Harcerstwo Polskie na Ukrainie
| ||
 Logo organizacji | ||
| Data powstania | 1991 | |
| Założyciele | hm. Stefan Adamski | |
| Liczebność | ~300 | |
| Zasięg działalności | Ukraina | |
| Siedziba | Lwów | |
| Strona internetowa | ||
Harcerstwo Polskie na Ukrainie (HPnU) – polska organizacja harcerska działająca na Ukrainie w miejscach zamieszkania mniejszości polskiej – Małopolsce Wschodniej, Podolu i Wołyniu. Są to między innymi miasta Lwów, Winnica, Równe, Kostopol i Zdołbunów.
HPnU współpracuje z Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej[1].
Historia i działalność[edytuj]
W roku wewnątrz 1991 struktury o nazwie Krąg Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM) zrodziła się idea reaktywacji harcerstwa polskiego na Kresach, celem kształcenia i wychowywania młodzieży polskiego pochodzenia w swojej tożsamości narodowej i religijnej. Wtedy na Ukrainę instruktorzy harcerscy z Przemyśla przyjechali do Mościsk, z Opola do Drohobycza, a z Kluczborka i Opola do Lwowa. Najbardziej skuteczne okazały się działania we Lwowie. W dwóch polskich szkołach nr 10 i 24 zbierano dzieci na zbiórki, rozpoczęło się wyłanianie zastępów i wyjazdy na pierwsze obozy harcerskie do Polski[2].
We Lwowie powstały trzy drużyny: Pierwsza lwowska męska drużyna „TROP” im. Andrzeja Małkowskiego, Trzecia lwowska żeńska drużyna „Kresowe Kwiaty” im. Olgi Małkowskiej oraz w szkole nr 24 drużyna „PTAKI”.
Dnia 12 maja 2007 roku na ulicy Kulparkowskiej 22 w Lwowie harcerze otrzymali własną siedzibę – Stanicę Harcerską[3]. Mieści się ona w piętrowym domu, wyremontowanym i urządzonym ze środków Senatu RP.
Stanica służy polskim harcerzom na Ukrainie, ale także gościnnie tym przybywającym z innych krajów, organizowane są tam m.in. kursy instruktorskie[4].
Po poszukiwaniach Harcerze z Hufca „Barć” samodzielnie odnaleźli szczątki 111 ofiar rzezi wołyńskiej, zapewniając im pochówek na cmentarzu w Mościskach[2].
Struktura Związku[edytuj]
W skład Harcerstwa Polskiego na Ukrainie na stan 2022 r. wchodzą[1]:
Hufiec „Wołyń”
- 1 Kostopolska Drużyna Harcerska „Arka” im księdza Serafina Kaszuby
- 7 Kostopolska Drużyna Harcerska „Świt”
- 1 Rówieńska Drużyna Harcerska „Gwiazdozbiory”
- 18 Zdołbunowska Drużyna Harcerska „Skała” biskupa Adolfa Piotra Szelążka
- 29 Zdołbunowska Drużyna Harcerska „Horyzont” im. św. Teresy z Lisieux
- 20 Zdołbunowska Drużyna Wędrowników „Kresy” im. hm. Stanisława Bąka
- 1 Zdołbunowska Gromada Zuchowa „Leśni przyjaciele”
Hufiec „Barć”
- 1 Lwowska Męska Drużyna Harcerzy „Trop” im. Andrzeja Małkowskiego
- 3 Lwowska Drużyna Harcerek „Kresowa Łąka” im. Jurka Bitschana
- 4 Próbna Lwowska Wędrownicza Drużyna Harcerek
- 1 Lwowska Gromada Zuchowa „Małe Leśne Skrzaty”
Pozostałe Hufce:
- 1 Winnicka Drużyna Harcerska „Orbis” im. bł. Piotra Jerzego Frassati
- 79 Wędrownicza Drużyna Harcerzy „Astra” im. Leopolda Ungeheuera
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 Adam Paczyna, Harcerstwo Polskie na Ukrainie obozuje w Bazie Harcerskiej ZHR w Ząbiu, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, 11 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
- ↑ 2,0 2,1 Eugeniusz Sało, Jeżeli być Harcerzem – To tylko dobrym, Portal IDA, Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego, 18 marca 2019 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
- ↑ Irena Masalska, Otwarcie Stanicy Harcerskiej we Lwowie, Mój Lwów, 25 maja 2007 [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Nagroda Semper Fidelis 2019 - Stefan Adamski, Instytut Pamięci Narodowej (pol.).
This article "Harcerstwo Polskie na Ukrainie" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Harcerstwo Polskie na Ukrainie.
