Poradnik Młodego Skauta

Poradnik Młodego Skauta (ang. The Junior Woodchucks Guidebook) – fikcyjny podręcznik dla skautów pochodzący z uniwersum Kaczora Donalda. Historia poradnika opisana jest w komiksie Dona Rosy „Skarbnica wiedzy”. Jego pierwszy występ w komiksie miał miejsce w 1954 komiksie Carla Barksa „Secret of Atlantis”. W komiksie „Z annałów Młodych Skautów” (oryg. W.H.A.D.A.L.O.T.T.A.J.A.R.G.O.N.) Don Rosa pokazuje, że istnieje miniaturowa, okrojona do pełnych informacji z dwóch encyklopedii wersja Poradnika przeznaczona dla rekrutów (tzw. „Niezbędnik Rekruta”) i że tylko pełnoprawni Skauci mogą używać poradnika w wersji pełnej.

Historia Poradnika[edytuj]

Poradnik Młodego Skauta zawiera wiedzę z Biblioteki Aleksandryjskiej oraz z zapisków Krzysztofa Kolumba i Marco Polo. Po śmierci Aleksandra Wielkiego, gdy Cezar atakował Egipt, Kleopatra kazała przenieść zwoje pod ziemię, właśnie do krypty Aleksandra, po czym sama kazała się tam pochować. Gdy po upływie 2000 lat Sknerus wraz z Hyziem, Dyziem i Zyziem przybyli do krypty papirusy zamieniły się w proch. Jednak nie wszystko było stracone. Wszystkie zwoje miały swoje kopie, które zostały przeniesione do Konstantynopola w ówczesnym Bizancjum. Ślad prowadzi do Bazyliki Świętego Jana Chrzciciela. Przed stuleciami w tym miejscu znajdowało się ponad 100 tysięcy pergaminowych zwojów, zawierających nie tylko wiadomości z Biblioteki Aleksandryjskiej, ale też z księgozbiorów krajów islamskich. Choć wszystkie oryginały spłonęło w wielkim pożarze z 937 roku, to przetrwały jednak kopie zwojów, przepisywane w skryptoriach w formie książek. Nowy księgozbiór był dumą Konstantynopola przez prawie 300 lat - w 1204 (w czasie IV krucjaty) zaginął, podobnie jak wiele innych skarbów imperium. Ślad prowadzi do Wenecji, do opactwa San Slanti, gdzie krzyżowcy mieli przenieść bibliotekę. Z ksiąg zgromadzonych w klasztorze, czerpali inspirację wielcy ludzie renesansu, m.in. Leonardo da Vinci, Michał Anioł i Marco Polo, który po powrocie ze swych podróży na Wschód uzupełnił zbiór o cenne druki z imperium Kubilaj-chana. Książki zaginęły jednak w 1485 roku, kiedy na klasztor runęła dzwonnica. Zaginiony księgozbiór został odnaleziony, ale po 500 latach wszystkie książki spleśniały. Jednak do 1484 mnichom udało się (z pomocą wówczas wynalezionej metody Gutenberga) stworzyć przedruki, liczące łącznie 1000 tomów. Ten zbiór chciał kupić namiętny zbieracz książek, Wawrzyniec Wspaniały, chcąc z jego pomocą odnaleźć drogę do Indii; jednak druki zaginęły - przywłaszczył je sobie pośrednik Medyceusza, Cristóbal Colón. Ślad wiedzie dalej do Biblioteca Columbina w Sewilli, gdzie rozszyfrowano notatki Kolumba, jakie pozostawił na czytanych przez siebie książkach. Wynika z nich, że książki skradzione Medyceuszowi zostały przewiezione do rezydencji Kolumba na Santo Domingo. W 1500 król Ferdynand posłał po Kolumba Franciszka Bobadillę i zawładnął biblioteką. w 1535 roku Francisco Pizarro zabrał ją do Limy, gdzie od 1551 roku była uzupełniania o materiały z Uniwersytetu Św. Marka (m.in. te związane z Majami, Inkami, Aztekami i Olmekami). W 1579 roku Hiszpanie zdecydowali się zabrać ją do domu, ale ich statek został napadnięty (najprawdopodobniej na zlecenie Elżbiety I) przez Francisa Drake’a. Anglik wybudował fort Drakeborough na wybrzeżu Ameryki i tam pozostawił zawartość biblioteki - nigdy nie trafiła do Anglii. Na miejscu Drakeborough znajduje się obecnie skarbiec Sknerusa (wybudowany na miejscu dawnego kaczogrodzkiego fortu). Gdy Sknerus się o tym dowiedział od razu zaczął poszukiwania; wkrótce znalazł księgozbiór, ale całkowicie zjedzony przez myszy. Oprócz nich w podziemiach znajduje także metalowy pojemnik z angielską inskrypcją. Autor, Fenton Penworthy, wspomina, że jest ostatnią osobą w forcie i ostatnim członkiem grupy, która miała za zadanie skopiować bibliotekę dla królowej Elżbiety. Dla ułatwienia spisali jej zawartość (wiadomości, które nie znalazły się w żadnych innych książkach) w jednym tomie. Drake nigdy nie wrócił, by ją odebrać, ponieważ fort został zaatakowany przez Hiszpanów. Sknerus wpada we wściekłość, gdy metalowy pojemnik, mający zawierać książkę, okazuje się być pusty. Hyzio, Dyzio i Zyzio, domyślają się, że księga została znaleziona przez Korneliusza Kwaczaka, kiedy zdołał odeprzeć atak na fort, a następnie przekazał ją synowi Karbidonowi, aby uzupełnił ją o bardziej aktualne wiadomości. Tak powstał Poradnik Młodego Skauta, który w obecnej, kieszonkowej wersji został opracowany (prawdopodobnie) przez Fultona, ojca Diodaka.

Ciekawostki[edytuj]

W komiksie „Młodzi Skauci: Początek”, ibis na okładce Poradnika jest czerwony, na drzewie genealogicznym Dona Rosy - biały, a w „Skarbnicy Wiedzy” nie ma go, ponieważ okładka jest zniszczona.