Kobiety w Czarnogórze
 |
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”. Pomóż nam go sprawdzić. |
Kobiety w Czarnogórze – Czarnogórzanki i przedstawicielki mniejszości narodowych mieszkające na terytorium Czarnogóry, kraju położonego w południowo-wschodniej Europie, na Półwyspie Bałkańskim. Czarnogórcy należą do grupy Słowian południowych[1].
Przykładowy opis życia czarnogórskiej kobiety i jej obowiązków pojawił się w artykule zamieszczonym na łamach gazety The New York Times z 5 listopada 1880[2].
Cechy fizyczne[edytuj]
Średni wzrost kobiet w Czarnogórze wynosi 171 centymetrów[1].
Status w społeczeństwie[edytuj]
Kobiety w Czarnogórze mogą żyć w społeczeństwie patriarchalnym lub matriarchalnym, w zależności od regionu ich zamieszkania[1]. W dzisiejszych czasach Czarnogórcy mają „opiekuńczy stosunek” do kobiet[1].
Współczynnik dzietności[edytuj]
Raport Banku Światowego pokazuje, że współczynnik dzietności (przeciętna liczba dzieci, które urodziłaby kobieta w ciągu całego okresu rozrodczego) w Czarnogórze w latach 1960–2014 systematycznie spadał[3]. Początkowo współczynnik ten wynosił 3,603, w 2014 roku z kolei jego wartość wynosiła 1,719[3].
Znane kobiety z Czarnogóry[edytuj]
Królowa Włoch[edytuj]
W historii Czarnogóry jest wiele kobiet o sporym znaczeniu dla tego kraju. Jedną z nich była Helena Petrowić-Niegosz (1873–1952), księżniczka czarnogórska, królowa Albanii oraz Włoch, a także cesarzowa Etiopii. Angielski historyk Denis Mack Smith opisał Helenę jako najbardziej wpływową czarnogórską kobietę w historii[4]; była ona w stanie przekonać swojego męża, Wiktora Emanuela III, aby wymusił na Benito Mussolinim utworzenie niezależnej Czarnogóry, wbrew oczekiwaniom faszystowskich Chorwatów i Albańczyków (którzy chcieli powiększyć swoje kraje o terytoria czarnogórskie)[4]. Książę Michał z Czarnogóry nigdy nie przyjął oferowanej mu korony, przysięgając lojalność wobec króla Jugosławii Piotra II Karadziordziewicia[4].
Pierwsza kobieta-lekarz[edytuj]
Inną godną uwagi kobietą z Czarnogóry była Divna Veković (1886–1944), pierwsza kobieta-lekarz w Czarnogórze. Oprócz działalności lekarskiej podczas I wojny światowej Veković była także pisarką i tłumaczką. Jako pierwsza przetłumaczyła Górski wieniec z języka czarnogórskiego na francuski. Veković tłumaczyła także inne dzieła, między innymi serbskiego poety Jovana Jovanovicia Zmaja[5].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Montenegrin people - [dostęp 2020-05-17] (ang.).
- ↑ The Women of Montenegro. Correspondence of the London Standards., „The New York Times”, 5 listopada 1880 [dostęp 2020-05-17].
- ↑ 3,0 3,1 Fertility rate, total (births per woman) - Montenegro, data.worldbank.org [dostęp 2020-05-17].
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The puppet "Kingdom of Montenegro" and World War II [w:] Ivan Popovski, A Short History of South East Europe, Lulu Press, Inc, 10 maja 2017, ISBN 978-1-365-95394-1 [dostęp 2020-05-17] (ang.).
- ↑ Marina Martinović, Vladimir Jokanović, Divna Veković (1886-1944): The first woman physician in Montenegro, „Medicinski pregled”, 59 (7-8), 2006, s. 391–393 [dostęp 2020-05-17].
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Kobiety w Czarnogórze" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Kobiety w Czarnogórze.
