Ker-Paravel

Ker-Paravel (Cair Paravel) – królewska stolica Narnii, a raczej zamek, w którym zasiadała czwórka władców Narnii; Piotr Pevensie, Zuzanna Pevensie, Łucja Pevensie i Edmund Pevensie, a potem wszyscy królowie Narnii od Kaspiana X do upadku królestwa.

Zamek Ker-Paravel jest położony na wzgórzu nad morzem, u wylotu wielkiej rzeki Narnii do morza. Data jego powstania nie jest znana, ale wydaje się, że nastąpiło to przed panowaniem Jadis i stuletnią zimą - świadczy o tym fragment tytulatury Jadis (kasztelanka na Ker-Paravelu) oraz przepowiednia, której spełnienia obawiała się Biała Czarownica. Nie wiadomo, kto zbudował Ker-Paravel, ale od początku mówiono o nim jako o zamku czterech tronów (analogicznie w przepowiedni o upadku Jadis), co może wskazywać, że był budowany z myślą o czworgu mających przybyć do Narnii ludzkich władcach. Jedna z wypowiedzi Jadis w powieści Lew, czarownica i stara szafa sugeruje, że za jej panowania zamek nie tylko istniał, ale był zamieszkany, jednak nie przez jej stronników. Po pokonaniu Jadis przez Aslana, Ker-Paravel staje się stolicą Narnii. Gdy rodzeństwo Pevensie wraca do naszego świata, a Narnię najeżdżają Telmarowie, Ker-Paravel obraca się w ruinę. Gdy dawni władcy przybywają do Narnii po tysiąctrzystuletniej nieobecności, okazuje się, że ich zamek nie znajduje się już na nadmorskim półwyspie, ale na wyspie - odcięty od reszty lądu przez rozlewisko rzeki. Po wojnie z Mirazem odnowicielem stolicy królestwa zostaje Kaspian X. O ile Ker-Paravel nie był nim od początku, to za czasów rodzeństwa Pevensie i później za panowania Kaspiana X był portem morskim i bazą floty narnijskiej. W czasach Tiriana, ostatniego władcy Narnii z dynastii telmarskiej, zamek Ker-Paravel jest już otoczony miastem.

W filmowej adaptacji pierwszej powieści C.S. Lewisa (Lew, czarownica i stara szafa) Ker-Paravel jest wspaniałą, wielopoziomową rezydencją wzniesioną na nadmorskich skałach. Jedynym pokazanym w filmie pomieszczeniem zamku jest wielka sala tronowa - z kolumnadą i szklanym dachem, bogato zdobiona złotem i witrażami, otwarta na sąsiadujące z nią balkony i tarasy, z których rozciąga się widok na plażę i ocean. W sali ustawione były cztery identyczne kamienne trony czwórki ludzkich władców.

W filmowej adaptacji drugiej powieści C.S. Lewisa (Książę Kaspian) Ker-Paravel leży w ruinach, jego świetność przeminęła wraz z inwazją Telmarów, którzy oblegli i zburzyli zamek. Rodzeństwo Pevensie z pewnym trudem rozpoznaje swoją dawną stolicę, odkrywając przy tym, że nietknięty pozostał podziemny skarbiec i zgromadzone tam artefakty.