Reino Kuuskoski
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 18 stycznia 1907 Loimaa | |
| Data i miejsce śmierci | 27 stycznia 1965 Helsinki | |
| Premier Finlandii | ||
| Okres | od 26 kwietnia 1958 do 29 sierpnia 1958 | |
| Przynależność polityczna | Bezpartyjny | |
Reino Iisakki Kuuskoski (ur. 18 stycznia 1907 w Loimaa, zm. 27 stycznia 1965 w Helsinkach) – fiński prawnik, pełnił funkcję ministra sprawiedliwości oraz rolnictwa, parlamentarnego rzecznika praw obywatelskich w latach 1946–1947 i prezesa najwyższego sądu administracyjnego w latach 1958–1965. W 1965 roku był również premierem.
Życiorys[edytuj]
Działalność prawnicza[edytuj]
Jego ojciec, Oskar Mauritz Lindström był kierownikiem banku. Dyplom magistra prawa uzyskał w 1932 roku. W 1935 roku objął stanowisko zastępcy sędziego, a dyplom licencjata uzyskał w 1936 roku[1]. Już podczas studiów w 1930 roku był członkiem Rady Związku Studentów Uniwersytetu Helsińskiego. W latach 1932–1937 Kuuskoski był dyrektorem handlowym w mieście Loimaa i tam praktykował jako prawnik. Następnie przez krótki czas pełnił funkcję Ministra Rolnictwa jako młodszy sekretarz rządowy, a w latach 1937–1944 w Naczelnym Sądzie Administracyjnym jako notariusz i młodszy sekretarz administracyjny[1]. Podczas II wojny światowej pracował w administracji wojskowej wschodniej Karelii. Po wojnie Kuuskoski był asesorem komisji lekarskiej w latach 1944–1945 i na krótko objął tekę Ministerstwa Sprawiedliwości w 1945 roku. W latach 1946–1947 Kuuskoski był parlamentarnym rzecznikiem praw obywatelskich, a w latach 1947–1955 doradcą administracyjnym Naczelnego Sądu Administracyjnego, a jednocześnie w latach 1951–1953 pełnił obowiązki dyrektora prawa komunalnego na Uniwersytecie Nauk Społecznych w Helsinkach.W latach 1955–1958 Kuuskoski był jednym z dyrektorów fińskiego zakładu ubezpieczeń społecznych, po czym objął stanowisko prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego. Specjalnością Kuuskoskiego jako prawnika było prawo administracyjne. Od 1958 do 1961 roku był prezesem zarządu Fińskiej Izby Adwokackiej[2].
Funkcja premiera[edytuj]
Gdy przyjaciel Kuuskoskiego, Urho Kaleva Kekkonen, został prezydentem, mianował Kuuskoskiego premierem, kiedy rząd kierowany przez Rainera von Fieandta przegrał głosowanie o wniosek o wotum nieufności w kwietniu 1958 roku. Rząd ogłosił automatyczne samorozwiązanie po przeprowadzonych wyborach, przestając istnieć po czterech miesiącach urzędowania[1][2].
Życie prywatne[edytuj]
Małżonką Kuuskoskiego była farmaceutka Annikki Lähdekivi, z którą ożenił się w 1932 roku. Mieli sześcioro dzieci. Jego najstarszy syn, Risto Kuuskoski, zmarł w grudniu 1957 roku w wieku 19 lat w katastrofie samolotu, przyczyny której dokładnie nigdy nie ustalono. Był wujem byłej poseł i minister Eevy Kuuskoski[3].
Zmarł w 1965 roku po ciężkiej chorobie[2].
Przypisy[edytuj]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 422 (Kuka kukin on (Aikalaiskirja): Who’s who in Finland / 1954), runeberg.org [dostęp 2020-06-03] (fiń.).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Halila, Heikki, „Kuuskoski, Reino (1907–1965)”, Fińska biografia narodowa, część 5, s. 605–607. Helsinki: Fińskie Towarzystwo Literackie, 200, 2005, ISBN 951-746-446-0.
- ↑ Eevasta ja elämästä | Eeva Kuuskoski, www.eevakuuskoski.fi [dostęp 2020-06-03].
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 571: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "Reino Kuuskoski" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Reino Kuuskoski.
