Eugeniusz Ponasenkov

Eugeniusz Ponasenkov (Евгений Понасенков), (ur, 13 marca 1982, Moskwa) – znany naukowiec-historyk, reżyser, autor bestsellerowej monografii ,,Pierwsza naukowa historia wojny 1812 roku"(monografia zawiera 900 stron, napisana na podstawie 4000 źródeł archiwalnych), prezenter telewizyjny, aktor i kolekcjoner.

Wykształcenie

Wydział Historyczny, Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa.

Życiorys

Historia rodziny: ojciec jest lekarzem, matka inżynierem; ze strony matki Eugeniusz należy do dziedzicznych arystokratów, mających dom w Petersburgu, a także pałac i stadninę koni na Krymie, ale on sam lubi pamiętać zdanie Napoleona „moje drzewo genealogiczne zaczyna się od 18 Brumaire”, oraz „nie przywiązuje dużej wagi do drzewa genealogicznego przerwanego katastrofą 1917 r.”.

E. Ponasenkov jest także znanym pracownikiem teatru. To jego legendarna diva operowa Elena Obraztsova zaprosiła do reżyserii swojej rocznicy (grudzień 2009 — spektakle teatralne w Teatrze Bolszoj i Sali Kolumnowej Domu Związków), w której wzięła udział fenomenalna liczba światowych gwiazd operowych i krajowych celebrytów (wśród nich: Eva Marton, Sylvia Shash, Maria Guleghina, Valentin Gaft, Galina Volchek, Elina Bystritskaya, Larisa Dolina, Vladimir Zeldin i wielu innych).

Dzieciństwo i młodość

Eugeniusz od dzieciństwa spędzał większość czasu w mieszkaniu czytając dużo książek, od klasycznej literatury do książek historycznych. Historia była jego z jednych pasji, a właściwie: historia Francji XIX wieku i jego wpływ na prawie cały świat.

W 2004 roku napisał książkę „Prawda o wojnie 1812 roku”(przy pomocy której bronił dyplom w uniwersytecie). według której wina za wojnę 1812 roku ponosi Rosja, nie Francja, udowadniał, że Rosja przegrała wojnę 1812 roku. Oprócz tego napisał jeszcze ponad trzysta artykułów naukowych, publicystycznych, krytycznych i filozoficznych oraz esejów o teatrze, kinie i historii klasycznej.

W marcu 2005 roku wystawił w Teatrze Taganka Dzień Poezji, w którym jako performer brał udział legendarny [1]Jurij Ljubimow (w tej roli poeta Vvedensky).

W styczniu 2006 roku odbyła się premiera jego sztuki Linie nieba o życiu Arthur Rimbauda (na scenie teatru Szkoły Sztuki Dramatycznej; z udziałem Dani Kagan (Francja) i Julii Bordovskikh).

W marcu 2006 roku odbyła się premiera spektaklu „Niemiecka saga” (na podstawie sztuki Yukio Mishimy „Mój przyjaciel Hitler”); druga edycja produkcji spektakl — w Centrum im. Meyerhold, listopad 2007. Ten spektakl okazał się wielkim sukcesem, wielu krytyków zauważyło, że Eugeniusz odkrył „nowy styl teatralny”.

W 2007 roku opublikował książkę wspomnień „Tango w samotności”, która była, jest i będzie zawsze aktualna, biorąc pod uwagę wiek autora, słusznie może znaleźć się w „Księdze Rekordów Guinnessa”.

W latach 2009-2010 — prezenter autorskiego programu telewizyjnego „Wycieczka kulturalna z E. Ponasenkovem” (poranna transmisja kanału NTV, współprowadząca — Julia Bordovskikh).

W czerwcu 2010 roku jest reżyserem i odtwórcą głównej roli męskiej w spektaklu na podstawie własnej sztuki „Ostatnie Tango Lilly Marlene”(w roli głównej — Artysta Ludowy ZSRR Ludmiła Czursina).

