Hemanta Kumar
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 16 czerwca 1920 Varanasi | |
| Pochodzenie | [[{{#Property:P495}}]] | |
| Data i miejsce śmierci | 26 września 1989 Kalkuta | |
| Przyczyna śmierci | {{{przyczyna śmierci}}} | |
| Gatunki | muzyka filmowa | |
| Zawód | kompozytor piosenkarz | |
| Wydawnictwo | {{{wytwórnia płytowa}}} | |
| [[Plik:{{{podpis}}}|130x100px|alt=Faksymile|]] | ||
| [Błąd Lua w module „Moduł:Wikidane”, w linii 17: attempt to index field 'wikibase' (a nil value). Strona internetowa] | ||
Hemanta Kumar Mukhopadhyay (Bengali: হেমন্ত কুমার মুখোপাধ্যায় Hemonto Kumar Mukhopaddhae) znany również jako Hemanta Mukherjee (ur. 16 czerwca 1920 w Varanasi, zm. 26 września 1989 w Kalkucie) – indyjski piosenkarz, kompozytor i producent. Śpiewał w hindi w indyjskich filmach pod nazwiskiem Hemant Kumar.
Wczesne życie[edytuj]
Jego rodzina wywodziła się z miejscowości Baharu w Bengalu zachodnim, ale na początku XX wieku osiedliła się w Kalkucie. Młody Hemanta uczęszczał do szkoły w Bhawanipore w Kalkucie południowej gdzie poznał swojego długotrwałego przyjaciela Subhasa Mukhopadhyaya późniejszego poetę bengalskiego. Kiedy zdał egzaminy został przyjęty do uniwersytetu Jadavpur na studia inżynierskie. Jednak przeciwstawił się namowom rodziców i kontynuował karierę muzyczną. Na początku próbuje sił w literaturze, publikuje opowiadania w prestiżowym magazynie bengalskim Desh. Od lat 30. zajmował się już wyłącznie muzyką
Wczesna kariera muzyczna[edytuj]
W 1933 r. pod wpływem przyjaciela Subhasa Mukhopadhyaya Hemanta nagrywa pierwszy utwór dla All India Radio. Jego mentorem jest bengalski muzyk Sailesh Duttagupta. W wywiadzie w telewizji na początku 1980 r. Hemanta wspomina również, że pobierał lekcje muzyki klasycznej od Ustada Faiyaza Khana, lecz nagła śmierć Ustada przerwała jego naukę. W roku 1937 wydaje pierwszą płytę gramofonową w wytwórni Columbia. Na płycie znalazły się piosenki janite jadi go tumi, balo go balo more z tekstami Naresha Bhattacharyi i muzyką skomponowaną przez Sailesha Duttaguptę. Następnie Hemanta pobija rekordy popularności rokrocznie do 1984r w ramach wytwórni Gramophone Company of India (GCI). Jego pierwsze piosenki w Hindi to kitana dukh bhulaya tumne i o preet nibhabewali zostały wydane w 1940 roku. Muzyka dla nich została skomponowana przez Kamala Dasguptę, a tekst napisany przez Faiyaza Hashmi. Pierwsza piosenka filmowa Hemanty została użyta w bengalskim filmie Nimai Sanyas w 1941 roku. Muzyka do tego filmu została dobrze przyjęta przez Hariprasannę Dasa. Pierwszymi niefilmowymi piosenkami bengalskimi były katha kayonako shudhu shono i amar biraha akashe Priya z 1944 r. Teksty tych utworów pochodziły od Amiyi Bagchi. Jego pierwsze utwory filmowe w hindi pojawiły się w filmie Irada gdzie reżyserem muzyki był Pt. Amarnath a twórcą tekstu był Aziz Kashmiri. Hemanta kojarzony jest najbardziej z Rabindrasangeet – stylem muzyki bengalskiej. W 1944 r. pod tą nazwą nagrał on płytę w Columbii. Najbardziej znane utwory z tej płyty to prangane mor shirishh shakhay i he nirupama. Jego pierwszym filmem w którym był reżyserem muzyki jest Abhiyatri nakręcony w 1947 po bengalsku. Chociaż krytyka odebrała pozytywnie muzykę w filmie, Hemanta musiał jeszcze poczekać na komercyjny sukces. W tym samym czasie wielu wielkich indyjskich artystów tworzyło mu konkurencję, byli wśród nich Jaganmay Mitra, Robin Majumdar, Satya Chowdhury, Dhananjay Bhattacharya, Sudhirlal Chakraborty i Talat Mahmood.
Rodzina[edytuj]
Hemanta miał trzech braci i siostrę, Nilimę. Starszy brat Tarajyoti, był pisarzem krótkich historyjek w bengali. Najmłodszy brat Amal, skomponował muzykę do kilku filmów bengalskich, szczególnie Hospital i ABAK Prithibi. W 1945 r. ożenił się z Belą Mukherjee, piosenkarką z Bengalu. Chociaż Bela wykonała kilka popularnych pieśni w bengalskim filmie pt. Kashinath (1943) – z muzyką Pankaj Mullick, aktywnie nie realizowała swojej kariery muzycznej po zawarciu małżeństwa. Bela Hemanta i ma dwoje dzieci: syna Jayanta i córkę Ranu. Ranu próbowała sił w muzyce pod koniec lat 60 i na początku 70, bez większych sukcesów. Jayant ożenił się z Moushmi Chatterjee popularną indyjską aktorką z lat 70.
