You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Joanna Ławicka

Z EverybodyWiki Bios & Wiki
Skocz do:nawigacja, szukaj

Joanna Ławicka
Data i miejsce urodzenia 17 listopada 1978
Gliwice
Zawód, zajęcie pedagog specjalna, konsultantka Transkulturowej Psychoterapii Pozytywnej, Prezes Fundacji Prodeste
Narodowość polska
Tytuł naukowy Doktor
Dzieci Weronika, Leon, Teo
Odznaczenia
Ambasadorki Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych

Joanna Maria Ławicka (ur. 17.11.1978 w Gliwicach) - polska pedagog specjalna, doktor nauk społecznych, konsultantka Transkulturowej Psychoterapii Pozytywnej. Od 2008 roku wiceprezes a od 2013 prezes Fundacji Prodeste[1]. Wykładała na Wyższej Szkoły Humanistycznej w Lesznie, SWPS w Warszawie, trenerka, badaczka. Pomysłodawczyni i kierownik pierwszego w Polsce Programu Leczenia Traum[2] i opieki nad zdrowiem psychicznym osób w spektrum autyzmu. Aktywistka społeczna na rzecz praw człowieka, w szczególności grup defaworyzowanych[3]. W 2022 roku pomogła w ewakuacji wielu rodzinom osób autystycznych z terenów objętych wojną w Ukrainie[4]. Autorka książek i artykułów z obszaru nauk społecznych. Jako jedna z pierwszych przywołała w dyskursie społecznym w Polsce koncepcję neuroróżnorodności, która leży u podstaw zmiany w podejściu do osób autystycznych i niepełnosprawnych[5]. W roku 2018 nagrodzona prestiżowym tytułem Ambasadorki Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych[6].

Życiorys[edytuj]

Córka Małgorzaty i Krzysztofa Kowalików, ma młodsze rodzeństwo - Aleksandrę Oszczędę i Michała Kowalika oraz troje dzieci. Prawnuczka Michała Jerchela, praprapraprawnuczka barona Franciszka Babel de Fronsberg, rektora uniwersytetu lwowskiego w latach 1814/15 i 1839/1840. Urodzona w Gliwicach, wczesne dzieciństwo spędziła we wsi Daniec gdzie jej matka była dyrektorką przedszkola, a ojciec nauczycielem szkoły podstawowej w pobliskiej wsi, Raszowa. Od trzeciej klasy szkoły podstawowej do końca szkoły średniej mieszkała w Opolu. Początkowo uczennica szkoły podstawowej nr 15, następnie szkoły podstawowej nr 25 w Opolu. W okresie kształcenia podstawowego odnosiła liczne niepowodzenia szkolne, miała nie ukończyć szkoły[7]. Uznana przez nauczycieli za niezdolną do nauki, nawet w szkole zawodowej. Mimo formalnie braku promocji z ósmej klasy, zdała egzaminy do I Liceum Ogólnokształcącego w Opolu, do eksperymentalnej klasy autorskiej o profilu humanistyczno - dziennikarskim. Po uzyskaniu przez nią wyników pozytywnych z egzaminów komisyjnych w szkole podstawowej otrzymała promocję z klasy ósmej. W liceum nadal słaba uczennica, sprawiająca problemy wychowawcze, z licznymi trudnościami w nauce. Zaangażowana w ruch teatralny, razem z grupą "Teatr O" przy Państwowym Studium Kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarskim w Opolu laureatka wielu konkursów teatrów amatorskich. W trzeciej klasie liceum rozpoznano u niej poważną dysortografię i dysgrafiię. Po zdanej przeciętnie w wieku 17 lat, maturze, rozpoczęła samodzielne życie w Krakowie, gdzie ukończyła L'art Studio a po jego zakończeniu zdała pozytywnie egzamin na wydział Aktorski Akademii Teatralnej w Warszawie. Wkrótce usunięta z listy studentów z powodu braku predyspozycji społeczno - emocjonalnych do zawodu aktora[8]. Po tym wydarzeniu przeżyła załamanie emocjonalne i po raz pierwszy podjęła leczenie z powodu depresji. Jednocześnie rozpoczęła pracę na stanowisku adept - aktor w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Z powodu niedostosowania do oczekiwań dyrekcji, zwolniona po roku pracy. W tym czasie uczestniczyła także jako słuchaczka w zajęciach Akademii Praktyk Teatralnych w Gardzienicach oraz rozpoczęła pracę jako grafik komputerowy, freelancer. W roku 2001 rozpoczęła naukę na wydziale pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po roku przeniosła się na wydział Historyczno - Pedagogiczny UAM w Poznaniu, gdzie w roku 2005 ukończyła studia jednolite magisterskie, na kierunku pedagogiki specjalnej. W roku 2012 obroniła pracę doktorską[9] na wydziale Historyczno - Pedagogicznym Uniwersytetu Opolskiego. Pomysłodawczyni założonej w 2008 roku Fundacji Prodeste, od początku w zarządzie, od 2013 roku prezes zarządu. Wielokrotnie nawracające depresje stały się przyczyną stałego kontaktu z lekarzami. W ten sposób, w wieku 28 lat otrzymała oficjalne rozpoznanie rozwoju w spektrum autyzmu (w tym czasie: zespół Aspergera)[10]. Swoją diagnozę upubliczniła wraz z publikacją swojej pierwszej książki "Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera" w roku 2016[11]. Prawdopodobnie jest pierwszą specjalistką w zakresie ochrony zdrowia psychicznego oraz rozwoju człowieka w Polsce, zdiagnozowaną w spektrum autyzmu z upublicznionym rozpoznaniem. Prywatnie matka trojga dzieci.

