Niënor
| ||
| Postać z mitologii Śródziemia | ||
 Túrin Turambar i Niënor w Brethilu | ||
| Wystąpienia | Silmarillion Niedokończone opowieści Księga zaginionych opowieści Dzieci Húrina | |
| Dane biograficzne | ||
| Pochodzenie | Dor-lómin, Brethil | |
| Przynależność | człowiek (Adan) | |
| Data urodzenia | 474 PE | |
| Data śmierci | 501 PE | |
| Rodzina | Húrin Thalion (ojciec) Morwena Eledhwen (matka) Túrin Turambar (brat i mąż) Urwena Lalaith (siostra) | |
Niënor (sin. Lament[1], także Níniel, Łza-kobieta[2]) – postać fikcyjna ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, jedno z tytułowych Dzieci Húrina. Była ludzką kobietą, córką Húrina i Morweny oraz siostrą i żoną Túrina Turambara.
Życiorys[edytuj]
Jako dziecko zbiegła wraz z matką z Dor-lóminu do Doriathu, gdzie została wychowana na dworze króla Thingola. Jako nastoletnia dziewczyna wyruszyła razem z grupą elfów, na poszukiwania brata do Nargothrondu, gdzie zastała jedynie smoka Glaurunga, który rzucił na nią czar, wskutek czego straciła pamięć.
Została znaleziona przez grupę elfów, lecz grupa ta została zaatakowana przez orków. Niënor uciekając przed orkami porzuciła wszystkie swe ubrania i biegając nago przez las, znalazła się na skraju Brethilu, w miejscu nazywanym Haudh-en-Elleth (sin. Wzgórze Księżniczki Elfów), gdzie spoczęła Finduilas. Tam znalazł ją Túrin Turambar, jej brat, który wcześniej widział swoją młodszą siostrę jedynie jako niemowlę, a ze względu na niewiadomą tożsamość dziewczyny, nazwał ją Níniel. Níniel i Túrin zakochali się w sobie i po roku wzięli ślub, z którego niebawem miało narodzić się dziecko.
Niedługo potem, kiedy Túrin udał się na poszukiwania Glaurunga, Niënor poszła za nim. Gdy Túrin po walce z Glaurungiem został porażony smoczym jadem i leżał nieprzytomny, Niënor dowiedziała się od umierającego Glaurunga, że Turambar jest jej bratem. Kiedy smok umarł, jego klątwa straciła moc, a Niënor odzyskała pamięć. Pod wpływem tego rzuciła się ze skał Jeleniego Skoku w wody Teiglinu.
Analiza postaci[edytuj]
Sanah Beach uznała postać Niënor za mroczną i negatywną, działającą nierozważnie i emocjonalnie[3]. Marie Barnfield w artykule dla czasopisma „Mallorn”, uznała że postać Niënor wprawdzie stanowi bezpośrednie nawiązanie do siostry Kullervo, doszukała się w niej także nawiązania do Sadb, kochanki Finna MacCoola[4].
Damien Lykins, z serwisu Screenrant, uznał losy Niënor za jedną z największych tragedii Śródziemia[5].
Przypisy[edytuj]
- ↑ R. Foster: Encyklopedia Śródziemia, s. 197.
- ↑ R. Foster: Encyklopedia Śródziemia, s. 199.
- ↑ Sanah Beach: Fire and Ice The Traditional Heroin in Silmarillion (ang.). Mythlore, 1991. [dostęp 2023-07-24].
- ↑ Marie Barnfield: Túrin Turambar and the Tale of the Fosterling (ang.). Mallorn, grudzień 1994. [dostęp 2023-08-30].
- ↑ Damien Lykins: The Lord Of The Rings: 10 Of The Worst Things That Ever Happened In Middle-Earth (Besides Sauron) (ang.). screenrant.com, 2017-07-28. [dostęp 2023-07-24].
Bibliografia[edytuj]
- Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-241-0200-0.
This article "Niënor" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Niënor.
