Marianne Angelica van Almonde

Marianne Angelica van Almonde (ur. 8 października 1804 w Gdańsku, zm. 28 sierpnia 1866 r w Szczerbięcinie) – śpiewaczka o głosie sopranowym.

Była córką kupca Corneliusa van Almonde oraz Marii z domu Mac Lean. Śpiewu uczyła się prawdopodobnie u Carla Antona Reichela, a od października 1822 roku w Berlinie u Carla Friedricha Zeltera, dyrygenta chóru Singakademie. Występowała na koncertach Stowarzyszenia Śpiewaczego^[1].

25 listopada 1821 roku wyśpiewała w kościele Piotra i Pawła arię „Ich weiß, dass mein Erlöser lebt” z oratorium Mesjasz Georga Friedricha Händla. Rok później w tym samym kościele śpiewała partię Archanioła Gabriela w oratorium Stworzenie świata Josepha Haydna. 31 marca 1825 r. w mieszkaniu Carla Friedricha Ilgnera przy Jopengasse 15 (ul. Piwna w Gdańsku) wykonywała Stabat Mater Haydna. 22 lutego roku 1829 miała występ w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku, śpiewając partię sopranu w hymnie dziękczynnym Te deum Carla Heinricha Grauna z okazji uroczystego wprowadzenia Carla Heinricha Breslera na urząd pastora tej świątyni. 18 kwietnia 1840 roku występowała w Dworze Artusa, wykonując trzy arie z Mesjasza Händla. W kolejnych koncertach Stowarzyszenia Śpiewaczego nie brała już udziału^[1].

Dwukrotnie wyszła za mąż. 9 października 1823 roku poślubiła Johanna Carla Friedricha Henrichsdorffa. Mieli czworo dzieci, z których pełnoletności dożyła tylko córka Maria Anna (17.07 1828 r. – 09.11. 1909). Jako wdowa mieszkała przy Heilige-Geist-Gasse 86 (ul. św. Ducha 101/103). Do osiągnięcia pełnoletności przez córkę Marię Annę Marianne Angelica była prawną właścicielką firmy Goldwasser, produkującej wyroby alkoholowe^[1].

5 stycznia 1839 roku wyszła za mąż za Archibalda III Mac Leana, rezydującego w pałacu w Scherpingen (Szczerbięcin). Miała z nim dwóch synów: Archibalda IV Lachlana oraz trzy córki: Emily, Annę i Florę^[1].