Działalność[edytuj]

Zaangażowana w działalność prospołeczną, rozpoczęła w Polsce poważny dyskurs na temat odejścia od postrzegania spektrum autyzmu jako choroby[12]. Zaangażowana w tematykę przeciwdziałania przemocy wobec osób rozwijających się w spektrum autyzmu i niepełnosprawnych. Od początku swojej działalności walczy także z przemocą ekonomiczną wobec rodziców osób niepełnosprawnych[13] pod postacią oferowania im "odtrutek na szczepionki", które miałyby być przyczyną autyzmu. Istotnym akcentem na tej drodze była konferencja "Autyzm bez przemocy", której była pomysłodawczynią i główną organizatorkę a patronat nad nią objął Rzecznik Praw Obywatelskich[14].

Publikuje w mediach ogólnopolskich oraz w Internecie, konsekwentnie zwracając uwagę na konieczność zmiany podejścia do wychowania i edukacji w Polsce. Działa na rzecz praw kobiet[15] i osób wykluczonych, w tym LGBT+ a także niepełnosprawnych wykluczonych na rynku pracy[16]. Wielokrotnie była doceniana w środowisku międzynarodowym - dwukrotnie prezentowała swoją pracę na Autism-Europe International Congress (2016, Edynburg oraz 2019, Nicea) a także na Autscape w UK (2018, Tonbridge oraz 2019, Hoddesdon). W latach 2016 - 2019 intensywnie promowała i rozwijała ruch autystycznych samorzeczników w Polsce[17]. W roku 2021 stworzyła i od tego czasu rozwija pierwszy w Polsce program leczenia traum i ochrony zdrowia psychicznego osób w spektrum autyzmu przy Fundacji Prodeste. Współpracuje z instytucjami, specjalistami i jednostkami na terenie całego kraju i na świecie. Za działalność na rzecz osób niepełnosprawnych nagrodzona w 2018 roku tytułem Ambasadora Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami. W 2021 mówczyni TEDx[18] w Warszawie z wystąpieniem "Czy normalny człowiek może się zaprzyjaźnić z osobą w spektrum?"

Artykuły i rozdziały w książkach[edytuj]

