy wniosek: modlitwy za zmarłych[edytuj]
Siódma konkluzja stwierdza, że modlitwy za dusze poszczególnych zmarłych osób są niemiłosierne, ponieważ domyślnie wyklucza wszystkich innych błogosławionych zmarłych, za których się nie modlimy, oraz że praktyka proszenia o modlitwę za zmarłych poprzez wpłacanie datków finansowych jest swego rodzaju przekupstwem, które psuje Kościół.
Ósmy wniosek: pielgrzymki[edytuj]
Ósmy wniosek stwierdza, że praktyki pielgrzymkowe i kult relikwii są w najlepszym razie nieskuteczne dla zasług duchowych, a w najgorszym zbliżają się do bałwochwalstwa - kultu przedmiotów (stworzeń), a nie Stworzyciela.
Dziewiąty wniosek: spowiedź[edytuj]
Dziewiąta konkluzja stwierdza, że praktyka spowiedzi w celu odpuszczenia grzechów jest bluźnierstwem, ponieważ tylko Bóg ma moc odpuszczania grzechów i ponieważ gdyby księża mieli tę moc, byłoby okrutnym i niemiłosiernym z ich strony odmawianie tego przebaczenia komukolwiek, nawet jeśli odmówili przyznania się do swych grzechów.
Dziesiąty wniosek: wojna, bitwa i krucjaty[edytuj]
Dziesiąty wniosek głosi, że chrześcijanie powinni powstrzymywać się od przemocy, a zwłaszcza wojen, które mają uzasadnienie religijne, takich jak krucjaty, które są bluźniercze, ponieważ Chrystus nauczył ludzi kochać i przebaczać swoim wrogom.
Jedenasty wniosek: kobiece śluby wstrzemięźliwości i kwestia aborcji[edytuj]
Jedenasty wniosek stwierdza, że kobiety w Kościele, które złożyły śluby celibatu, uprawiają seks, zachodzą w ciążę, a następnie szukają aborcji, aby ukryć fakt, że złamały swoje śluby, praktykę, którą tekst zdecydowanie potępia.
Wniosek dwunasty: sztuka i rzemiosło[edytuj]
Dwunasty wniosek stwierdza, że chrześcijanie poświęcają zbyt wiele energii i uwagi na tworzenie pięknych przedmiotów artystycznych i rzemieślniczych oraz że ludzie powinni uprościć swoje życie i odnowić swoje oddanie pobożności, powstrzymując się od niepotrzebnych wysiłków.
Przypisy[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Margaret Deanesly,: The Lollard Bible and other medieval biblical versions. Cambridge University Press, 1920, s. 257-8, 265, 282-3, 374-6.
Linki zewnętrzne[edytuj]
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Dwanaście Konkluzji Lollardów" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Dwanaście Konkluzji Lollardów.