Filmy bengalskie[edytuj]
Łączna liczba filmów: 138
- 1947: Abhiyatri, Purbaraag
- 1948: Bhuli Naai, Padma Pramatta Nadi, Priyatama
- 1949: Diner Par Din, '42, Sandipan Pathshala, Swami
- 1951: Jighansa, Paritran
- 1952: Swapno O Samadhi-(Jointly with Khagen Dasgupta)
- 1955: Shapmochan
- 1956: Suryamukhi
- 1957: Shesh Parichay, Taser Ghar, Harano Sur
- 1958: Lukochuri, Shikar, Surjatoran, Joutuk, Neel Akasher Neechey
- 1959: Deep Jwele Jaai, Khelaghar, Marutirtha Hinglaj, Sonar Harin, Kshaniker Atithi
- 1960: Baishey Shravan, Gariber Meye, Kuhak, Khoka Babur Prayabartan, Shesh Paryanta
- 1961: Dui Bhai, Agni Sanskar, Madhya Rater Tara, Punashcha, Saptapadi, Sathi Hara, Swaralipi
- 1962: Atal Jaler Ahwan, Agun, Dada Thakur, Hansuli Banker Upakatha, Nabadiganta
- 1963: Badshah, Barnachora, Ek Tukro Agun, High Heel, Palatak, Saat Pake Bandha, Shesh Prahar, Tridhara
- 1964: Arohi, Bibhas, Natun Tirtha, Pratinidhi, Prabhater Rang, Swarga Hotey Biday, Sindure Megh
- 1965: Alor Pipasa, Ek Tuku Basa, Ek Tuku Chhonya Lage, Suryatapa
- 1966: Kanch Kata Hirey, Manihar
- 1967: Balika Badhu, Dushtu Prajapati, Nayika Sangbad, Ajana Shapath
- 1968: Adwitya, Baghini, Hansamithun, Jiban Sangeet, Panchasar, Parisodh
- 1969: Chena Achena, Man Niye, Parineeta, Shuk Sari
- 1970: Deshbandhu Chittaranjan, Duti Mon
- 1971: Kuheli, Malayadan, Nabarag, Nimantran, Sansar, Mahabiplabi Arabindo
- 1972: Anindita, Shriman Prithviraj
- 1975: Agniswar, Mohan Baganer Meye, Nishi Mrigaya, Raag Anuraag, Sansar Simantey
- 1976: Banhi Sikha, Datta, Sankhabish, Pratisruti
- 1977: Din Amader, Hatey Roilo Tin, Mantramugdha, Pratima, Proxy, Rajani, Sanai, Shesh Raksha, Swati
- 1978: Ganadevta, Nadi Theke Sagare, Pranay Pasha
- 1979: Shahar Theke Dooray, Nauka Dubi
- 1980: Bandhan, Dadar Kirti, Paka Dekha, Pankhiraj, Shesh Bichar
- 1981: Kapal Kundala, Khelar Putul, Meghmukti, Subarna Golak
- 1982: Chhoto Maa, Chhut, Uttar Meleni, Pratiksha
- 1983: Amar Geeti, Rajeshwari
- 1984: Agni Shuddhi, Ajantay, Bishabriksha, Didi, Madhuban, Suryatrishna
- 1985: Bhalobasa Bhalobasa, Tagari
- 1986: Pathbhola, Ashirwad
- 1987: Pratibha, Tunibou, Agaman, Boba sanai, Parasmani, Surer Sathi
Filmy w hindi[edytuj]
- A: Anand Math, Anjaan, Anupama, Arab Ka Saudagar
- B: Bahu, Bandhan, Bandi, Bandish, Bees Saal Baad, Bees Saal Pehle, Bhagwat Mahima, Bin Badal Barsaat, Biwi Aur Makaan
- C: Chand, Champakali
- D: Daku Ki Ladki, Do Dil, Do Dooni Char, Do Ladke Dono Kadke, Do Mastane, Durgesh Nandini, Duniya Jhukti Hai
- E: Ek hi Raasta, Ek Jhalak
- F: Ferry, Faraar, Fashion
- G: Girl Friend
- H: Hamara Watan, Hill Station, Hum Bhi Insaan Hai
- I: Inspector
- J: Jagriti
- K: Khamoshi, Kohraa, Kitna Badal Gaya Insaan
- L: Lagan, Laalten, Love in Canada
- M: Maa Beta, Majhli Didi, Miss Mary
- N: Nagin
- P: Payal, Police
- R: Rahgeer
- S: Sahara, Sahib Bibi Aur Ghulam, Samrat, Sannata, Shart
- T: Taj
- U: Us Raat Ke Baad
- Y: Yahudi Ki Ladki
- Filmy w języku marathi
- Nayakeenicha Sajja
- Filmy w języku bhodźpuri
- Ayel Basant Bahar(1961)
Balma Bada Nadaan(1964)
Bibliografia[edytuj]
- Hemanta Kumar Mukhopadhyay, „Ananda dhara”, Deb Sahitya Kutir Press, Calcutta, 1970.
- A. Rajadhakshya and P. Wilhelm, „An Encyclopedia of Indian Cinema,” 2nd ed., British Film Institute, 1999.
- S. Bhattacharya, „Amar gaaner swaralipi,” A. Mukherjee Press, Calcutta, 1988.
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Hemanta Kumar" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Hemanta Kumar.