  • Kowalik J. „Terapeutyczna rozmowa”, Autyzm nr 2/2004
  • Ławicka J. „Koncepcja diagnozy rozwojowej w terapii dzieci z autyzmem i
  • pokrewnymi zaburzeniami rozwoju”, „Szkoła Specjalna” nr 5
  • (242) 2007
  • Ławicka J. „Profil Wczesnych Kompetencji Komunikacyjnych”, “Nasze
  • Forum” nr 1-2 (2008)
  • Ławicka J. „Przetwarzanie bodźców płynących z wybranych kanałów sensorycznych. Nieprawidłowości istotne dla procesów uczenia się”, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Opolskiego, 2009
  • Ławicka J. „Terapeutyczne aspekty pogłębionych badań etiologicznych w diagnostyce zaburzeń ze spektrum autyzmu” w: Człowiek i autyzm” Red. J. Kocki, A. Kiciński. Lublin: Polihymnia 2010
  • Ławicka J., Maciej Krzywda-Pogorzelski (2011) „Trening matematyczny. Pokonaj dyskalkulię”. PWN, Poznań
  • Ławicka J., Maciej Krzywda-Pogorzelski (2011) „Eduterapeutica dyskalkulia”. PWN, Poznań
  • Ławicka J., Maciej Krzywda-Pogorzelski (2012) „Eduterapeutica Gimnazjum”. PWN, Poznań
  • „Zastosowanie AAC w kształtowaniu samoświadomości osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu” w: B. Kaczmarek “Autyzm i AAC” 2015
  • Ławicka J. (2018) „Wiara w cuda, czy wiara w człowieka” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Jak rozmawiać, kiedy krucho z mową?” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Czy ludzie w spektrum mają inne potrzeby?” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „W spektrum - bez pomocy.” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Czy dziecko ze spektrum można nauczyć wszystkiego.” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Człowiek, czy metoda? O ważności spraw.” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Osoba ze spektrum. Terapia, czy wsparcie?” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2018) „Praca ze środowiskiem klasowym i grupą rówieśniczą” Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2019) "Samodzielność to nie tylko samoobsługa" Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2019) "Akceptacja podstawą wsparcia" Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2019) "Normalnie, czyli jak?" Głos Pedagogiczny
  • Ławicka J. (2019) „Godność i prawo do bycia człowiekiem. O przemocy wobec dziewcząt i kobiet w spektrum autyzmu.” Terapia Specjalna
  • Ławicka J. (2019) „Człowiek w spektrum autyzmu. Podręcznik pedagogiki empatycznej.” Fundacja Prodeste
  • Ławicka J. (2019) "Zza pancernej szyby nie słychać wołania o pomoc". Krytyka Polityczna
  • Ławicka J. (2019) "Dziewczyna w czerwonej sukience" Miesięcznik Społeczno-Kulturalny KREATYWNI ISSN: 2564-9583
  • Ławicka J. (2020) "Szramy. Jak niszczymy nasze dzieci". Krytyka Polityczna
  • Ławicka J. (2020) "Krwią i blizną, czyli o wychowaniu dzieci do przemocy". Krytyka Polityczna
  • Ławicka J. (2020) "O tych, co przeżyli. Dziecięca przemoc a postawy dorosłych". Krytyka Polityczna
  • Ławicka J. Przemoc a autyzm. "Niebieska Linia" 2020, nr 1, s. 17-19. Osoby ze spektrum autyzmu ofiarami i sprawcami przemocy
  • Ławicka J. (2020) "Drogi Obrońco Życia, czy wiesz, że państwo przydziela dzieciom w DPS-ach dwie pieluchy na dobę?", Gazeta Wyborcza
  • Ławicka J. (2022) "Raport o stanie ludzkich serc". Krytyka Polityczna
  • Ławicka J. (2022) "Dlaczego dorośli usprawiedliwiają przemoc rówieśniczą?" Portal Librus
  • Ławicka J. (2022) "Drugie życie klasy – czego nie wiesz o swoich uczniach." Portal Librus
  • Ławicka J. (2022) "Przemoc rówieśnicza – praca ze środowiskiem rodziców." Portal Librus
  • Ławicka J. (2022) "Przestrzeń szkolna a przemoc rówieśnicza." Portal Librus
  • Ławicka J. (2022) "Praca z klasą." Portal Librus
  • Ławicka J, Ławicka W. (2022) „Śubuk”: Obraz autystycznego geniusza uwięzionego w swoim ciele ma się dobrze" w: Krytyka Polityczna
  • Dobiała E., Gulczyńska A., Małecki R, Efemova P., Ławicka J., Karmolińska - Jagodzik E., Kirillov I. (2022) Application of the Balance Model in the Analysis of Factors Responsible for Depressive Disorders among Women in the COVID-19 Pandemic DOI: 10.3390/ijerph19127361[19]

Książki[edytuj]

  • Ławicka J. (2016) „Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera”. Seven Heroes, Wrocław
  • Ławicka J. (2016) „Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera”. Wydanie II poprawione. Fundacja Prodeste
  • Ławicka J. (2019) „Człowiek w spektrum autyzmu. Podręcznik pedagogiki empatycznej.” Fundacja Prodeste
  • Ławicka J. (2022) „Jarzmo. Spektrum przemocy”. Fundacja Prodeste

