Edward Burzyński
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1924 Płoteczno (Wołyń) | |
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1980 Oleśnica | |
| Narodowość | polska | |
| Dziedzina sztuki | literatura piękna | |
| [Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa] | ||
Edward Burzyński (ur. 1 stycznia 1924 w Płotecznie (Wołyń), zm. 1 kwietnia 1980 w Oleśnicy) – polski poeta, więzień niemieckiego obozu pracy w Datteln, skazany na śmierć w pokazowym procesie po pogromie kieleckim.
Syn Antoniego Burzyńskiego i Celestyny Burzyńskiej (z domu Ostrowskiej). W latach 1950–1980 mieszkał w Oleśnicy, gdzie pracował w Spółdzielni Inwalidów SINOL. Zapomniany, w 2020 roku odkryty na nowo przez oleśnickie Stowarzyszenie Evviva l'arte, które wydało zbiór jego poezji pt. Czarny zeszyt, czyli codzienność[1].
Przypisy[edytuj]
- ↑ Edward Burzyński, Stowarzyszenie Evviva l’arte, 15 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-15] (pol.).
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Edward Burzyński" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Edward Burzyński.