Od kwietnia 2011 — prowadzący autorskiego programu Poezja losu w telewizji Komsomolskaja Prawda; program dedykowany wielkim osobistościom sztuki i polityki, między innymi: Margaret Thatcher, Luchino Visconti, Alain Delon, piosenkarz Raphael, Ałła Bajanowa, Swiatosław Richter, Karel Gott, Matthew Bourne i inni.

Główny ekspert filmu dokumentalnego poświęconego rocznicy kolegi Eugeniusza — wielkiego Plácido Domingo (TV / c "Rosja", 2010, reż. Michaił Ananyjew, Dmitrij Parszyn). Ekspert w innych dokumentalnych filmach telewizyjnych (m.in. „Sekrety światowej inteligencji”, „Zagadki Napoleona”, „Anatolijska operacja Hitlera”, „Żukow i Stalin”, „Magia losu”, „Nostradamus"," Czarownice i czarownicy "," Galina Vishnevskaya, Edith Piaf, Historia Morza Czerwonego, Miasta strachu: Wenecja, rosyjski Paryż, Historia kar cielesnych, Sztuka współczesna, Nielegalna emigracja w Europie itp.)

Uznanie światowe

Uznanie światowe i sukces profesjonalny znalazły Eugeniusza dzięki jego zdolności trzymania się zasad, mówienia prawdy, charyzmie, poczuciu humoru, wyjątkowej inteligencji, czyli innymi słowy— dzięki własnemu geniuszowi.

Wpływ na popularność Eugeniusza również ma jego wygląd — wysoki wzrost, wyraźne rysy twarzy oraz umiejętność ubrania się arystokratycznie, co zdecydowanie oddziela go od przeciętnej osoby.

Eugeniusz ma własny kanał na YouTube (Канал Здравого Смысла) w którym znajduje się mnóstwo wideo wśród których są wywiady (niektóre są dosyć skandaliczne, lecz prawdziwe) , programy ze sławnymi naukowcami, "relację na żywo", "memy" i t.d.

Dzięki powyższemu Eugeniusz jest jednym z ulubionych postaci różnych memów na YouTube, Facebook, Instagram, TikTok

Pierwsza naukowa historia wojny 1812 roku

W 2017 roku napisał monografię „Pierwsza naukowa historia wojny 1812 roku” która miała ogromny sukces i była przyczyną wielu dyskusji wśród naukowców.

Monografia była pisana w ciągu 20 lat, zawiera 900 stron i niemal 4000 przypisów archiwalnych i dokumentalnych, dzięki czemu każdy epitet może być sprawdzony osobami czytającymi.

Oprócz przyczyn wojny 1812 roku, doskonałej argumentacji faktów historycznych, czytający również może poszerzyć wiedzę o sztuce, przyrodzie zachowania jak pojedynczej osoby tak i całych ludzkich mas, jest ujawniona przyczyna agresji Rosji (która nadal jest aktualna dla tego kraju) co sprawia duży sukces monografii i podkreśla wyjątkowy talent autora.

Trzeba zauważyć, że monografia posiada mnóstwo recenzji i badań naukowców i instytucji.

Oceny działalności naukowej

1) Instytut Historii Rosji RAN, Andrey Nikolaevich Sakharov (doktor nauk historycznych, profesor, przez wiele lat był dyrektorem Instytutu Historii Rosji Rosyjskiej Akademii Nauk, redaktorem naczelnym wydawnictwa "Nauka"): "Interesująca, prawdziwa i przejmująca praca. Taka praca nie może budzić kontrowersji, ponieważ praca jest uzbrojona w fakty"

2) M. I. Krotov (Doktor nauk ekonomicznych, profesor): "Korzystając z szerokiej bazy źródeł i metody historyzmu, autor był w stanie przeanalizować wpływ systemu kontynentalnego Napoleona na budżet Imperium Rosyjskiego ,(1807-1812r) , a także ujawnić jego prawdziwe znaczenie w świetle rozwoju przemysłu wytwórczego i handlu na rynku krajowym Rosji. Szczegółowe i reprezentatywne statystyki dają czytelnikowi możliwość uzyskania niezbędnego wglądu w zmieniającą się sytuację w każdym kwartale badanego okresu.