Wywiady i inne[edytuj]

  • "Dysleksja to nie wyrok" w Okiemnauczyciela.pl 2016, autor wywiadu: Sebastian Szczęsny
  • "Nie jestem kosmitą. Rozmowa z Joanną Ławicką" w Reflektor, 2016, autorka wywiadu: Angelika Ogrocka
  • "Co czyta... Joanna Ławicka", autor wywiadu Grzegorz Zalewski w: "Zalewski o książkach"
  • "Pracownice: praca w domu opieki społecznej czasem niesie traumę" w Wirtualna Polska 2016, autorka wywiadu: Magdalena Drozdek
  • "Jeśli ktoś nazywa nas szaleńcami, to nie rozumie problemu albo kieruje się złą wolą" w Gazeta Wyborcza 2017, autorzy wywiadu: Marcel Wandas, Katarzyna Kojzar
  • "Nie autystyk i nie kosmita" w Interia Kobieta 2017, autorka wywiadu: Monika Szubrycht
  • "Autyzm. To nie jest choroba" w Niepełnosprawni.pl 2018, autor wywiadu: Mateusz Różański
  • "Autyzm" w HelloZdrowie, 2019, autorka wywiadu: Marianna Fijewska
  • "Chyba mam zespół Aspergera. Historia Joanny Ławickiej" w "Poradnik Zdrowie", 2020, autorka artykułu: Marta Kawczyńska
  • "Co jest chorobą, a co nie? Gdzie przekraczamy niewidzialną barierę wrażliwości" w Gazeta Prawna, 2020, autorka artykułu: Bożena Ławnicka
  • "Kobiety z autyzmem potrafią świetnie ukrywać swoją inność. Diagnoza jest ucieczką z piekła" w Wysokie Obcasy, 2020, autorka artykułu: Anna Szulc
  • "Dzieci są straumatyzowane. Nie tylko przez pandemię" w Ngo.pl, 2021, autor wywiadu: Mateusz Różański
  • „Przerażające terapie dzieci z autyzmem. Przemoc i okrucieństwo” w Okopress.pl, 2021, autorka wywiadu: Julia Theus
  • "Milczę i pomagam przeżyć" w Tygodnik Przegląd, 2022, autorka wywiadu: Beata Dżon-Ozimek
  • "Autyzm. Czy da się zrzucić jarzmo przemocy?" w Niepełnosprawni.pl, 2022, autor wywiadu: Mateusz Różański
  • "Autystyk jest jak kanarek w kopalni. Polska szkoła to dla niego wyzwanie" w Gazeta Wyborcza, 2023, autorka artykułu: Beata Dżon-Ozimek
  • "Warto zadbać o to, żeby spowiedź nie była dla dziecka karą", autorka wywiadu: Ewa Koza, w: styl.interia.pl, 2023
  • "Jestem autystyczna, jestem wystarczająca" w: "Kwartalnik Więź", 2023
  • "Co możemy zrobić dla dzieci? Jak najszybciej zabierać z systemu", autorka wywiadu: Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin, w: Krytyka Polityczna, 2023

Podcasty[edytuj]

  • "Rewolucyjne zmiany w systemie orzekania o niepełnosprawności? Rodzice mają obawy" - TOK.FM, "Twój Problem - Moja Sprawa" Anna Gmiterek-Zabłocka, 2020
  • "O sile lęku, potrzebach i poczuciu bezpieczeństwa" - Rozmowy w spektrum autyzmu, Fundacja AleKlasa
  • "Problemy dzieci w dobie pandemii. Naprawdę nie jest ważne, ile się teraz, w czasie pandemii nauczą" - Tok.FM "Twój Problem - Moja Sprawa" Anna Gmiterek-Zabłocka, 2021
  • "Nic się nie zepsuło. Tak po prostu jest" - Szczypta, 2021
  • "Wojna w Ukrainie. Ośrodek, w którym jest morze ludzi, którzy nie są narodowości ukraińskiej. Wielu o ciemnym kolorze skóry" - TOK.FM "Twój Problem - Moja Sprawa" Anna Gmiterek-Zabłocka, 2022
  • "Pomoc uchodźcom z niepełnosprawnościami - jak to jest naprawdę?" - Narencie.pl, 2022
  • "Spektrum Autyzmu – Zdrowie Kobiety" - Zdrowie Kobiety, Marta Niedźwiecka, 2022
  • "Autyzm to nie choroba. Fakty i mity wokół spektrum" - TOK.FM "Poranek Radia TOK FM - Weekend" Karolina Głowacka, 2022
  • "Mechanizmy przemocy" - Szczypta, 2022
  • "Dr Joanna Ławicka pomaga osobom w spektrum autyzmu. Sama też jest ''kolorowym ptakiem'' - TOK.FM, Anna Gmiterek-Zabłocka

