Gerald Tarrant

Gerald Tarrant - fikcyjna postać literacka stworzona przez Celię Friedman, jeden z głównych bohaterów cyklu jej powieści z pogranicza science fiction i fantasy zatytułowanego Trylogia Zimnego Ognia (The Coldfire Trilogy), w skład której wchodzą powieści Świt czarnego słońca (Black Sun Rising), Nadejście nocy (When True Night Falls) i Korona cieni (The Crown of Shadows). Tarrant, dzięki swej wieloznaczności i realizmowi psychologicznemu, uważany jest za najciekawszego z bohaterów Friedman.

Rys biograficzny[edytuj]

Tarrant, znany jako Neohrabia Merenthy, za życia był uczonym i reformatorem religijnym, głównym twórcą monoteistycznego Kościoła na planecie Ernie, czczonym przez późniejsze pokolenia pod imieniem Proroka; jako jeden z pierwszych w nowej kolonii urodził się jako Adept, tj. ze zdolnością posługiwania się magią dzięki manipulowaniu naturalną dla Erny siłą fae; poważna choroba i lęk przed śmiercią sprawiły, że zwrócił się ku mocom ciemności i zawarł z nimi pakt, przypieczętowany złożeniem w ofierze żony i dwójki dzieci. W swej ponad tysiącletniej wampirycznej egzystencji stał się znany jako Łowca, demoniczny władca Zakazanej Puszczy i bezwzględny morderca młodych kobiet. Wziął udział w ekspedycji kapłana Damiena Vryce'a do krainy rakhów i zawarł wtedy pakt z Vrycem, którego następnie wspomagał podczas krucjaty wymierzonej przeciw demonowi Caleście. Pod wpływem Damiena zerwał swój pakt z Nienazwanymi, mimo świadomości, że za to, czego się dopuścił, czeka go potępienie. Zabił Calestę dzięki altruistycznej ofierze z własnego życia. Ocalony przed śmiercią przez Obcą istotę znaną jako matka Iezu, miał zginąć z rąk swego jedynego ocalałego potomka, Andrysa Tarranta, którego rodzinę wymordował. Zakończenie powieści sugeruje jednak, że Tarrant i tym razem wyłgał się od śmierci, zawierając układ ze swoim niedoszłym zabójcą i korzystając z posiadanych magicznych umiejętności. Zrobił to jednak za cenę całkowitej utraty dawnej tożsamości.

Pierwowzory literackie[edytuj]

Gerald Tarrant nosi to samo imię i nazwisko, co jeden z drugoplanowych bohaterów cyklu powieści Petera O’Donnella Modesty Blaize.
W swej dumie i nieumiejętności poddania się woli Boga przypomina Lucyfera z poematu Johna Miltona Raj utracony.
Jako uczony niezdolny do pogodzenia się z własną śmiertelnością i gotowy zawrzeć pakt z szatanem, by za wszelką cenę przedłużyć własne życie, Tarrant reprezentuje postać o cechach faustowskich.
Jako nieumarły Łowca posiada wiele cech typowych dla wampira: zabójcze jest dla niego światło dnia i wszelkie artefakty związane z wiarą, może żywić się krwią, potrafi przemieniać się w dowolną istotę (zmiennokształtność).
Poświęcając się altruistycznie dla dobra innych i składając własne życie w ofierze dla ocalenia ludzkości mimo przekonania, że nie czeka go za to żadna nagroda, Tarrant przejawia cechy prometejskie i mesjańskie.