Onu
Onu – zaimek neologistyczny w języku polskim, używany jako neutralny pod względem płci zamiennik dla zaikmków on i ona (oraz form pochodnych), często w kontekście osób niebinarnych. Wyraz nie jest oficialnie uznany przez Radę Języka Polskiego.
Historia[edytuj]
Język polski nie posiada osobowego zaimka neutralnego płciowo, który byłby uznany przez Radę Języka Polskiego. Jednym z popularnych zaimków neologistycznch jest onu. Został on utworzony w 2004 przez Jacka Dukaja, pisarza fantasyki i fantastyki naukowej, i zamieszczony w jego książce Perfekcyjna niedoskonałość. Dukaj określił go jako zaimek postpłciowy, i od jego nazwiska, wraz z innymi wyrazami przez niego stworzonymi, jest on także określany mianem dukaizmu. Od czasu stworzenia słowa, ciągle zyskuje ono na popularności, i jest używane w literaturze, mediach, i coddziennej konwersacji, szczególnie w kontekście osób niebinarnych.[1][2][3][4]
Deklinacja[edytuj]
| Liczba pojedyńcza |
Liczba mnoga | |
|---|---|---|
| Mianownik | onu | ony |
| Dopełniacz | jenu / nu / nienu | ich / ich / nich |
| Celownik | wu | im |
| Biernik | nu | ni |
| Narzędnik | num | nimi |
| Miejscownik | num | nich |
| [1][2] | ||
| Liczba pojedyńcza |
Liczba mnoga | |
|---|---|---|
| 1. osoba | -um | –ałuśmy |
| 2. osoba | –uś | –ałuście |
| 3. osoba | –u | –ły |
| przymiotnik | –u | –y |
| [1][2] | ||
Zobacz też[edytuj]
Źródła[edytuj]
{{#set:Technical tag=Article from Wikipedia}}{{#set:priority= }} {{#set:PageName=Onu }}
This article "Onu" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Onu.{{#set:Article=true}}