Zobacz też[edytuj]

Przypisy[edytuj]

  1. Rejestr.io, Rejestr.io [dostęp 2023-09-08].
  2. Julia Theus, "Przerażające terapie dzieci z autyzmem. Przemoc i okrucieństwo", OKO.press, 25 lipca 2021 [dostęp 2023-09-08].
  3. Agnieszka Piskozub-Piwosz, DPS w Jordanowie. Przemoc nasza powszednia, Magazyn Kontakt, 21 czerwca 2022 [dostęp 2023-09-08].
  4. Beata Dżon-Ozimek, Milczę i pomagam przeżyć, Tygodnik Przegląd, 21 marca 2022 [dostęp 2023-09-08].
  5. Szymon Łucyk, Świetny pracownik z autyzmem? Tak, ale nie u nas., Tygodnik Powszechny, 27 listopada 2016 [dostęp 2023-09-08].
  6. Biuletyn Informacji Publicznej RPO, Biuletyn Informacji Publicznej RPO, 25 października 2018 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  7. Michał Olszański, Trójka Polskie Radio, Polskie Radio, 8 kwietnia 2016 [dostęp 2023-09-08].
  8. Marta Kawczyńska, "Chyba mam zespół Aspergera. Historia Joanny Ławickiej" [w:] Poradnik Zdrowie, 1 czerwca 2020 [dostęp 2023-09-08].
  9. Radio Opole, Radio Opole, 7 czerwca 2013 [dostęp 2023-09-08].
  10. Anna Gmiterek - Zabłocka, Radio TokFM, Radio TokFm, 3 maja 2023 [dostęp 2023-09-08].
  11. Angelika Ogrodzka, Reflektor, Reflektor Ogólnopolskie Czasopismo Kulturalne, 22 czerwca 2016 [dostęp 2023-09-08].
  12. Bożena Ławnicka, Autyzm to nie zaburzenia zachowania; to inny proces rozwoju, Prawo.pl, 4 lutego 2016 [dostęp 2023-09-08].
  13. Bożena Ławicka, Ekspert o "leczeniu" autyzmu: krytycznie patrzeć na terapię i diety, by nie wpaść w pułapkę, Polska Agencja Prasowa, 29 kwietnia 2016 [dostęp 2023-09-08].
  14. Międzynarodowa Konferencja „Autyzm bez przemocy” pod Honorowym Patronatem RPO, Biuletyn Informacji Publicznej RPO, 10 czerwca 2017 [dostęp 2023-09-08].
  15. TVN, Dzień Dobry TVN, 26 września 2020 [dostęp 2023-09-08].
  16. Szymon Łucyk, Świetny pracownik z autyzmem? Tak, ale nie u nas, Tygodnik Powszechny, 26 listopada 2016 [dostęp 2023-09-08].
  17. Marianna Fijewska - Kalinowska, Autyzm. Czym są zaburzenia ze spektrum autyzmu? Czy Greta Thunberg jest manipulowana?, Hello Zdrowie, 14 listopada 2019 [dostęp 2023-09-08].
  18. Forbes, forbes.pl, 28 maja 2021 [dostęp 2023-09-08].
  19. Publikacja w otwartym dostępie – możesz ją bezpłatnie przeczytać Ewa Dobiała 1 i inni, "Application of the Balance Model in the Analysis of Factors Responsible for Depressive Disorders among Women in the COVID-19 Pandemic", PubMed, 15 lipca 2022, DOI10.3390/ijerph19127361 [dostęp 2023-09-08] (ang.).


This article "Joanna Ławicka" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Joanna Ławicka.



Read or create/edit this page in another language[edytuj]