Istnieją wszelkie powody, aby uznać ten rozdział za interesujący i celowy z naukowego punktu widzenia – przede wszystkim z punktu widzenia historii ekonomii i handlu".

3) Książę Nikita Dmitrievich Lobanov-Rostovsky (syn emigrantów, obywatel Stanów Zjednoczonych, geolog, bankier i wybitny kolekcjoner, kolekcjoner teatralnej i zdobniczej sztuki rosyjskiej I tercji XX wieku.): "Ta książka jest jedną z setek na ten temat. Imponujące jest to, że autor podszedł do badania poprzez ogólnoświatowe podejście do dokumentacji."

4) Wybitny historyk wojskowości i uniformolog Aleksiej Anatolijewicz Wasiliew: "Byłem ecenzentem tej książki, jestem bardzo dobrego zdania o tej monografii"

5) Zawodowy historyk-archiwista, burmistrz Jekaterynburga (2013-2018), członek honorowy Rosyjskiej Akademii Sztuk, autor książek o historii i restauracji ikon, Evgeny Roizman: "To bardzo fajna książka, szczera, napisana przez prawdziwego historyka. Być może jest to najbardziej monumentalna książka o epoce i tej wojnie".

6) Nikolay Svanidze (absolwent Wydziału Historii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, członek Komisji Przeciwdziałania Próbom fałszowania Historii na Uprzedzenia Interesów Rosji (od 2009 r. do likwidacji tej komisji w 2014 r.): "Przede wszystkim ta książka jest interesująca, nie oszukańcza, emocjonalna, ale emocje tkwią w faktach. Oczywiste jest, że za tą książką stoi ogrom pracy. Bardzo ciekawe są oceny autora dotyczące najwybitniejszych postaci historycznych.

7) M.S. Gedin (Kandydat nauk historycznych, profesor nadzwyczajny Wydziału Historii Ukrainy Narodowego Uniwersytetu Lingwistycznego w Kijowie): "Ta monografia rosyjskiego historyka E.N. „Pierwsza naukowa historia wojny 1812 roku” Ponasenkova jest niewątpliwie przełomowym dziełem naukowym we współczesnej historiografii. Mając solidne podłoże historyczne, dysponując wybitną erudycją, autor, jako prawdziwy naukowiec-historyk, odmówił kierowania się interesami ideologii państwowej i jako jeden z pierwszych w sposób obiektywny przeanalizował wydarzenia prezentowanego okresu.

8) Alexander Melnik (Profesor geopolityki, historyk i politolog): "Po pierwsze jest to tytaniczne dzieło napisane przez wyjątkową osobę, niepowtarzalną osobowość, a najważniejsze w tej książce jest to, że autor łamie zastane schematy i stereotypy nie tylko w ocenie wojny 1812 roku, ale także atakuje praktycznie cały system tabu i mitów, propagandy, która przez wiele stuleci tworzyła pewien obraz Rosji."

9) Historyk hrabia Aleksiej Kamensky (Historyk, kolekcjoner i potomek rosyjskich uczestników wojen napoleońskich): "Szczerze mówiąc, autor jest genialną osobą. W tej chwili bardzo odważne jest otwarcie przeciwstawiać się propagandzie.To niesamowita książka, która będzie rezonować w nasze czasy."

Przypisy

This article "Eugeniusz Ponasenkov" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Eugeniusz Ponasenkov.

📰 Article(s) of the same category(ies)

• Aleksy Romanow (ur. 1953)
• Mourah
• Cristian Marino
• Michał Olszewski (duchowny katolicki)
• Rafał Iwaniuk
• Vahid Sayadi Nasiri
• Tomasz Wolfart

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• Eugeniusz Ponasenkov in English