N. Senada

N. Senada (prawdopodobnie 1907–1993) był bawarskim kompozytorem oraz teoretykiem muzycznym który sformułował „Teorię Zaciemnienia” oraz „Teorię Organizacji Fonetycznej” na której opiera się twórczość awangardowej grupy muzycznej The Residents. Wciąż trwają debaty czy N. Senada żył naprawdę czy też był tylko wytworem wyobraźni spółki marketingowej związanej z zespołem – The Cryptic Corporation. Jego imię i nazwisko odnoszą się być może do ulicy Ensenada Drive w Los Angeles (na której w latach 60. mieszkał wraz z zespołem jeden z idoli członków zespołu The Residents – Captain Beefheart) lub sentencji „en se nada” (oznaczającej „nicość we własnej osobie”). Według niektórych źródeł N. to skrót od imienia Nigel.
N. Senada jest obok Philipa Lithmana najwcześniejszym współpracownikiem awangardowej grupy oraz osobą która miała na nich największy wpływ. Podobno miał również pojawić się w ich filmowym projekcie Vileness Fats jako piosenkarz występujący w nocnym klubie.

Życie i twórczość[edytuj]

Zgodnie z informacjami przytoczonymi przez zespół The Residents, N. Senada w 1937 roku przedstawił światu swoje największe dzieło „Pollex Christi” (tytuł ten przetłumaczyć można zarówno jako „Duży Kciuk Chrystusa”, jak i „Duży palec u stopy Chrystusa”). Utwór ten składał się ze zmontowanych fragmentów „pożyczonych” od innych klasycznych kompozytorów (Senada użył między innymi V symfonii Ludwiga van Beethovena oraz Carminy Burany autorstwa Carla Orffa) przeplatanych fragmentami absolutnej ciszy, które odtwórcy utworu mieli uzupełnić według własnego uznania aby współdziałać w procesie twórczym. Senada przyrównał swoje dzieło do budowy domu, twierdząc że nie stworzył cegieł, ale złączył je samodzielnie niczym architekt, a nie budowlaniec – w przeciwieństwie do większości kompozytorów.
Senada współpracował z grupą The Residents przy tworzeniu ich szpulowych taśm demo, przed wydaniem pierwszego oficjalnego singla zatytułowanego Santa Dog po czym zniknął. Pojawił się ponownie w otoczeniu grupy w połowie lat 70' twierdząc, że wrócił właśnie z wyprawy na Arktykę, zaś jego opowieści o wyprawie oraz prezent dla zespołu w postaci butelki wypełnionej najczystszym tamtejszym powietrzem popchnęło grupę do napisania jednej z ich najsłynniejszych płyt – Eskimo.
Pollex Christi zostało wydane w interpretacji grupy The Residents w rocznicę 90 urodzin kompozytora jako hołd dla jego osoby – cisza w utworach została wypełniona znanymi fragmentami rozmaitych utworów jak np. głównym motywem telewizyjnego serialu Star Trek, samo wydawnictwo zostało wytłoczone w dwóch limitowanych edycjach po 400 sztuk każda.

Teoria Zaciemnienia[edytuj]

Teoria Zaciemnienia N. Senady mówi o tym, że artysta może tworzyć prawdziwą sztukę jedynie gdy odrzuci wszelkie wpływy oraz zainteresowanie świata zewnętrznego, ponieważ wszelkie oczekiwania odbiorcy mogą negatywnie wpłynąć na powstające dzieło. Zgodnie z tą teorią zespół The Residents postanowił ukryć swoją tożsamość za charakterystycznymi maskami w kształcie gałek ocznych, aby jedyną istotną rzeczą była ich muzyka, nie zaś dane osobowe czy wygląd zewnętrzny.

Teoria Organizacji Fonetycznej[edytuj]

N. Senada twierdził, że artysta powinien zbudować muzykę z istniejących dźwięków, nie zaś pisać muzykę poprzez dochodzenie do pojedynczych dźwięków, które ją tworzą. W teorii tej Senada nawiązuje do struktury fonetycznej języka mówionego, który chcąc wyrazić odpowiednie znaczenie składa wyrazy z dostępnych dźwięków – idealnym dopełnieniem kompozycji są więc w myśl tej teorii języki sztuczne, ułożone od początku do końca przez kompozytora.

This article "N. Senada" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:N. Senada.